Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Jelenia Góra, dnia 29 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Skowron

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Linde

po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2016 r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa W. S.

przeciwko A. B.

o zapłatę kwoty 3.206,98 zł

na skutek sprzeciwu pozwanego od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 05.09.2015 r. sygn. akt V GNc upr 907/15, który utracił moc w całości

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 3.206,98 zł (trzy tysiące dwieście sześć złotych dziewięćdziesiąt osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30.04.2015 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 717,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Joanna Skowron

Sygn. akt V Gc upr 665/15

UZASADNIENIE

Powódka W. S. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą (...), w pozwie wniesionym w dniu 26 czerwca 2015 r. domagała się zasądzenia od strony pozwanego A. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...), (...), kwoty 3.206,98 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 30 kwietnia 2015 r. oraz kosztów procesu.

W uzasadnieniu żądania powód wskazał, że zawarł z pozwanym umowę przewozu na zgodnie ze zleceniami nr 19, 20, 23. Powód wykonał swoje świadczenie zgodnie ze zleceniem i dostarczył towar pod wskazany adres w odpowiednim terminie i bez uszkodzeń. Powód w dniu 28 lutego 2015 r. wystawił pozwanemu trzy faktury. W dniu 26 maja 2015 r. pozwany został wezwany ostatecznie do zapłaty ww. kwoty.

W dniu 09.09.2015 r. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

Strona pozwana złożyła sprzeciw, w którym wniosła o oddalenie powództwa jako bezzasadne. W treści sprzeciwu pozwany wskazał, że przyjął zlecenie od (...) Sp. z o.o. w G.. Pozwany był podwykonawcą przedmiotowego zlecenia na podstawie zleceń transportowych nr 19, 20, 23. Pozwany podkreślił, że powód zgodził się, iż odpowiedzialność za towar podczas transportu ponosi odbiorca i wszelkie obciążenia z tytułu wykonywanego zlecenia w całości zostaną scedowane na zleceniobiorcę. W dniu 17 lutego 2015 r. pojazd będący własnością powoda został zatrzymany przez francuską policję gdzie w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono nieprawidłowo wypełnione dokumenty przewozowe w następstwie czego został wydany mandat karny dla kierowcy powoda w wysokości 750 euro, który został zapłacony przez (...) Sp. z o.o. w G.. Spółka ta nałożyła w związku z mandatem notę obciążającą względem pozwanego i wypłaciła pomniejszone wynagrodzenie. Pozwany wskazał, że zgodnie z przedmiotowym zleceniem obciążył powoda kosztami odpowiedzialności jakie poniósł z tytułu zlecenia. Pozwany w dniu 5 maja 2015 r. zapłacił różnicę poniesionych kosztów z tytułu nieprawidłowo wypełnionych dokumentów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód i pozwany są przedsiębiorcami.

Dowód: Wydruk z CEIDG powoda, k.16, Wydruk z CEIDG pozwanego k.3,

Strony zawarły na podstawie zleceń transportowych o nr 19, 20, 23 umowę, przedmiotem której było świadczenie międzynarodowego przewozu towarów. Powód wywiązał się w pełni z obowiązków wynikających z powstałego pomiędzy stronami węzła obligacyjnego. Towar został przez niego dostarczony w odpowiednie miejsce i w odpowiednim czasie bez jakichkolwiek uszkodzeń. W związku z wykonaniem zobowiązania powód wystawił faktury VAT o nr (...) ; fakturę VAT o nr (...); fakturę VAT o nr (...) r.

Dowód: niesporne, zlecenie transportowe nr 20 k.8-9, zlecenie transportowe nr 19 k.11-12, zlecenie transportowe nr 23 k.14-15, faktura VAT o nr (...) k.7 faktura VAT o nr (...) k.10 ; fakturę VAT o nr (...) k.113.

W toku wykonywania przewozu przez powoda, dniu 17 lutego 2015 r. francuscy funkcjonariusze policji nałożyli na kierowcę pojazdu o numerze rejestracyjnym (...). Mandat karny z uwagi na brak dokumentów przewozowych w wysokości 750 euro. Pojazd stanowił własność powoda i był w tym czasie wykorzystywany do realizacji przedmiotowych zleceń. (...) Sp. z o.o. uiściła należności wynikające z wystawionego mandatu tj. 750 euro plus 17 euro tytułem opłacenia mandatu karnego i przekazu pieniężnego oraz zastrzegła sobie prawo scedowania poniesionych kosztów na pozwanego, co też uczyniła. W dniu 28 lutego 2015 r. (...) Sp. z o.o. oświadczyła, iż dokonuje potrącenia przysługującej im należności z tytułu noty obciążeniowej nr (...) na kwotę 3206,98 zł z wierzytelnością pozwanego wynikająca z faktury VAT (...) r. Pozwany w dniu 26 lutego 2015 r. poinformował powoda o stanowisku (...) Sp. z o.o. i oświadczył, że koszty mandatu zostaną w całości scedowane na powoda. W dniu 30 marca 2015 r. pozwany obciążył powoda kwotą 3206,98 zł z tytułu refakturowania kosztów mandatu i oświadczył, iż kwota ta zostanie potrącona z wierzytelnością powoda wynikającą z faktur o nr (...).

Pozwany nie uiścił należności w kwocie 3.206,98 zł. /bezsporne/

Dowód: bezsporne, mandat karny wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem, faktura nr (...) wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem k.67-68 pismo (...) Sp. z o.o. z dnia 17 lutego 2015 r. k. 35, mandat karny wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem k.65-66, nota debetowa (...) k. 39, pismo pozwanego z dnia 26 lutego 2015 r. k. 45, nota obciążeniowa z dnia 30 marca 2015 r. k. 47.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

W szczególności okazał się niezasadny zarzut potrącenia zgłoszony przez pozwanego w sprzeciwie.

Przedstawione przez strony dowody z dokumentów zasługiwały na przydanie waloru wiarygodności. Nie budzą one żadnych wątpliwości co do swojej autentyczności oraz zgodności z odzwierciedlonym w nich stanie rzeczy. Stanowią one spójną i logiczną całość oraz wzajemnie się uzupełniają. Sąd Rejonowy nie miał zatem podstaw do ich kwestionowania, zwłaszcza że nie budziły one również zastrzeżeń stron. Nie zostały nadto w toku postępowania skutecznie zakwestionowane przez strony procesu, co w myśl zasady wyrażonej w art. 230 k.p.c. pozwalało uznać stwierdzone w nich okoliczności za przyznane.

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, sporna była kwestia skuteczności potrącenia przez pozwanego wzajemnych wierzytelności pomiędzy stronami. Pozwany nie kwestionował natomiast podstawy faktyczne ani prawnej roszczenia. Bezsporny był fakt zawarcia pomiędzy stronami umowy międzynarodowego przewozu towarów w ramach podwykonawstwa jak również istnienia i wysokości wierzytelności przysługującej powodowi z tytułu frachtu. Zatem w niniejszej sprawie znajdują zastosowanie przepisy konwencji międzynarodowego przewozu towarów ((...)) oraz zgodnie z hierarchią źródeł prawa kodeks cywilny (w zakresie umowy przewozu – art. 774 kc i nast.) oraz prawo przewozowe.

Dla oceny prawnej w sprawie podstawowe znaczenie ma art. 505 pkt 3 k.c. Zgodnie z tym przepisem nie mogą być umorzone przez potrącenie wierzytelności wynikające z czynów niedozwolonych.

W pierwszej kolejności Sąd wskazuje, że w jego ocenie nie doszło w ogóle do złożenia oświadczenia o potrąceniu. Pozwany pismem z dnia 30 marca 2015 r. wystawił powodowi notę obciążeniową wskazując, że obciążają powoda kwotą 3206,98 zł z tytułu refakturowania kosztów kary i mandatu do zlecenia nr 23. Jednocześnie poinformował, że powyższa kwota zostanie potrącona z wierzytelnością powoda wynikającą z faktur o nr (...). Takie oświadczenie jednak nie zostało złożone przed procesem. W ocenie Sądu nie doszło zatem do złożenia oświadczenia o potrąceniu. Pozwany poinformował jedynie, że oświadczenie tej treści zostanie złożone w przyszłości. Ze zgromadzonego materiału dowodowego w sprawie wynika, iż do kompensacji w późniejszym czasie nie doszło.

Gdyby jednak nawet uznać, że doszło do złożenia oświadczenia potrącenia w toku postępowania, należałoby ocenić takie potrącenie jako bezskuteczne. Bezsprzecznie kierowca powoda został ukarany mandatem karnym w wyniku dopuszczenia się czynu niezgodnego z prawem (czyn bezprawny), a jego odpowiedzialność z uwagi na przyjęcie mandatu nie może być kwestionowana. Niewątpliwie również wierzytelność, którą miał przedstawić do potrącenia pozwany wynika z czynu niedozwolonego. Tym samym jest ona objęta zakazem potrącania wynikającym z art. 505 pkt 3 k.c. i z tego też powodu było ono wyłączone.

Sąd dostrzegł zapis pkt 3 zlecenia transportowego, zgodnie z którym odpowiedzialność za towar podczas transportu ponosi odbiorca i wszelkie obciążenia z tytułu wykonanego zlecenia w całości zostaną scedowana na zleceniobiorcę. P owód co do zasady na mocy tego zapisu, w myśl art. 473 k.c. przyjął na siebie odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania z powodu oznaczonych okoliczności, za które na mocy ustawy odpowiedzialności nie ponosi. Tym nie mniej treść art. 505 pkt 3 k.c. należy uznać za lex specialis w stosunku do art. 473 k.c., a tym samym nie mógł on przyjąć na siebie odpowiedzialności z tytułu deliktu przy wykonywaniu umowy. E. nie można uznać oświadczenia o potrąceniu jako wywołującego skutki prawne.

Mając na uwadze powyższe, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.206,98 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 717,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego. Podstawą prawną zasadzenia odsetek jest art. 481 § 1 k.c., który stanowi, iż wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Powoda w trakcie procesu wskazał, iż modyfikuje żądanie pozwu i wnosi o naliczenie odsetek od dnia 30 kwietnia 2015 r.

Stosowanie do treści art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty procesu. Sąd, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. i art. 108 k.p.c, zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 717,00 zł. W niniejszej sprawie koszty te stanowiła opłata od pozwu w kwocie 100 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 600 zł, jak również koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł, zaś stroną przegrywającą jest pozwany

SSR Joanna Skowron