Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 12 czerwca 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Karolina Krzemińska
Protokolant:	st. sekr. sądowy Ewa Jagieła

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2013 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa D. K.

przeciwko (...) S. A. Oddział w J.

o zapłatę kwoty 10.998,00 zł

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 10 998,00 zł (dziesięć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt osiem złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18.11.2012r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2 967,00 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 2 417,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze kwotę 95 zł tytułem brakujących kosztów sądowych.

Sygn. akt V GC 89/13

UZASADNIENIE

Powód D. K. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) w L. wystąpił z powództwem przeciwko (...) S.A. Oddział w J. domagając się zasądzenia kwoty 10.998,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18.11.2012r. do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że w wyniku przetargu rozstrzygniętego w dniu 11.05.2012r. zawarł z pozwanym dwie umowy na wykonanie usług związanych z wymianą liczników energii elektrycznej na terenie działania pozwanego – Rejon (...) L.. Pozwany podpisał umowę dopiero w dniu 25.05.2012r., zaś w dniu 28.05.2012r. przeprowadził szkolenie oraz przekazał powodowi plombownice i identyfikatory, które były niezbędne do rozpoczęcia wymiany liczników. Powód zakończył wykonywanie umów 20.08.2012r., tj. dwa tygodnie po umówionym terminie, ustnie jednak ustalił z kierownikiem Rejonu w L., że opóźnienie to nie będzie brane pod uwagę z powodu opóźnień w przekazaniu plombownic, identyfikatorów i odbyciu szkolenia. O wykonaniu prac powód informował pozwanego, który zachowywał się biernie. Dlatego powód, zgodnie z §3pkt 5 umów przekazał pozwanemu protokół jednostronnego odbioru przedmiotu zamówienia oraz dwa rachunki. Pozwany dokonał częściowej zapłaty za rachunki kwot odpowiednio : 11.914,50 zł i 5.389,02 zł. Pozwany dokonał potrącenia z wynagrodzeń powoda z każdej z umów kwot po 5.499 zł tytułem kar umownych za niedotrzymanie warunków umowy, jednak nie wskazał podstawy faktycznej i prawnej naliczania tych kar. Na wezwania do zapłaty pozwany odpowiedział pismem, w którym powołał się na swoje wcześniejsze pisemne oświadczenia, których jednak powód nie otrzymał. Pozwany sporządził jednostronne protokoły odbioru, do czego nie był uprawniony zgodnie z umową. Zarówno umowa jak i protokoły odbioru pozwanego zawierały zapisy o „szacowanej” liczbie liczników. Było to uzasadnione tym, że określonej liczby liczników nie dało się wymienić z przyczyn obiektywnych, np. nie zostały przekazane powodowi do wymiany albo nie było właścicieli lokali, itp. Utożsamianie przez pozwanego pojęć ilości szacowanej z pojęciem ilości zamówionej jest niewłaściwe i nieuzasadnione. Kwota dochodzona przez powoda stanowi sumę kar umownych nałożonych na niego, o które pozwany pomniejszył kwoty wynagrodzeń należnych powodowi zgodnie z wystawionymi przez niego rachunkami.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu przyznał fakt zawarcia z powodem dwóch umów, których przedmiotem była wymiana ok. 3.000 liczników jednofazowych na terenie powiatów Z. i L.. Powód zobowiązał się wykonać przedmiot umowy zgodnie ze specyfikacją i ofertą w terminie do dnia 31.07.2012r. Zakres przedmiotu umowy został określony szczegółowo w specyfikacji i powód miał pełną jego świadomość. Umowa podpisana została w dniu 21.05.2012r. bez opóźnienia ze strony pozwanego, podobnie jak przekazanie plombownic. Po podpisaniu umowy powód otrzymał od pozwanego 2.291 szt. zleceń (...) (w tym 1.275 szt. na terenie powiatu (...) i 1.016 szt. na terenie powiatu (...)), pozostałej części nie odebrał. W dniu 20.08.2012r. powód złożył oświadczenie o zakończeniu prac związanych z wymianą liczników w ilości 1.544 szt. i zdaniu plomb oraz plombownic. Pozwany odebrał oświadczenie nanosząc informację, że przedmiot umów nie został zrealizowany i brak jest podstaw do czynności odbiorowych. Pozwany pismem z dnia 28.09.2012r. poinformował powoda o nienależytym wykonaniu umowy, możliwości odstąpienia przez pozwaną od umowy z winy wykonawcy oraz zastosowaniu kar umownych. W „międzyczasie” powód kilkakrotnie uczestniczył w rozmowach w siedzibie rejonu dystrybucji dotyczących realizacji umów. Powód zaniechał wykonania całości umowy i wystawił jednostronny protokół przedmiotu umowy, pomimo że umowa nie dopuszczała odbiorów częściowych. Pozwany pismem z dnia 16.10.2012r. informował powoda o konieczności sporządzenia oddzielnych protokołów dla każdej z umów oraz o rozwiązaniu umowy z winy powoda i obciążeniu go karą umowną w wysokości 20 % wartości umowy. Do pisma dołączono protokoły sporządzone przez pozwanego, w których stwierdzano niezgodne z umową wykonanie robót. Zakres umów obejmujący szacunkową liczbę liczników dopuszczał minimalne odchylenia od wielkości 3.000 szt. albowiem nie wszystkie sytuacje są możliwe do przewidzenia. Argumentacja, iż tolerancja ta sięga 50 % jest absurdalna. Powód nie wykazał, że jakiejś partii liczników nie mógł wymienić z powodów obiektywnych oraz że pozwany przekazał mu tylko 1.544 szt. zleceń (...).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód D. K. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) w L. zawarł z pozwaną (...) S.A. Oddział w J. dwie tożsame w swej treści umowy z dnia 21.05.2012r., których przedmiotem była „wymiana szacunkowej liczby 1500 liczników jednofazowych na terenie Rejonu (...) L.” przy czy pierwsza z umów dotyczyła terenu powiatu (...), zaś druga terenu powiatu (...). Termin zakończenia realizacji umów określono na 31.07.2012r.

Zawarcie umów poprzedzone zostało procedurą przetargową zakończoną w dniu 11.05.2012r. W warunkach zamówienia oraz załącznikach do nich liczba liczników przeznaczonych do wymiany określana była jako „szacunkowa ilość około 1.500”.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - wydruk z CEIDG powoda – k.43 akt,

- odpis z KRS pozwanej – k. 44-53,65-75 akt

- umowa nr (...). (...)- k. 13-17 akt

- umowa nr (...). (...)- k. 18-22 akt

- ogłoszenie o przetargu – k. 154 akt,

- warunki zamówienia – k. 98 akt

- oświadczenia wykonawcy z dnia 10.05.2012r.–

k.83,85,140,146 akt

- oferta cenowa z dnia 10.05.2012r. – k. 82,84,145,155

- zeznania świadka M. Ż. – k.160 akt

Strony ustaliły wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy w kwocie 18,33 zł netto za wymianę jednego licznika (§6 ust. 1 umowy).

Podstawę do wystawienia faktury miał stanowić podpisany przez Zamawiającego pozytywny, tj. nie zawierający zastrzeżeń protokół odbioru (lub w uzasadnionych przypadkach innych dokument, np. WZ) (§6 ust.3 umów).

Zgodnie z § 6 ust. 5 umowy zapłata miała nastąpić w terminie 30 dni od daty otrzymania prawidłowo wystawionej faktury.

W §3 ust. 5 umowy strony przewidziały, że zamawiający w okresie 30 dni roboczych od otrzymania pisemnego zawiadomienia o zakończeniu całości lub części prac dokona protokolarnego ich odbioru. Jeżeli w w/w terminie zamawiający nie zgłosiłby żadnych zastrzeżeń na piśmie, Wykonawca miał prawo do jednostronnego wystawienia protokołu odbioru prac.

Zamawiający mógł rozwiązać umowę ze skutkiem natychmiastowym jeżeli stwierdził, że wykonawca realizuje zamówienie:

1)  bez zachowania należytej staranności,

2)  z naruszeniem obowiązujących przepisów,

3)  niezgodnie z warunkami zawartymi w niniejszej umowie (§8 ust.5 umowy).

Z tytułu odstąpienia od umowy z przyczyn zależnych od wykonawcy oraz w przypadku rozwiązania umowy w w/w wypadkach na wykonawcę nałożono obowiązek zapłaty kary umownej w wysokości 20% wartości przedmiotu umowy (§8 ust.1pkt 2 umowy).

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - umowa nr (...). (...)- k. 13-17 akt

- umowa nr (...). (...)- k. 18-22 akt

W dniu 28.05.2012r. powodowi przekazano plombownice, identyfikatory oraz przeprowadzono krótkie szkolenie dotyczące wymogów bezpieczeństwa. Powód otrzymał wówczas ok. 2300 szt. tzw. zleceń (...) wskazujących lokalizacje liczników podlegających wymianie.

Powodowi nie przekazano dalszych zleceń (...). Nie zwracał się on do pozwanej o ich wydanie.

okoliczności niesporne

a nadto

dowód: - protokoły przekazania plombownic – k. 25-27 akt

- zeznania świadka M. Ż. – k. 160 akt,

- zeznania świadka B. P. – k. 161v-162 akt

W trakcie realizacji umowy powód nie mógł uzyskać dostępu do części lokali m.in. z uwagi na sezon urlopowy.

dowód: - zeznania świadka G. M. – k. 163 akt,

- zeznania powoda D. K. – k. 164v-165 akt

Ostatecznie powód dokonał wymiany 594 szt. liczników na terenie powiatu (...) oraz 950 szt. na terenie powiatu (...).

okoliczności niesporne

Powód zwracał się do kierownika rejonu pozwanej o wyrażenie zgody na przedłużenie terminu realizacji umowy, jednak bezskutecznie.

okoliczności niesporne

a nadto

dowód: - zeznania świadka M. Ż. – k. 160 akt,

- zeznania świadka B. P. – k. 161v-162 akt,

- zeznania świadka M. J. – k. 162v-163 akt

- zeznania powoda D. K. – k. 164v-165 akt

W dniu 20.08.2012r. powód złożył pozwanej pisemne oświadczenie o zakończeniu prac, wskazujące na wymianę 1.544 szt. liczników na terenie obu powiatów. Powód jednocześnie zdał niewykorzystane plomby i plombownice.

okoliczności niesporne

a nadto

dowód: - oświadczenie o zakończeniu prac – k. 29,96 akt,

- protokoły zdania plombownic – k. 25-27 akt

- zeznania powoda D. K. – k. 164v-165 akt

W dniu 28.09.2012r. pozwana sporządziła pismo, w którym informowała powoda o nie wywiązaniu się z postanowień umowy z uwagi na zbyt małą ilość wymienionych liczników oraz o możliwości obciążenia go karą umowną w wysokości 20% wartości przedmiotu umowy za odstąpienie od umowy z przyczyn zależnych od wykonawcy.

Powód nie otrzymał tego pisma.

dowód: - pismo pozwanej z dnia 28.09.2012r. – k. 41,97 akt,

- zeznania świadka T. K. - k.164-

164v akt

- zeznania powoda D. K. – k. 164v-165 akt

W dniu 3.10.2012r. powód sporządził oraz przekazał pozwanej protokół jednostronnego odbioru przedmiotu zamówienia z obu umów wskazując w nim łączną sumę wymienionych liczników na (...). Jako przyczynę jego sporządzenia wskazał na niedotrzymanie przez pozwaną 30 dniowego terminu na dokonanie protokolarnego odbioru zakończonych prac.

okoliczności niesporne

a nadto

dowód: - pismo powoda z dnia 03.10.2012r. wraz z potwierdzeniem

odbioru – k. 28-28v akt,

- protokół jednostronnego odbioru – k. 30 akt

Pismem z dnia 16.10.2012r. pozwana informowała powoda, iż z uwagi na odstąpienie przez niego od dalszej realizacji prac rozwiązuje umowy z dniem 16.10.2012r. z winy wykonawcy a od kwot na fakturach potrącona zostanie kara umowna w wysokości 20%.

Do pisma dołączone zostały protokoły odbioru nr (...) sporządzone przez pozwaną i stwierdzające wymianę 594 szt. liczników na terenie powiatu (...) oraz 950 szt. na terenie powiatu (...).

Pismo wysłane zostało powodowi listem poleconym, który nie został przez niego podjęty.

dowód: - pismo pozwanej z dnia 16.10.2012r. – k. 41,77 akt

- potwierdzenie odbioru – k. 80-81 akt

- protokoły odbioru nr (...) –k.42,78-79

akt

Za wykonane usługi powód w dniu 18.10.2012r. wystawił rachunki: nr (...) na kwotę 10.888,02 zł dotyczący powiatu (...) (stanowiącej iloczyn 594 liczników i stawki 18,33 zł) oraz nr (...) na kwotę 17.413,50 zł dotyczący powiatu (...) (stanowiącej iloczyn 950 liczników i stawki 18,33 zł).

okoliczności niesporne

a nadto

dowód: - rachunek nr (...) – k. 23 akt

- rachunek nr (...) – k. 24 akt

W dniu 19.11.2012r. pozwana dokonała zapłaty na rzecz powoda kwot: 5.389,02 zł za wykonanie umowy stwierdzone rachunkiem nr (...) oraz 11.914,50 zł za rachunek nr (...).

Pozwana dokonała potrącenia z wynagrodzeń powoda kwot po 5.499 zł z tytułu kar umownych za niedotrzymanie warunków umowy.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - polecenia przelewów - k.31-32 akt,

- noty obciążeniowe – k. 33-34 akt,

Powód wzywał pozwaną do zapłaty kwoty 10.998 zł (2 x 5499 zł) tytułem pozostałej części wynagrodzenia powoda, jednak bezskutecznie.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - wezwania do zapłaty – k. 35,36 akt,

- pismo pozwanej – k. 37-38 akt

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W myśl art. 750 kc do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

Przepis art. 735§1 kc stanowi zaś, iż jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

W przedmiotowej sprawie niespornym było, iż strony zawarły dwie tożsame w swej treści umowy o świadczenie usług polegających na wymianie liczników energii elektrycznej na terenie powiatu (...) oraz (...). Pozwany nie kwestionował również ilości liczników wymienionych przez powoda w ramach w/w umów (594 szt. na terenie powiatu (...) i 950 na terenie powiatu (...)) oraz wysokości należnego powodowi z tego tytułu wynagrodzenia (odpowiednio 10.888,02 zł i 17.413,50 zł) .

Spór pomiędzy stronami dotyczył ustalenia czy powód wywiązał się z zobowiązań umownych i czy w związku z tym istniały podstawy do obciążenia go karami umownymi w wysokości po 5.499 zł, które to kwoty pozwana potrąciła z wypłaconego powodowi wynagrodzenia.

W ocenie Sądu obciążenie powoda karami umownymi nastąpiło bezpodstawnie. Z pisma pozwanej z dnia 16.10.2012r. oraz jej stanowiska prezentowanego w toku procesu wynika, iż podstawę do obciążenia powoda karami umownymi stanowił §8 ust.1 punkt 2 umowy przewidujący możliwość jej nałożenia na wykonawcę w przypadku rozwiązania umowy przez zamawiającego w trybie określonym w §8 ust. 5 umowy. Wskazany przepis zezwalał zaś zamawiającemu na rozwiązanie umowy w trybie natychmiastowym jedynie w razie wystąpienia jednego z 3 enumeratywnie wymienionych przypadków odnoszących się do sposobu realizacji przez wykonawcę zamówienia. Obejmowały one realizację zamówienia:

1.  bez zachowania należytej staranności,

2.  z naruszeniem obowiązujących przepisów,

3.  niezgodnie z warunkami zawartymi w niniejszej umowie.

Zgodnie z terminologią kodeksową przesłanki rozwiązania umowy w powyższym trybie dotyczyły więc nienależytego wykonywania zobowiązania przez powoda, nie zaś jego niewykonania (w całości lub części). Niewykonaniem zobowiązania jest bowiem brak spełnienia świadczenia, zaś nienależytym jego wykonaniem sytuacja, w której świadczenie zostanie spełnione, lecz nie jest ono prawidłowe, gdyż odbiega od świadczenia wymaganego.

Przyczyna rozwiązania umowy z powodem została w piśmie pozwanej z dnia 16.10.2012r. wskazana w sposób dość enigmatyczny (rozwiązanie z winy powoda). Z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków: M. Ż., B. P. i M. J. wynikało jednak w sposób nie budzący wątpliwości, iż umowę rozwiązano z powodem z uwagi zbyt małą liczbę wymienionych liczników. Przyczyną rozwiązania było więc niewykonanie (w ocenie pozwanego) umowy w całości.

W ocenie Sądu, wbrew stanowisku pozwanego, okoliczność ta nie może być uznana za przypadek ujęty w punkcie 3 ust.5 §8 umowy (realizacja zamówienia niezgodnie z warunkami umownymi) nie dotyczy bowiem nienależytego wykonania umowy lecz jej niewykonania.

Już z tego tylko powodu należało uznać, że obciążenie powoda karami umownymi było niezasadne.

Niezależnie od powyższego stwierdzić również należy, iż treść zawartych przez strony umów, a zwłaszcza określenie ich przedmiotu, nie pozwala na przyjęcie, iż pozwany poprzez wymianę 1.544 liczników nie wywiązał się ze swych zobowiązań.

Świadczenie powoda, zgodnie z §1 ust.1 obu umów obejmowało bowiem "wymianę szacunkowej liczby 1.500 liczników jednofazowych”.

Z zeznań świadków: M. Ż., B. P. i M. J., którym sąd dał wiarę w całości, wynikało, iż takie określenie przedmiotu umowy związane było z faktem, iż stopień wykonania umowy zależał od tego czy wykonawcy udało się wejść do lokali w których zlokalizowane są liczniki, a to z kolei zależało od obecności posiadacza lokalu i jego dobrej woli. Wykonawca jako podmiot zewnętrzny nie mógł bowiem stosować żadnych środków dyscyplinujących odbiorców. Jednocześnie zeznania w/w świadków nie wskazywały na to, aby ustalona została jakaś procedura określająca, kiedy powód mógł przyjąć, iż nie ma dostępu do lokalu i odstąpić od wymiany takiego licznika, tj. ile razy podejmować próby kontaktu i w jaki sposób. Z zeznań świadka J. wynikało przy tym, iż w ubiegłych latach również nie udawało się wymienić 3.000 liczników, jednak wykonanie zleceń kształtowało się na wyższym poziomie, tj. ok. 90%.

Kluczowe jednak w ocenie Sądu było to, iż świadek pełniący funkcję kierownika rejonu dystrybucji (który w imieniu pozwanej podpisywał umowę) sam nie był w stanie określić, czy przy wykonania umowy na poziomie 80 % pozwana uznałaby, iż powód wywiązał się ze zobowiązań umownych, czy też nie. W istocie bowiem przedmiot umowy był sformułowany w sposób nieścisły i nieprecyzyjny, że świadek mógł mieć trudności z taką oceną. Jeśli jednak trudności takie miał świadek J., to tym bardziej nie można było wymagać tego od powoda.

Z zeznań powoda wynikało zaś, iż nie przywiązywał wagi do tak określonego przedmiotu umowy, gdyż jego wynagrodzenie określone zostało ryczałtowo - w odniesieniu do 1 szt. wymienionego licznika. Powód uważał więc, iż ilość wymienionych przez niego liczników ma znaczenie jedynie z punktu widzenia ustalenia wysokości należnego mu wynagrodzenia.

Reguły wykładni oświadczeń woli (umów) zawiera art. 65 k.c. Zgodnie z jego treścią oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje (§ 1). W umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu (§ 2).

Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 29 czerwca 1995 r., III CZP 66/95 (OSNC 1995, nr 5, poz. 168) przyjął na tle tego przepisu tzw. kombinowaną metodę wykładni (por. też wyrok SN z dnia 21 listopada 1997 r., I CKN 825/97, OSNC 1998, nr 5, poz. 85 i z dnia 20 maja 2004 r., II CK 354/03, niepubl.),

Kombinowana metoda wykładni przyznaje pierwszeństwo - w wypadku oświadczeń woli składanych innej osobie - temu znaczeniu oświadczenia woli, które rzeczywiście nadały mu obie strony w chwili jego złożenia (subiektywny wzorzec wykładni). Podstawą tego pierwszeństwa jest zawarty w art. 65 § 2 nakaz badania raczej, jaki był zgodny zamiar stron umowy, aniżeli opierania się na dosłownym brzmieniu umowy.

Z zeznań świadka J. oraz powoda wynika, iż strony w odmienny sposób rozumiały postanowienia umowy określające jej przedmiot w zakresie znaczenia ilości wymienionych liczników dla stwierdzenia wywiązania się z umowy przez powoda. W tym zakresie nie doszło więc do uzgodnienia ich stanowisk w momencie zawierania umowy.

Jeżeli zaś okaże się, że strony różnie rozumiały treść złożonego oświadczenia woli, to za prawnie wiążące - zgodnie z kombinowaną metodą wykładni - należy uznać znaczenie oświadczenia woli ustalone według wzorca obiektywnego. W tej fazie wykładni potrzeba ochrony adresata oświadczenia woli, przemawia za tym, aby było to znaczenie oświadczenia, które jest dostępne adresatowi przy założeniu - jak określa się w doktrynie i judykaturze (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 1995 r., III CZP 66/95) - starannych z jego strony zabiegów interpretacyjnych. Na ochronę zasługuje bowiem tylko takie zaufanie adresata do znaczenia oświadczenia woli, które jest wynikiem jego starannych zabiegów interpretacyjnych. Potwierdza to nakaz zawarty w art. 65 § 1 k.c., aby oświadczenia woli tłumaczyć tak, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których zostało złożone, zasady współżycia społecznego i ustalone zwyczaje.

Ustalając powyższe znaczenie oświadczenia woli należy zacząć od sensu wynikającego z reguł językowych, z tym, że przede wszystkim należy uwzględnić zasady, zwroty i zwyczaje językowe używane w środowisku, do którego należą strony, a dopiero potem ogólne reguły językowe. Trzeba jednak przy tym mieć na uwadze nie tylko interpretowany zwrot, ale także jego kontekst. Dlatego nie można przyjąć takiego znaczenia interpretowanego zwrotu, który pozostawałby w sprzeczności z pozostałymi składnikami wypowiedzi. Kłóciłoby się to bowiem z założeniem o racjonalnym działaniu uczestników obrotu prawnego (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 czerwca 2009 r., IV CSK 90/09, LEX nr 512012) .

Analiza treści umów zawartych przez strony nie wskazuje na to, aby zakres świadczenia powoda został skonkretyzowany dalszych postanowieniach umownych. Powód zeznał przy tym, iż do umowy nie był dołączony "załącznik nr 1", który, zgodnie z § 1 ust.3 umowy miał zawierać "zakres przedmiotu umowy". Żadna ze stron nie przedłożyła w toku procesu w/w dokumentu, dlatego też Sąd dał w tym względzie wiarę zeznaniom powoda.

Również we wszystkich dokumentach związanych z ogłoszonymi przetargami przedmiot zamówienia określony został w równie mało precyzyjny sposób jako "szacunkowa ilość około 1.500" (por. "oświadczenie wykonawcy" i "oferta cenowa" - załączniki nr 1 i 2 do Warunków Zamówienia).

Sąd dał przy tym wiarę zeznaniom powoda, iż przekazano mu łącznie (...) zleceń (...) (zawierających dane odbiorców i lokalizacje liczników). Okoliczność tą potwierdzili bowiem świadkowie Ż. i P.. Choć w zeznaniach tych występowały drobne rozbieżności co do ilości przekazanych powodowi zleceń (...), to jednak miały one charakter pomijanie mały a zatem nie podważały wiarygodności tych zeznań.

Sąd dał również wiarę wzajemnie ze sobą korespondującym zeznaniom świadków G. M. i R. M., co do nieprzekazania powodowi zleceń (...) z terenu Gminy L.. Choć przesłuchani w sprawie świadkowie różnili się w ocenie przyczyn nieprzekazania powodowi pozostałych zleceń (...), to jednak fakt ten wynikał z zeznań wszystkich w/w osób.

Również więc ilość przekazanych powodowi zleceń (...) nie mogła precyzować zakresu jego świadczenia.

W ocenie Sądu skoro nie określono liczbowo, ani procentowo dolnej granicy "szacunku" liczników podlegających wymianie poniżej której nie mogło już być mowy o wykonaniu umowy, ani też nie określono jakiej ilości liczników powód mógł nie wymienić z uwagi na brak dostępu do lokali, to obecnie pozwana nie może powoływać się na niewykonanie umowy przez powoda. Niesporna ilość wymienionych przez powoda liczników (594 w powiecie (...) i 950 w (...)) mieści się bowiem w pojęciu "szacunkowej ilości 1.500".

Takie określenie przedmiotu umowy, w połączeniu z określeniem wynagrodzenia za jej wykonanie poprzez ryczałt za wymianę jednego licznika, uprawniało więc powoda do przyjęcia, iż ilość wymienionych liczników będzie miała jedynie wpływ na wysokość należnego mu wynagrodzenia.

Zawarta umowa ze względu na swą konstrukcję nie chroniła więc w żadnym zakresie interesu pozwanej w zapewnieniu wymiany jak największej ilości liczników. Jednocześnie nie można jednak uznać, aby naruszała jej interes w ten sposób, iż przyznawała powodowi zawyżone, nienależne wynagrodzenie. W konsekwencji bowiem powód otrzymał wynagrodzenie jedynie za taką ilość liczników, którą zdołał faktycznie wymienić.

Sąd dał jedynie częściowo wiarę zeznaniom świadka T. K., tj. co do faktu nieotrzymania przez powoda pisma pozwanej z dnia 28.09.2012r. Pozwana nie przedłożyła bowiem dowodu nadania albo doręczenia w/w pisma, który podważałby wiarygodność tych zeznań. Powyższe uprawniało powoda do sporządzenia jednostronnego protokołu odbioru, zgodnie z §3 ust. 5 umowy i wystawienia w oparciu o niego faktur vat. Wadliwości tego protokołu wykazywane przez pozwaną - brak rozbicia ilości wymienionych liczników na powiat (...) i (...) - z uwagi na ich czysto formalny charakter nie pozbawiały skuteczności wskazanego dokumentu.

Natomiast zeznania w/w świadka w części dotyczącej nie doręczenia powodowi pisma z dnia 16.10.2012r. były wiarygodne o tyle, iż z potwierdzenia odbioru przedstawionego przez pozwaną wynika, iż przesyłka zawierająca to pismo była dwukrotnie awizowana i nie została podjęta w terminie. W ocenie Sądu nie jest jednak prawdopodobne aby, jak zeznał świadek, powód nie otrzymał od poczty zawiadomień o tym fakcie, tzw. awiza.

Sąd dał przy tym wiarę zgromadzonym w niniejszym postępowaniu dowodom z dokumentów albowiem ich prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Powyższe skutkowało uznaniem przez Sąd, iż brak było podstaw do przyjęcia, iż powód nie wykonał przedmiotu umowy i w konsekwencji, do obciążenia go przez pozwaną karami umownymi. Tym samym żądanie powoda zapłaty kwoty 2 x 5389,02 zł tytułem zapłaty części należnego mu wynagrodzenia za wykonanie umowy należało uznać za uzasadnione (punkt I wyroku).

O odsetkach ustawowych Sąd orzekł na podstawie art. 481§ 1 i 2 kc w zw. z § 6 ust. 5 umowy.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.98§1 i 3 kpc. Na koszty te składały się: opłata od pozwu w kwocie 550 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa - 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 2400 zł ustalonej na podstawie §6 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.02.163.1349 ze zm.).

O brakujących kosztach sądowych, na które składały się zwrot kosztów podróży dla świadków w łącznej wysokości 95 zł (50 + 45) orzeczono w stosunku do pozwanego na podstawie na podstawie art. 113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. nr 167, poz. 1398 ze zm.) (punkt III wyroku).

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

J.G.26.06.2013r.