Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 152/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze z 2013-03-07

Sygn. akt IV U 152/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 marca 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ryszard Sułtanowski

Protokolant: Agnieszka Zamojska

po rozpoznaniu w dniu 07.03.2013 r. w Jeleniej Górze

sprawy z odwołania A. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w W.

na skutek odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 19.03.2012 r. znak (...)

w przedmiocie zasiłku chorobowego

I.  odwołanie oddala,

II.  zasądza od wnioskodawczyni na rzecz strony pozwanej kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni A. K. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.z dnia 19.03.2012 r. odmawiającej jej zasiłku chorobowego oraz ustalającej obowiązek zwrotu pobranego zasiłku chorobowego wraz z ustawowymi odsetkami. W uzasadnieniu odwołania wnioskodawczyni podniosła, że niezgodne z celem zwolnienia lekarskiego jest podejmowanie przez ubezpieczonego czynności mogących przedłużyć okres niezdolności do pracy. Wnioskodawczyni korzystała ze zwolnień lekarskich w związku ze schorzeniami kręgosłupa. Jej czynności zawodowe polegały natomiast na prowadzeniu punktu sprzedaży detalicznej na targowisku i wiązało się z wysiłkiem fizycznym. Zalecenia lekarskie nie nakazywały wnioskodawczyni utrzymywania pozycji leżącej, lecz przeciwnie wykonywanie ćwiczeń i podejmowanie aktywności ruchowej. W tych okolicznościach nie sposób uznać, by uczestnictwo wnioskodawczyni w posiedzeniach Rady Nadzorczej mogła w jakikolwiek sposób powodować przedłużenie okresu niezdolności do pracy i było sprzeczne z treścią zaleceń lekarskich. A. K. otrzymała łącznie diety w wysokości 200 zł, netto za uczestnictwo w posiedzeniach Rady Nadzorczej w dniach 16.09, 28.09, 05.10 oraz 18.10.2011 r. a więc w okresie jednego z dziewięciu zwolnień lekarskich. Próba rozciągnięcia skutków otrzymywania diet na okresy znaczenie wcześniejsze i późniejsze, gdy wnioskodawczyni nie otrzymywała żadnych świadczeń jest bezpodstawne. Wnioskodawczyni uczestniczyła łącznie w 32 posiedzeniach RN, nie pobierając z tego tytułu żadnego wynagrodzenia. Dopiero od 14.06.2011r. RN podjęła uchwałę o wynagrodzeniu w wysokości 50 zł. za jedno posiedzenie. Wnioskodawczyni nie miała świadomości, ze pobieranie przez nią diet spowodowuje utratę przez nią prawa do zasiłku chorobowego.

W odpowiedzi na odwołanie strona pozwana Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 120 zł. W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie strona pozwana wskazała, że z ustaleń strony pozwanej wynika, że w okresie orzeczonej niezdolności do pracy powódka wielokrotnie uczestniczyła w posiedzeniach Rady Nadzorczej Spółki (...) sp. z o.o. Z tytułu uczestnictwa w posiedzeniach RN wnioskodawczyni otrzymywała wynagrodzenie. Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa wynikają dwie niezależne przesłanki utraty prawa do zasiłku: wykonywanie pracy zarobkowej w okresie niezdolności do pracy i wykorzystywanie zwolnienia lekarskiego w sposób niezgodny z celem. Zdanie strony pozwanej wykonywanie wszelkich czynności zmierzających do uzyskania wynagrodzenia lub dochodu, w tym także prowadzenie działalności gospodarczej jest wykonywaniem pracy zarobkowej.

Zdaniem strony pozwanej, wnioskodawczyni uczestnicząc w posiedzeniach RN w okresie orzeczonej niezdolności do pracy wyczerpała przesłanki określone w art. 17 ustawy zasiłkowej.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni A. K. została wybrana z dniem 31.05.2010 r. do Rady Nadzorczej spółki (...) sp. z o.o.W dniu 14.06.2011 r. Rada Nadzorcza podjęła uchwałę nr 5/11 przyznającą członkom Rady Nadzorczej prawo do diet w wysokości 50 zł. netto za jedno posiedzenie. Wnioskodawczyni została zgłoszona przez Zarząd spółki do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego w dniu 21.10.2011 r. wstecznie od dnia 31.05.2010 r.

dowód: protokół Zgromadzenia Wspólników k. 7-11.

A. K. przebywała na zwolnieniu lekarskim w okresach od 29.05. do 11.06.2010 r., 2-15.07.2010 r., 3-23.08.2010 r., 1-13.09.2010, 20.10—9.11.2010 r., 06.12.2010 r.-03.01.2011 r. 18.01.-07.02.2011 r., 08.02-04.04.2011 r., 30.06 – 19.07.2011 r., 03.09-17.12.2011 r. z powodu chorób układu nerwowego, zaburzeń korzeni rdzeniowych i splotów nerwowych, ucisk korzeni nerwowo-rdzeniowych i splotów nerwowych w chorobach skalsyfikowanych gdzie indziej, choroby układu kostno-stawowego mięśniowego tkanki łącznej choroby kręgów szyjnych. W dniach 23.09.2011 r., 22.10.2011 r., 09.11.2011 r. wnioskodawczyni korzystała z dni wolnych z tytułu opieki. Zwolenia lekarskie były oznaczone symbolem, że chora może chodzić. Wnioskodawczyni brała udział w posiedzeniach Rady Nadzorczej:

- w czerwcu 2010 r. w dniach: 2, 4, 7, 8, 29

- w lipcu 2010 r. w dniach 1,2,

- w sierpniu w dniach 13

- we wrześniu w dniach 2010 r. – 7,13,

- w październiku 2010 w dniach 22,

- w listopadzie 2010 r. w dniach – 09,

- w grudniu 2010 r, w dniach - 14,20

- w lutym 2011 r. w dniach – 1,8,16,

- w marcu 2011 w dniach - 7,15,17, 23

- w kwietniu 2011 w dniach – 28

- w lipcu 2011 w dniach – 12

- w wrześniu 2011 w dniach – 16, 28 (diety 2*50 zł.)

- w październiku 2011 r. w dniach – 5,18 (diety 2*50 zł.)

- w listopadzie 2011 r. w dniach 8, 14, 16, 17, 26

dowód: opinia biegłej neurologa lek. med. G. O. k. 35

pismo wnioskodawczyni z dnia 09.02.2012 r. akta ubezpieczeniowe

protokół z dnia 13.01.2012 r. akta ubezpieczeniowe

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.

Możliwość wykonywania w czasie zwolnienia lekarskiego działalności zarobkowej wskazuje na to, ze choroba nie ogranicza zdolności do pracy, z zatem nie zachodzą przesłanki przyznania prawa do zasiłku. Sama ustawa nie definiuje pojęcia działalności zarobkowej. W piśmiennictwie przyjmuje się, że pojęcie to powinno być rozumiane szeroko. To znaczy, że w sensie rodzajowym chodzi tu o każdą pracę (działalność zarobkową) mogącą stanowić źródło dochodów (H. Pławucka, glosa do uchwały SN z dnia 30.08.2001 r., III ZP 11/200, OSP 2002, z. 12, poz. 599). W orzecznictwie jeszcze na tle ustawy z 1974 r. wskazywano, że działalność zarobkowa jest to działalność stanowiąca źródło dochodu z tytułu własnej pracy, niezależnie od podstawy jej wykonywania. Oczywistym jest, że wnioskodawczyni osiągnęła dochód w postaci diet za część posiedzeń Rady Nadzorczej (4), albowiem podstawą do ich przyznania była dopiero treść uchwały RN z 14.06.2011 r. Należy zwrócić także uwagę, że wnioskodawczyni notorycznie uczestniczyła w posiedzeniach Rady Nadzorczej, przez co wykorzystywała zwolnienie lekarskie w sposób niezgodny z przeznaczeniem. Nie sposób zgodzić ze stanowiskiem wnioskodawczyni, że nie miało to wpływu na przebieg jej zwolnień lekarskich, nawet mimo umieszczonej na nich adnotacji, że chory może chodzić. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 04.11.2009 r. (I UK 140/09, LEX nr 564767) stwierdził, że wykonywanie czynności mogących przedłużyć okres niezdolności do pracy jest zawsze wykorzystywaniem zwolnienia niezgodnie z jego celem. Celem zwolnienia od pracy jest zaś odzyskanie przez ubezpieczonego zdolności do pracy. W jego osiągnięciu przeszkodą może być zarówno wykonywanie pracy zarobkowej (co przesądził ustawodawca), jak i inne zachowania ubezpieczonego utrudniające proces leczenia i rekonwalescencję. Wnioskodawczyni na przestrzeni od maja 2010 r. do listopada 2011 r. uczestniczyła w 32 posiedzeniach Rady Nadzorczej. Nie są to posiedzenia sporadycznie. W niektórych miesiącach odbywało się nawet po 5 (listopad 2011 r.) posiedzeń Rady Nadzorczej. Adnotacja na zwolnieniu lekarskim o treści: "pacjent może chodzić" nie upoważniała wnioskodawczyni do udziału w posiedzeniach RN. Taki zapis upoważnia go jedynie do wykonywania zwykłych czynności życia codziennego, np. poruszanie się po mieszkaniu, udanie się na zabieg czy kontrolę lekarską. Tymczasem wnioskodawczyni, jak wynika ze zgromadzonej dokumentacji, prowadziła normalną aktywność zawodową. Zwolnienie lekarskie ma na celu umożliwić pracownikowi jak najszybszy powrót do zdrowia i odzyskanie zdolności do pracy. Wykorzystywanie go w jakimkolwiek innym celu musi prowadzić do wniosku, że jest ono wykorzystywane niezgodnie z przeznaczeniem, o czym wspomniała m.in. biegła neurolog G. O., której opinię Sąd uznał za wiarygodną i rzeczową.

Mając powyższe na uwadze należało uznać decyzję ZUS za zgodną z prawem i

stosownie do treści art. 477 14 § 1 kpc oddalić odwołanie.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o art. 98 kpc.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Syryjska-Giro
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Ryszard Sułtanowski
Data wytworzenia informacji: