Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

26 września 2019 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Skibińska

Protokolant: Katarzyna Jagiełło

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 16 maja 2019r., 30 maja 2019r., 26 września 2019r.,

s p r a w y : T. S.

syna W. i B. zd. S.

ur. (...)

obwinionego o to, że:

w dniu 18 maja 2018 ok. godziny 17 na drodze publicznej w miejscowości M., pow. (...), prowadząc pojazd marki I. nr rej (...) nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu prowadzącemu pojazd – motocykl marki H. (...) nr rej (...), czym spowodował u kierowcy motocykla konieczność nagłego, awaryjnego hamowania zakończonego przewróceniem się motocykla, tj. spowodowanie zagrożenia w ruchu drogowym,

tj. o czyn z art. 86 § 1 k.w.

I. uniewinnia obwinionego T. S. od popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w części wstępnej wyroku,

II. na podstawie art. 119 § 2 pkt 2 k.p. o w. zasądza od oskarżyciela posiłkowego W. M. na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 2.050,70 zł (dwóch tysięcy pięćdziesięciu złotych siedemdziesięciu groszy).

Sygn. akt II W 1671/18

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

18 maja 2018 około godziny 17.00 T. S. prowadził samochód marki I. o numerze rejestracyjnym (...). W tym samym czasie W. M. kierował motocyklem marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Pojazdy przez nich kierowane znajdowały się na drodze położonej pomiędzy K. a P. P. w pobliżu skrzyżowania z drogą do G.: W. M. nadjechał od strony K. a T. S. w kierunku przeciwnego. Motocykl W. M. poruszał się z prędkością około 50 km/h. T. S. wykonał manewr skrętu w lewo w kierunku G.. Po przejechaniu przez T. S. skrzyżowania kierowany przez W. M. motocykl przewrócił się.

Dowód: wyjaśnienia obwinionego – k. 75, zeznania świadka W. M. – k. 31-32, zeznania M. J. – k. 38, 92, zeznania świadka M. K. – k. 45, 76-77, zeznania świadka P. S. - k. 51, 76, karta zdarzenia drogowego – k. 20-21, protokół oględzin pojazdów – k. 22-23, dokumentacja fotograficzna – k. 42-43, 47-48, 80-85, 90-91, szkic miejsca zdarzenia – k. 45, opinia biegłego – k. 103-125.

W toku postępowania sądowego obwiniony nie przyznał się do zarzucanego mu czynu.

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia obwinionego Sąd uznał za wiarygodne w całości wobec braku podstaw do ich kwestionowania. Za wiarygodne Sąd uznał również zeznania przesłuchanych w sprawie świadków. W zakresie faktów stanowiących podstawę czynienia ustaleń stanu faktycznego w niniejszej sprawie wyjaśnienia oskarżonego i zeznania świadków nie pozostają ze sobą sprzeczne.

Treść dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy nie budzi w ocenie Sądu wątpliwości, gdyż zostały on sporządzone w prawidłowy sposób, przez osoby posiadające ku temu stosowne uprawnienia, a ich treść nie była w toku postępowania kwestionowana.

Opinia biegłego jest jasna, pełna i nie zawiera sprzeczności. Biegły należycie uzasadnił swe stanowisko. Sąd nie znalazł powodów, by opinię tę podważyć. Opinia nie była w żaden sposób kwestionowana przez strony.

W. M. zarzucał T. S., że w dniu 18 maja 2018 ok. godziny 17 na drodze publicznej w miejscowości M., pow. (...), prowadząc pojazd marki I. nr rej (...) nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu prowadzącemu pojazd – motocykl marki H. (...) nr rej (...), czym spowodował u kierowcy motocykla konieczność nagłego, awaryjnego hamowania zakończonego przewróceniem się motocykla, tj. spowodowanie zagrożenia w ruchu drogowym, tj. wykroczenia z art. 86 § 1 k.w.

Żaden z dowodów zawartych w aktach sprawy nie pozwala na przypisanie T. S. zarzucanego mu czynu. W niekwestionowanej przez strony, w tym również oskarżyciela opinii biegły stwierdził, że „opisane w zeznaniach przez kierującego motocyklem sytuacja kolizyjna nie niosła w sobie realnego zagrożenia zderzenia z busem dla deklarowanej przez niego prędkości 50 km/h. Analiza deklarowanego przebiegu zdarzenie wskazuje, że brak jest przesłanek wskazujących na konieczność podjęcia manewru awaryjnego hamowania. Wywrócenie się motocykla w tych okolicznościach było związane z błędnym wykonaniem manewru hamowania, skutkującego wywróceniem się motocykla”. Biegły wskazał co prawda, że „Jeżeli założymy, że motocyklista poruszał się z prędkością większą niż deklarowana przez niego wynikającą z hipotetycznej prędkości wynikającej z przybliżonych ustnych wskazań odległość przewróconego motocykla, to należy uznać, że stan zagrożenie spowodował kierujący I\/ (...) a motocyklista przyczynił się do powstania zdarzenia. Stopień przyczynienia uzależniony jest od przyjętej prędkości motocyklisty”. Ten wariant w ocenie Sądu nie jest możliwy do przyjęcia, ponieważ brak jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, w sposób pewny i nie budzący wątpliwości, a tylko takie mogą stanowić podstawę czynienia ustaleń stanu faktycznego, że motocyklista poruszał się z prędkością większą niż podawana przez niego.

Konsekwencją takich ustaleń było uniewinnienie obwinionego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

O kosztach sąd orzekł stosownie do treści art. 119 § 2 pkt 2 k.p.o w.