Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 21 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze - Wydział II Karny

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Beata Chojnacka Kucharska

Protokolant Grzegorz Kosowski

przy udziale oskarżyciela publicznego Nadleśnictwa Ś. w K. – M. G. (1)

po rozpoznaniu dniach: 04.06.2019r., 26.09.2019r. i 21.11.2019r.

s p r a w y : M. G. (2)

syna M. i W. z domu F.

urodzonego dnia (...) we W.

obwinionego o to, że:

w okresie od marca 2018 roku do sierpnia 2018 dokonał w nienależącym do niego lesie:

1.  Wyrębu gałęzi drzew z rodzajów Ś., B., M. oraz karczowania pniaków w łącznej ilości co najmniej: 217 sztuk, tj. o czyn z art. 148 § 1 pkt 1 kw

2.  Uszkodzenia drzew poprzez namalowanie znaków przy użyciu farby w ilości co najmniej: 506 sztuk oraz przybiciu blachy do drzew w ilości co najmniej: 3 sztuki, tj. czyn z art. 153 § 1 pkt 1 kw

3.  Zanieczyszczenia lasu poprzez wywieszenie na drzewach folii, elementów blaszanych z zamocowanymi foliowymi ofertówkami zawierającymi kartki papieru, w ilości co najmniej: 81 sztuk, tj. czyn z art. 162 § 1 kw

Na terenie Lasu Państwowego Nadleśnictwa (...) w K. leśnictwa B. oddziały: 207, 243, 251, 254, 255, 257, 258, 259, 262, 264 oraz leśnictwa M., oddziały: 218, 242. Teren gmin: K., P., powiat (...), województwo (...). Czym działał na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo (...) w K..

I.  uznaje obwinionego M. G. (2) za winnego tego, że:

- w okresie od marca 2018 roku do sierpnia 2018 dokonał w nienależącym do niego lesie, na terenie Lasu Państwowego Nadleśnictwa (...) w K. leśnictwa B. oddziały: 207, 243, 251, 254, 255, 257, 258, 259, 262, 264 oraz leśnictwa M., oddziały: 218, 242, teren gmin: K., P., powiat (...), województwo (...), wyrębu gałęzi drzew z rodzajów świerk, buk, modrzew oraz karczowania pniaków w łącznej ilości co najmniej 217 sztuk, czym działał na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo (...) w K., tj. wykroczenia z art. 148 § 1 pkt 1 k.w.

- w okresie od marca 2018 roku do sierpnia 2018 dokonał w nienależącym do niego lesie, na terenie Lasu Państwowego Nadleśnictwa (...) w K. leśnictwa B. oddziały: 207, 243, 251, 254, 255, 257, 258, 259, 262, 264 oraz leśnictwa M., oddziały: 218, 242, teren gmin: K., P., powiat (...), województwo (...), uszkodzenia drzew poprzez namalowanie znaków przy użyciu farby w ilości co najmniej 506 sztuk oraz przybiciu blachy do drzew w ilości co najmniej 3 sztuki, czym działał na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo (...) w K.. tj. wykroczenia z art. 153 § 1 pkt 1 k.w.

- w okresie od marca 2018 roku do sierpnia 2018 dokonał w nienależącym do niego lesie, na terenie Lasu Państwowego Nadleśnictwa (...) w K. leśnictwa B. oddziały: 207, 243, 251, 254, 255, 257, 258, 259, 262, 264 oraz leśnictwa M., oddziały: 218, 242, teren gmin: K., P., powiat (...), województwo (...), zanieczyszczenia lasu poprzez wywieszenie na drzewach folii, elementów blaszanych z zamocowanymi foliowymi ofertówkami zawierającymi kartki papieru, w ilości co najmniej 81 sztuk, czym działał na szkodę Skarbu Państwa reprezentowanego przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo (...) w K.. tj. wykroczenia z art. 162 § 1 k.w. i za to na mocy art. 148 § 1 pkt 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. wymierza mu karę grzywny w wysokości 4.000 (czterech tysięcy) złotych,

II.  na mocy art. 148 § 3 kw w zw. z ukaraniem za czyn z art. 148 § 1 pkt 1 kw orzeka wobec obwinionego M. G. (2) na rzecz Nadleśnictwa Ś. w K. nawiązkę w wysokości 500 (pięćset) złotych;

III.  na mocy art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. K. kwotę 216 złotych tytułem nieopłaconych kosztów obrony z urzędu oraz należny od tej kwoty podatek od towarów i usług w wysokości 49,68 złotych;

IV.  na mocy art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 121 § 1 kpw zwalnia obwinionego M. G. (2) od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych

Sygn. akt II W 94/19

UZASADNIENIE

Obwiniony M. G. (2) w okresie od marca 2018r. do sierpnia 2018r. na terenie Lasu Państwowego Nadleśnictwa (...) w K., leśnictwa B. oddziałach: 207, 243, 251, 254, 255, 257, 258, 259, 262, 264 oraz leśnictwa M., oddziałach: 218, 242, na terenie gmin: K. i P., dokonał wyrębu gałęzi drzew świerka, buka, modrzewia oraz karczował pniaki drzew w łącznej ilości co najmniej 217 sztuk. W ten sposób obwiniony samodzielnie, bez uzyskania jakichkolwiek pozwoleń, nie czyniąc w tym zakresie żadnych ustaleń z organami do tego uprawnionymi, przygotowywał trasy spacerowe pod pieszy ruch turystyczny. Robił to w miejscach, gdzie uprzednio, przed laty, istniały szlaki turystyczne, a obecnie na tym terenie szklaki turystycznie nie były wytyczone i nie przewidywano w najbliższej przyszłości wytyczenia szlaków turystycznych w tych miejscach. W tym samym okresie obwiniony M. G. (2) na wytyczonych przez siebie ścieżkach poprzez dokonanie wycinki gałęzi drzew i wykarczowanie pniaków drzew i w ich pobliżu, na drzewach: pniach, gałęziach namalował farbą około 506 znaków, które miały na celu wskazywać turystom, że wiedzie tą trasą szklak turystyczny. Do drzew przybił też co najmniej 3 metalowe tabliczki, a także na drzewach zawiesił foliowe worki, oraz około 81 sztuk metalowych tabliczek, w których umieszczał papierowe mapy znajdujące się w foliowych koszulkach ze wskazaniem nowych, wytyczonych przez siebie tras. W ten sposób uszkadzał drzewa oraz zanieczyszczał las.

Dowód:

- zeznania świadka M. K. k. 51, k. 100v.-101,

- zeznania świadka A. M. k. 54, k. 101-102,

- protokół oględzin z dokumentacją fotograficzną k. 31-39, k. 40-44, k. 45- 48

- dokumentacja fotograficzna k. 3, k. 9, k. 11-22, k.26

- korespondencja mailowa k. 2, k. 5-8, k. 10, k. 23-24,

- mapy k 4, k. 49, k. 98,

- artykuł prasowy k. 52,

- notatki: służbowa i urzędowa k. 1, k. 30,

Obwiniony M. G. (2) ma 58 lat. Uzyskuje wynagrodzenie na poziomie ok. 2300 zł. miesięcznie, jest prezesem zarządu J.. Obwiniony jest naukowcem. Nie był wcześniej karany za przestępstwa (k. 77).

Obwiniony M. G. (2) w swoich wyjaśnieniach nie odniósł się do stawianych mu zarzutów (k. 29).

Sąd zważył, co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci korespondencji mailowej załączonej do akt sprawy, dokumentacji zdjęciowej, map, zeznań świadków, a także protokołów oględzin w sposób nie budzący żadnych wątpliwości wskazuje, że obwiniony dopuścił się zachowań, jakie zostały mu zarzucone we wniosku o ukaranie. W korespondencji mailowej obwiniony M. G. (2) wskazał na wykonywane przez niego czynności w lesie, a także na cel, jaki mu przyświecał – wytyczenie szklaków turystycznych dostępnych wszystkim turystom w miejscach, gdzie przed laty przebiegały ścieżki turystyczne. Na tę okoliczność wskazał także napotkanym przypadkowo w lesie świadkom M. K. i A. M.. Świadek M. K. zeznał, że obwiniony obcinał wierzchołki drzewek i wycinał pojedyncze drzewka. Stwierdził to naocznie. Robił tak po to, by stworzyć przejście, prześwit w lesie, by w tym miejscu odbywał się pieszy ruch turystyczny. Wykonywał przecinkę w lesie na dość istotnej długości. W ten sposób, jak twierdził, odtwarzał stare szlaki turystyczne. Także świadek A. M. spotkał w lesie obwinionego. Wówczas obwiniony wycinał gałęzie drzew. Świadek także wskazał, że oczyszcza stare poniemieckie ścieżki turystyczne. W miejscach, które obwiniony wytyczał jako ścieżki, były umieszczane przez niego znaki farbą na drzewach, mapy, tabliczki metalowe przybite do drzew, worki foliowe. W. to miało wskazywać turystom, gdzie przebiega szlak. Wprawdzie świadkowie nie widzieli, by obwiniony wykonywał tego rodzaju czynności, jednakże wynika to zarówno z korespondencji mailowej, a także z oceny dowodów zgromadzonych w sprawie dokonanej zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Skoro obwiniony twierdził, że wytycza nowe szlaki dla masowego ruchu turystycznego, to z pewnością szlaki te oznaczał. Tylko on bowiem wiedział, gdzie miały przebiegać. Ponadto w lesie umieszczane były mapy owych tras, a jedną z nich przedłożył na rozprawie świadek A. M.. Opis tej mapy znajdujący się na odwrocie świadczy, że wykonywał ją obwiniony. Autor złożył na niej nieczytelny podpis, którego zapis graficzny odpowiada podpisowi obwinionego oraz wskazano tam na Fundację (...), o której Sąd z urzędu wie i co zaznaczył na rozprawie, że jest związana z M. G. (2). Świadek A. M. zeznał także, że przypadkowo spotykani przez niego turyści wskazywali na kontakt z obwinionym na trasach przez niego wytyczonych. Obwiniony zbierał od nich informacje, opinie, na temat wytyczonych przez niego ścieżek, by móc następnie podjąć działania zamierzające do ujęcia ich na mapach gór.

W tych okolicznościach, dokonując kompleksowej oceny wszystkich przeprowadzonych w sprawie dowodów, co do których wiarygodności Sąd nie miał żadnych wątpliwości, kwestia sprawstwa obwinionego i winy w zakresie przypisanych mu czynów jest oczywista. Wyrąb gałęzi drzew, karczowanie pniaków w lesie nie należącym do sprawcy stanowi wykroczenie z art. 148 § 1 pkt 1 k.w. Malowanie farbą na drzewach znaków, przybijanie do drzew blachy to uszkadzanie drzew. Dobitnie świadczy o tym dokumentacja fotograficzna, przy czym na karcie 38, na zdjęciu, uwidoczniony jest efekt usuwania tego rodzaju znakowania, powstałe po nim ślady i istotne oszpecenie pnia drzewa. Zachowanie takie wypełnia znamiona wykroczenia z art. 153 § 1 pkt 1 k.w. Wywieszanie na drzewach worków foliowych, elementów blaszanych z kartkami papieru wypełnia znamiona wykroczenia z art. 162 § 1 k.w., gdyż jest to zaśmiecanie lasu.

Stopień społecznej szkodliwości wszystkich czynów obwinionego należy ocenić jako bardzo wysoki. Identycznie należy ocenić stopień winy obwinionego. Obwiniony działał przez długi okres czasu, był konsekwentny w dążeniu do celu, nieustępliwy, gdyż mimo zgłaszanych zastrzeżeń do tego rodzaju zachowania, kontynuował proceder wytyczania nielegalnych szklaków. Miał pełną świadomość skutków swego działania będąc osobą wykształconą. Dla realizacji własnego pomysłu, nie licząc się z nikim i niczym, uzurpując sobie wyłączne prawo do oceny, co jest dla ludzi i przyrody korzystne a co nie, podjął działania niezgodne z prawem zagrażające zarówno życiu, zdrowiu ludzi, jak i życiu, zdrowiu zwierząt żyjących na tym terenie, dewastując przy tym roślinność. Zniszczenia w świecie przyrody dokonane przez obwinionego są ogromne patrząc na to przez pryzmat działania tylko jednego człowieka. Wykonanie przecinki w lesie, prześwitu wymagało zniszczenia bardzo dużej ilości roślin. Ogławianie małych drzewek w tak dużej ilości dla realizacji wymyślonych przez siebie wizji, to wyraz braku poszanowania przyrody, działania wręcz odrażające, wysoce naganne społecznie i nie do zaakceptowania w cywilizowanym świecie. Znakowanie przez obwinionego drzew farbą, to kolejny przejaw dewastacji przyrody. Wymownie wskazują na to załączone do akt fotografie. Farbą były malowane nie tylko pnie drzew, ale także igły małych drzewek. Przywrócenie stanu poprzedniego nie jest możliwe; konieczne jest naturalne odradzanie się przyrody, by zatrzeć ślady tych zniszczeń. Rozmiar zanieczyszczenia lasu, zniszczeń przyrody jest ogromny. Istotne jest też jego zaśmiecenie. Obwiniony wytyczał drogi dla turystów w miejscach, gdzie celowo, dla dobra zwierząt i roślinności, a globalnie rzecz ujmując dla ludzi, ograniczono istotne ruch turystyczny. Drogi te wiodły przez teren zamieszkały przez rzadkie gatunki zwierząt. Stwarzały także poważne niebezpieczeństwo dla ludzi, którzy gubili się na tych trasach, o czym zeznał świadek A. M.; nadto ścieżki te były niebezpieczne dla ludzi, nieprzygotowane dla ruchu pieszych. Oszacowanie szkód, ich rozmiaru spowodowanych działaniem obwinionego nie jest możliwe. Wysoce naganne, świadome, zamierzone, zaplanowane działanie obwinionego i konsekwencje tego działania, skutki nim wywołane, musiały spotkać się z surową reakcją na tego rodzaju zachowania, co znalazło odzwierciedlenie w rozmiarze orzeczonej kary grzywny. Grzywna w wymiarze 4 tyś. zł. stanowić będzie odczuwalną dolegliwość, która powinna powstrzymać obwinionego przed naruszaniem prawa w przyszłości i spowodować przekonanie, że naruszanie prawa nie pozostanie bez reakcji. Jednocześnie w wymiarze ogólnospołecznym kara ta powinna spowodować przekonanie o nieuchronności kary i uczynić zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości. Zasadnym jest także w zaistniałych okolicznościach, przy dewastacji przyrody, zasądzenie od obwinionego nawiązki w wysokości maksymalnej, jaka przewidziano w Kodeksie wykroczeń.

Na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze w związku z § 17 ust. Ust. 2 pkt 2, § 20 i § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu Sąd zasądził na rzecz obrońcy obwinionego ustanowionego z urzędu, na jego wniosek, koszty obrony w wysokości 216 zł. (I termin rozprawy - 180 zł., kolejny termin - 36 zł.) oraz należy od tej kwoty podatek od towarów i usług.

Zasadą w procesie jest ponoszenie kosztów postępowania, a wyjątkiem od tej zasady jest zwolnienie od tego obowiązku. Sąd uznał, że zważywszy na wysokość dochodów obwinionego, jego sytuację rodzinną oraz uwzględniając rozmiar orzeczonej kary grzywny i nawiązki, zostały spełnione przesłanki z art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 121 § 1 k.p.w., przemawiające za zwolnieniem obwinionego od tychże kosztów.