Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 997/19 - wyrok Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze z 2020-07-16

Sygn. akt II K 997/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lipca 2020 roku

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Joanna Dworzycka-Skrobowska

Protokolant: Marta Szwec

po rozpoznaniu 9 października 2019 r., 25 listopada 2019 r., 27 stycznia 2020 r. i

6 lipca 2020 r.

s p r a w y E. M.

PESEL: (...)

oskarżoną o to, że:

1.  29 maja 2019 r. w Ś., woj. (...), działając z zamiarem bezpośrednim, za pośrednictwem poczty polskiej elektronicznej skierowanej do pokrzywdzonego, pomówiła go o to, że popełnił czyn pedofilski wobec małoletniego syna N. B., i dalej, że kontaktując się z małoletnim synem może chcieć go zgwałcić, a nadto znieważyła go, nazywając „zboczeńcem”,

tj. o czyn z art. 212 § 1 k.k. w zw. z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

2.  nieustalonego dnia, nie później niż w maju 2019 r. w Ś. woj. (...), działając z zamiarem bezpośrednim, w rozmowie z osobą trzecią, tj. W. M. i innymi, nieustalonymi z imienia ani nazwiska, starszymi Zboru świadków Jehowy, pomówiła G. B. (1) o to, że popełnił czyn pedofilski wobec małoletniego syna N. B., a nadto znieważyła go nazywając „zboczeńcem” i „pedofilem”,

tj. o czyn z art. 212 § 1 k.k. w zw. z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

I.  ustala, że oskarżona E. M. w dniu 29 maja 2019r. w Ś. znieważyła G. B. (1) w ten sposób, że w treści e- maila skierowanego do G. B. (1) nazywała go „zboczeńcem”, czym wyczerpała znamiona czynu z art. 216 § 1 kk., ustalając jednocześnie, że wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonej nie są znaczne i na podstawie art. 66 § 1 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne warunkowo umarza na okres roku próby;

II.  na podstawie art. 67 § 3 k.k. orzeka wobec oskarżonej nawiązkę w kwocie 500 złotych na rzecz G. B. (1);

III.  ustala, że oskarżona E. M. bliżej nieustalonego dnia, nie później niż w maju 2019 r. w Ś., w rozmowie z W. M. oraz z I. M. pomówiła G. B. (1) w ten sposób, że w wypowiedziach skierowanych do tych osób poinformowała ich o tym, że istnieje podejrzenie o to, że G. B. (1) dopuścił się czynu pedofilskiego wobec ich małoletniego syna N. B., czym wyczerpała znamiona czynu z art. 212 § 1 kk., ustalając jednocześnie, że wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonej nie są znaczne i na podstawie art. 66 § 1 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne warunkowo umarza na okres 3 lat próby;

IV.  na podstawie art. 67 § 3 k.k. orzeka wobec oskarżonej nawiązkę w kwocie 2000 złotych na rzecz G. B. (1);

V.  zasądza od oskarżonej na rzecz G. B. (1) koszty postępowania w kwocie 300 złotych oraz opłatę w kwocie 80 złotych na rzecz Skarbu Państwa

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 997/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3 – 8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1

Pkt I wyroku

E. M. w dniu 29 maja 2019r. w Ś. w treści e- maila skierowanego do G. B. (1) nazywała go „zboczeńcem”.

Wydruk wiadomości e- mailowych z dnia 29.05.2019r. k.21, zeznania G. B. (1) k. 35v.-36v.,

Pkt III wyroku

E. M. bliżej nieustalonego dnia, nie później niż w maju 2019 r. w Ś., w rozmowie z W. M. oraz z jego żoną I. M. poinformowała ich o tym, że istnieje podejrzenie o to, że G. B. (1) dopuścił się czynu pedofilskiego wobec ich małoletniego syna N. B..

Płyta oraz odtworzenie nagrania ze spotkania a dnia 5 maja 2019r. w Ś. k. 45, k. 46-54, zeznania G. B. (1) k. 35v.-36v., zeznania M. H. k. 57v., k.70, częściowo zeznania W. M. k. 36v.-37v.,k.69v.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać L.p. odnoszącą się
do faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

     

Wydruk wiadomości e- mailowych z dnia 29.05.2019r. k.21, zeznania G. B. (1) k. 35v.-36v.,

Płyta oraz odtworzenie nagrania ze spotkania a dnia 5 maja 2019r. w Ś. k. 45, k. 46-54, zeznania G. B. (1) k. 35v.-36v., zeznania M. H. k. 57v., k.70, częściowo zeznania W. M. k. 36v.-37v.,k.69v.

Podstawą przypisania oskarżonej sprawstwa czynu z art. 216 §1 k.k. był dokument w postaci wydruku wiadomości e- mailowej ze skrzynki G. B. (1). (k.21). Autentyczność tego dowodu, nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania. Oskarżona nie kwestionowała równeiż tego, że napisała tę wiadomość e- mailową, a następnie przesłała ze swojej skrzynki na skrzynkę G. B. (1).

Sąd jako podstawę poczynienia ustaleń faktycznych w zakresie sprawstwa czynu przypisanego oskarżonej w pkt III wyroku, tj. czynu z art. 212 §1 k.k. przyjął zapis nagarnia, jakie zostało sporządzone przez G. B. (1) w dniu 5 maja 2019r. w trakcie spotkania na parkingu w Ś. (k.46-52). Nagranie to potwierdziło, że W. M., jak również jego żona I. M. przed tym spotkaniem zostali poinformowani przez oskarżoną o tym, że G. B. (1) jest podejrzewany o to, że dopuścił się czynu pedofilskiego wobec ich małoletniego syna (k.50). Dowód ten przekonuje o tym, że G. B. (1) rozmawiał na temat tego zarzutu z W. M. i M. H. w terminie późniejszym, w trakcie nagranego spotkania z dnia 5 maja 2019r. Autentyczność tego nagrania, data jego sporządzenia nie była kwestionowana w toku postępowania przez żadną z osób uczestniczących w spotkaniu, tj. W. M., czy M. H.. Obaj potwierdzili, że takie spotkanie miało miejsce, potwierdzili, że nagrana rozmowa pomiędzy nimi a oskarżycielem prywatnym miała miejsce.

Konsekwencją takiej oceny była odmowa wiarygodności zeznaniom W. M. w tym zakresie, w jakim wskazywał na to, że istnieniu podejrzeń wobec G. B. (2) o czyn pedofilski wobec syna dowiedział się najpierw od oskarżyciela prywatnego, a dopiero po tym poinformowała go o tym fakcie oskarżona. Zeznania w tym zakresie stoją w sprzeczności z treścią nagrania. W pozostałym zakresie Sąd przydał zeznaniom tego świadka walor wiarygodności.

Jako prawdziwe Sąd uznał zeznania G. B. (1). Korespondowały one z treścią nagrania z dnia 5 maja 2019r., były spójne i szczegółowe.

Za wiarygodne uznał Sąd zeznania M. H.. Jednakże okoliczności, na jakie wskazywał w swoich zeznaniach, miały znaczenie drugorzędne dla poczynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.

Wiarygodne były wszystkie dowody z dokumentów znajdujące się w aktach sprawy, nie były kwestionowane przez żadną ze stron w toku postępowania.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz
niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać L.p. odnoszącą się do faktu z pkt 1

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

     

Za niewiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia złożone przez oskarżoną, w których wskazywała na to, że poinformowała W. M. i M. H. o podejrzeniach wobec G. B. (1) o czyn pedofilski wobec syna dopiero po 29 maja 2019r. (k. 78). Tej treści wyjaśnienia stoją bowiem w opozycji do treści nagrania z dnia 5 maja 2019r., jak również do wiarygodnych zeznań G. B. (1).

Jako niezgodne z prawdą ocenił Sąd zeznania I. M., w których zaprzeczała, aby była informowana przez oskarżoną o istnieniu podejrzenia wobec G. B. (1) o czyn pedofilski wobec syna. Są sprzeczne zarówno z treścią nagrania z dnia 5 maja 2019r., jak i z zeznaniami G. B. (1).

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przy każdym czynie wskazać oskarżonego.

4.  pkt I

Pkt I i III wyroku

E. M. w dniu 29 maja 2019r. w Ś. w treści e- maila skierowanego do G. B. (1) ubliżyła mu, nazywając go „zboczeńcem”. Tym samym wypełniła znamiona czynu z art. 216 § 1 k.k.

E. M. bliżej nieustalonego dnia, nie później niż w maju 2019 r. w Ś., w rozmowie z W. M. oraz z I. M. przypisała G. B. (1) nieprawdziwe zarzuty, tj. powiedziała, że istnieje podejrzenie o to, że dopuścił się on czynu pedofilskiego wobec ich małoletniego syna N. B.. Tym samym wypełniła znamiona czynu z art. 212 § 1 k.k.

Oskarżona dopuściła się tych czynów, działając umyślnie w zamiarze bezpośrednim. Chciała znieważyć oskarżyciela prywatnego, sprawić by wypowiadana przez nią zniewaga obraziła go i poniżyła. Miała także, w ocenie Sądu, pełną świadomość tego, że zarzut kierowany wobec G. B. (3), dotyczący czynu pedofilskiego wobec syna, jest nieprawdziwy. Za takim przyjęciem przemawia dobitnie dowód z dokumentu w postaci postanowienia o umorzeniu dochodzenia w sprawie PR 3 Ds. 130.2019. Spc (k.61-66v.)

Oceniając całokształt okoliczności przedmiotowych i podmiotowych zaistniałych w sprawie Sąd doszedł do przekonania, iż zarówno wina jak i społeczna szkodliwość popełnionych przez oskarżoną czynów nie są znaczne, a przy tym okoliczności ich popełnienia nie budzą wątpliwości, co uwzględniając również postawę dotychczas niekaranej oskarżonej, jej właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia, eliminuje konieczność karania oskarżonej. Zaistniały natomiast wszelkie przesłanki determinujące zasadność zastosowania wobec oskarżonej instytucji warunkowego umorzenia postępowania, które statuuje art. 66 § 1 k.k. Zdaniem Sądu uzasadnionym jest bowiem przyjęcie, iż pomimo umorzenia postępowania w przypadku zarówno czynu przypisanego oskarżonej w pkt I, jak i w pkt III wyroku, oskarżona będzie przestrzegała porządku prawnego, a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa.

Odnosząc się do kwestii winy oskarżonej wskazać należy, że jest ona osobą dojrzałą, zaś w chwili popełnienia czynów była w pełni poczytalna i zdolna rozpoznać ich bezprawność.

Trzeba podkreślić, iż działała ona pod wpływem emocji, na kanwie istniejącego konfliktu pomiędzy nią a G. B. (1), a dotyczącego ich wspólnego dziecka. Konflikt ten jest przez cały czas bardzo nasilony, na co wskazywały obie strony w toku postępowania. Przez cały czas kwestia kontaktów G. B. (1) z synem nie jest praktycznie uregulowana.

Oskarżona jest osobą niekaraną. Oznacza to, jest ona osobą przestrzegającą prawa, która jedynie w szczególnej sytuacji skłonna była naruszyć zasady porządku prawnego, co pozwala potraktować jej czyny jako incydentalne. Sąd uznał, iż właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia pozwalają zasadnie przyjąć istnienie wobec niej pozytywnej prognozy kryminologicznej.

Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd ustalając, iż oskarżona dopuściła się popełnienia występków z art. 212 § 1 k.k. oraz z art. 216 § 1 k.k na zasadzie art. 66 § 1 k.k. i art. 67 § 1 k.k. postępowanie wobec oskarżonej warunkowo umorzył na okres próby wynoszący rok (w przypadku czynu przypisanego w pkt I wyroku) oraz 3 lat próby (w przypadku czynu przypisanego w pkt III wyroku). Wyznaczone okresy próby spełnią ustawowe cele postępowania karnego, w szczególności zrealizują cele wychowawcze, poprzez konieczność samokontroli oskarżonej w ustalonych okresach próby.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

     

4.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

     

X

4.2.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania.

     

4.3.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania.

     

4.4.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia.

     

5.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt
z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

     

Pkt II i IV wyroku

By osiągnąć przyjęte wobec oskarżonej cele orzeczonego środka probacyjnego, Sąd podstawie art. 67 § 3 k.k. orzekł wobec oskarżonej nawiązki poprzez zapłatę na rzecz G. B. (1) kwoty 500 złotych (pkt II wyroku) oraz kwoty 2000 złotych (pkt IV wyroku), Sąd uznał, że orzeczone nawiązki będą nadto stanowiły odpowiednią rekompensatę dla pokrzywdzonego w związku z czynami popełnionymi na jego szkodę przez oskarżoną.

6.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

     

6. Omówienie innych zagadnień

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę.

     

7.  KOszty procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

     

Pkt V wyroku

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 628 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 629 k.p.k. zasądzając od oskarżonej na rzecz G. B. (1) zwrot poniesionych przez niego kosztów postępowania oraz opłatę w kwocie 80 złotych na rzecz Skarbu Państwa. Oskarżona pracuje zarobkowa, z tego tytułu osiąga stałe wynagrodzenie.

7.  Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Grzegorz Kosowski
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Joanna Dworzycka-Skrobowska
Data wytworzenia informacji: