Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 291/20 - wyrok Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze z 2020-10-14

Sygn. akt II K 291/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

14 października 2020r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Grzegorz Stupnicki

Protokolant: Monika Gąsior

po rozpoznaniu na rozprawie 30 września 2020r.

s p r a w y: K. B.

syna M. i D. zd. M.

ur. (...) w J.

oskarżonego o to, że:

w miesiącu lipcu 2011 r. pobrał od J. K. (1) środki pieniężne w wysokości 6.060 zł na zakup wyposażenia kuchni z zamiarem nie przeznaczenia tych środków pieniężnych na wskazany cel oraz pobrał od J. K. (1) środki pieniężne w wysokości 3.450 zl tytułem pożyczki z zamiarem nie oddania pokrzywdzonemu wskazanej kwoty pożyczki czym wprowadził w błąd pokrzywdzonego co do zamiaru wywiązania się ze swoich zobowiązań i co do swojej dobrej sytuacji majątkowej co doprowadziło pokrzywdzonego J. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w łącznej wysokości 9.510 zł

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k.;

I.  uniewinnia oskarżonego K. B. od zarzutu popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku;

II.  na podstawie art. 632 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 640 § 1 k.p.k. ustala, iż koszty procesu ponosi oskarżyciel posiłkowy samoistny J. K. (1).

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 291/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3 – 8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1.1.1.

K. B.

art. 286 § 1 k.k.

K. B. w 2011r. prowadził działalność gospodarczą – firmę budowlaną. W swoim przedsiębiorstwie zatrudniał pracowników. W ramach tej działalności w czerwcu 2011r. K. B. zawarł z J. K. (1) umowę na remont mieszkania tj. kuchni. Remont miał zakończyć się 31 lipca 2011r. Przed rozpoczęciem prac tytułem zaliczki K. B. otrzymał od J. K. (1) 4100 złotych. W trakcie trwania prac K. B. i J. K. (1) uzgodnili, że K. B. wykona meble kuchenne wraz ze sprzętem (zlewozmywak, pochłaniacz, zmywarka) oraz rozszerzono zakres prac budowalnych – o remont przedpokoju wraz z drzwiami wejściowymi. Na wykonanie tych prac wraz z materiałami i sprzętem K. B. otrzymał od J. K. (1) łącznie 12695 złotych. Początkowo remont przebiegał sprawnie, jednakże po pewnym czasie pojawiły się opóźnienia. Do prac przychodziło mniej pracowników K. B. – ostatecznie przychodził tylko jeden. J. K. (1) niepokoił się, że K. B. nie wywiąże się z umowy toteż zażądał by ten zawarł z nim umowę na piśmie na co K. B. się zgodził.

wyjaśnienia oskarżonego k. 48-49;

zeznania J. K. (1) k. 11, 74-75 (akta postępowania przygotowawczego),50-52;

zeznania B. K. (1) k. 29 (akta postępowania przygotowawczego),52; umowa o dzieło k. 9.

1.1.2.

K. B.

art. 286 § 1 k.k.

8 października 2011r. J. K. (1) przygotował na piśmie umowę o dzieło, która zawierała wszelkie wcześniejsze ustalenia dotyczące remontu zawarte w ustnej umowie z K. B.. W umowie tej wskazano także, iż w przypadku zwłoki w realizacji umowy trwającej dłużej niż 7 dni K. B. zwróci pieniądze pobrane na zakup materiałów (które nie zostały dostarczone na budowę) oraz zapłaci karę pieniężną w wysokości 3000 złotych. K. B. podpisał tą umowę.

Umowa o dzieło k. 9; wyjaśnienia; oskarżonego k. 48-49;

zeznania J. K. (1) k. 11, 74-75 (akta postępowania przygotowawczego),50-52;

1.1.3.

K. B.

art. 286 § 1 k.k.

K. B. w 2012r. dokończył remont kuchni i przedpokoju J. K. (1), który sam zakupił drzwi wejściowe do mieszkania, meble kuchenne, zmywarkę, okap kuchenny oraz zlewozmywak.

wyjaśnienia oskarżonego k. 48-49;

zeznania J. K. (1) k. 11, 74-75 (akta postępowania przygotowawczego),50-52.

1.1.4.

K. B.

art. 286 § 1 k.k.

W miesiącu sierpniu 2011r. K. B. poinformował J. K. (1), iż firma leasingowa, z powodu zaległości w zapłacie rat leasingowych odebrała mu leasingowany samochód, który był wykorzystywany do prac budowalnych, prosząc go o pożyczkę – na kilka dni. J. K. (1) zgodził się po czym w dwóch ratach przekazał K. B. 3500 złotych. Następnie 8 października 2011r. wraz z umową o dzieło J. K. (1) przygotował pisemną umowę – dotyczącą pożyczki. W umowie tej zawarto uzgodnienie, iż K. B. będzie spłacał tą pożyczkę w miesięcznych ratach – po 600 złotych oraz zapłaci karę umowną – 50 złotych za każdy dzień zwłoki w przypadku opóźnienia płatności. K. B. podpisał tą umowę. Tytułem spłaty pożyczki w listopadzie 2011r. K. B. wpłacił J. K. (1) łącznie 1000 złotych, w maju 2012r. 100 złotych, w czerwcu 2012r. 400 złotych, w lipcu 2012r. łącznie 300 złotych zaś w sierpniu 2012r. 500 złotych. Nadto po pewnym czasie – w trakcie trwania postępowania cywilnego K. B. oddał J. K. (1) 1000 złotych.

zeznania J. K. (1) k. 11, 74-75 (akta postępowania przygotowawczego),50-52.

lista spłat k. 38 (akta postępowania przygotowawczego).

1.1.5.

K. B.

art. 286 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze na skutek pozwu wniesionego 19 lutego 2013r. przez pełnomocnika J. K. (1) wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w którym zasądził od K. B. na rzecz J. K. (1) kwotę 3450 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od zaległych rat po 600 złotych – począwszy od 1 listopada 2011r.

nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 41 (akta postępowania przygotowawczego),

pozew k. 33-36 (akta postępowania przygotowawczego).

1.1.6.

K. B.

art. 286 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze na skutek pozwu wniesionego 22 marca 2013r. przez pełnomocnika J. K. (1) wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w którym zasądził od K. B. na rzecz J. K. (1) kwotę 9500 złotych wraz z ustawowymi odsetkami począwszy od 1 sierpnia 2011r.

nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 52 (akta postępowania przygotowawczego)

pozew k.44-47 (akta postępowania przygotowawczego).

1.1.7.

K. B.

art. 286 § 1 k.k.

Po pewnym czasie, kilka lat po zakończeniu remontu kuchni i przedpokoju, K. B. uzgodnił z J. K. (1), iż wykona mu remont łazienki. Wartość robocizny strony ustaliły na 4500 złotych z czego połowa tej kwoty miała stanowić spłatę zobowiązań K. B. wobec J. K. (1) z tytułu niewywiązania się z umowy pożyczki oraz umowy o dzieło. K. B. wykonał remont a J. K. (1) zapłacił mu za to uzgodnioną kwotę tj. 2250 złotych.

wyjaśnienia oskarżonego k. 48-49;

zeznania J. K. (1) k. 11, 74-75 (akta postępowania przygotowawczego),50-52;

zeznania B. K. (1) k. 29 (akta postępowania przygotowawczego),52.

1.1.8.

K. B.

art. 286 § 1 k.k.

W 2012r., pomimo nie dokonania spłaty uprzedniej pożyczki, J. K. (1) pożyczył K. B., na prośbę jego żony kwotę 2250 złotych.

wyjaśnienia oskarżonego k. 48-49;

zeznania J. K. (1) k. 11, 74-75 (akta postępowania przygotowawczego), 50-52;

zeznania B. K. (1) k. 29 (akta postępowania przygotowawczego), 52.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego

Wskazać czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

1.2.1.

K. B.

art. 286 § 1 kk

K. B. zawierając z J. K. (1) umowę o dzieło oraz umowę pożyczki kwoty 3500 złotych nie miał zamiaru wywiązania się z tych umów.

zeznania J. K. (1) k. 11, 74-75 (akta postępowania przygotowawczego),50-52;

zeznania B. K. (1) k. 29 (akta postępowania przygotowawczego).

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać L.p. odnoszącą się
do faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

2.1.1., 2.1.2., 2.1.3., 2.1.4, 2.1.7., 2.1.8.

wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego Sąd w całości uznał za wiarygodne. Oskarżony przyznał, że zawarł z pokrzywdzonym J. K. (1) umowę o dzieło, przyznał, iż pobrał zaliczkę na materiały by dzieło wykonać oraz, że pokrzywdzony część materiałów musiał następnie kupić samodzielnie – wydatkując na ten cel ponownie środki pieniężne. Wskazał także, iż nie wykonanie tego dzieła zgodnie z umową wynikało w jego ocenie z błędnej wyceny, którą dokonał przed inwestycją co spowodowało, iż miał problemy finansowe. Te wyjaśnienia korespondują z zeznaniami J. K. (1) który przyznał, iż jeden z dwóch pracowników wykonujących prace budowalne w jego mieszkaniu zakończył w współpracę z oskarżonym a nadto wskazał, iż oskarżony powiedział mu z jakiego powodu potrzebuje pożyczki – tj. na spłatę rat leasingowych za samochód, który mu został odebrany przez finansującego. Te okoliczności wskazywały z jednej strony, iż oskarżony miał poważne problemy finansowe (odebranie przedmiotu leasingu wykorzystywanego w działalności gospodarczej) a z drugiej strony, iż ta sytuacja była pokrzywdzonemu znana. Wiarygodne były także wyjaśnienia oskarżonego co do okoliczności, iż zawierając te umowy nie miał zamiaru nie wywiązać się z ich. Świadczy o tym postawa oskarżonego. Niewątpliwie, co wynika wprost nie tylko z zeznań J. K. (1) ale także z dowodów z dokumentów – umów (pożyczki i o dzieło), środki pieniężne pokrzywdzony przekazał oskarżonemu w miesiącach czerwiec – lipiec 2011r. (umowa o dzieło) oraz sierpień (umowa pożyczki). Gdyby zatem oskarżony nie miał zamiaru wywiązać się z tych umów – a jego celem byłoby jedynie doprowadzenie J. K. (1) do przekazania mu pieniędzy, nie podejmowałby dalszych działań – jednoznacznie korzystnych dla pokrzywdzonego. Po pierwsze kilka miesięcy później tj. 8 października 2011r. oskarżony podpisał przygotowane przez pokrzywdzonego umowy (pożyczki i o dzieło), które nie tylko potwierdzały jego wcześniejsze zobowiązania zawarte (ustnie) z J. K. (1) – co niewątpliwie ułatwiało mu dochodzenie roszczeń cywilnych wynikających z tych umów, ale także zawierały postanowienia jednoznacznie niekorzystne dla oskarżonego m.in. kary umowne tj. 50 złotych za każdy dzień zwłoki w spłacie pożyczki i 3000 złotych za niezrealizowanie umowy o dzieło. Po drugie oskarżony, wprawdzie wykorzystując przedmioty zakupione przez pokrzywdzonego, wykonał remont kuchni i przedpokoju a zatem pomieszczeń których dotyczyła umowa o dzieło. Po trzecie nie zaskarżał orzeczeń Sądu cywilnego wydanych na podstawie pozwów pełnomocnika pokrzywdzonego mimo, iż żądania były co najmniej nieprecyzyjne. Wskazać należy tutaj fakt, iż z dokumentów przedłożonych przez samego pokrzywdzonego (k. 38 akt postępowania przygotowawczego) wynika, iż w dniach 4 i 5 listopada 2011r. oskarżony, tytułem spłaty pożyczki wręczył mu łącznie 1000 złotych (a zatem więcej niż pierwsza miesięczna rata – wynosząca wszak 600 złotych) zaś w nakazie zapłaty wskazano, jakoby żadna rata nie została uiszczona – gdyż zasądzono ustawowe odsetki od rat – począwszy od 1 listopada 2011r. Wbrew twierdzeniom pokrzywdzonego wpłata ta nie mogła dotyczyć drugiej pożyczki gdyż ta – zgodnie z zeznaniami pokrzywdzonego (oraz usadowieniem pozwu) została zawarta w 2012r. a zatem po dokonaniu wpłaty 1000 złotych. Dodać należy, iż łącznie oskarżony do dnia wniesienia pozwu przekazał – tytułem spłaty pożyczki zawartej w sierpniu 2011r. kwotę 2000 złotych (k. 38 akt postępowania przygotowawczego). Tym samym gdyby chciał swoim działaniem pokrzywdzić J. K. (1) to wniósł by sprzeciw od tego nakazu zapłaty, co wszak nie nastąpiło. Po czwarte oskarżony dążył do zaspokojenia wierzytelności jakie wobec niego ma J. K. (1). Pomijając wpłaty dokonane przez niego dla pokrzywdzonego – chociażby przyznana przez pokrzywdzonego kwota 1000 złotych wpłacona gotówką na stacji paliw, oskarżony wykonał dla pokrzywdzonego remont łazienki w jego mieszkaniu i tytułem części zapłaty za pracę spłacił pokrzywdzonego – na kwotę 2250 złotych. Te wszystkie działania oskarżonego – dokonane po sierpniu 2011r. kiedy otrzymał pieniądze – wskazują, iż zawierając umowy nie miał on zamiaru pokrzywdzić J. K. (1). Tym samym Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne.

2.1.1., 2.1.2., 2.1.3., 2.1.4, 2.1.7., 2.1.8.

zeznania J. K. (1)

Zeznania świadka wiarygodne w zakresie w jakim opisał fakt zawarcia z oskarżonym umów o dzieło i pożyczki a także postępowania oskarżonego po zawarciu tych umów (wykonanie umowy o dzieło w oparciu o sprzęt zakupiony przez świadka, dokonywanie kompensaty części zobowiązań poprzez wykonanie remontu łazienki, dokonanie częściowej spłaty pożyczki) gdyż korespondowały one nie tylko wiarygodnymi wyjaśnieniami oskarżonego i zeznaniami B. K. (2) ale także dowodami z dokumentów w postaci umów (pożyczki i o dzieło) i listy spłat.

2.1.1., 2.1.2., 2.1.3., 2.1.4, 2.1.7., 2.1.8.

zeznania B. K. (2)

Zeznania świadka wiarygodne w zakresie w jakim opisał fakt zawarcia z oskarżonym umów o dzieło i pożyczki a także postępowania oskarżonego po zawarciu tych umów gdyż korespondowały one nie tylko wiarygodnymi wyjaśnieniami oskarżonego i zeznaniami J. K. (1) ale także dowodami z dokumentów w postaci umów (pożyczki i o dzieło) i listy spłat.

2.1.1., 2.1.2., 2.1.4, 2.1.5., 2.1.6., 2.1.7.

dowody z dokumentów

Dowody z dokumentów wydane w odpowiedniej formie przez uprawnione do tego podmioty a strony postępowania nie kwestionowały ich autentyczności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz
niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać L.p. odnoszącą się do faktu z pkt 1

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

2.2.1., 2.2.2., 2.2.3., 2.2.4, 2.1.7., 2.1.8.

zeznania J. K. (1)

Zeznania J. K. (1) niewiarygodne w zakresie w jakim zapewnił, że oskarżony dążył do jego pokrzywdzenia, gdyż były nielogiczne. Sam przyznał, iż oskarżony wykonał remont jego kuchni i przedpokoju a następnie po kilku latach w ramach częściowej kompensaty zobowiązań remont łazienki. Nadto przyznał, iż to on sam sporządził pisemne umowy i redagował ich treść. Tym samym niewątpliwie pożyczkę którą udzielił oskarżonemu w sierpniu 2011r. wręczył mu w dwóch ratach (co wprost wynika z pisemnej umowy) a tym samym twierdzenia świadka, iż pożyczka ta była „na dwa dni” są niewiarygodne. Wskazać przy tym należy, iż świadek niewątpliwie wiedział (przed zwarciem umowy pożyczki gotówkowej), iż sytuacja finansowa oskarżonego jest trudna. Widział bowiem, iż remont jego mieszkania nie zakończył się (miał się zakończyć w lipcu 2011r. a pożyczka została udzielona w sierpniu 2011r.), jeden z pracowników oskarżonego zrezygnował z pracy a oskarżony ma zaległości płatnicze wobec innych podmiotów (pokrzywdzony wiedział, iż oskarżonemu odebrano samochód wykorzystywany do działalności gospodarczej z powodu niezapłaconych rat leasingowych). Okoliczności te nie przeszkadzały jednak pokrzywdzonemu w decyzji by udzielić oskarżonemu pożyczki gotówkowej. Podkreślić przy tym należy, iż nawet po nie dokonaniu zwrotu tej pożyczki J. K. (1) w styczniu 2012r. udzielił oskarżonemu kolejnej pożyczki (kwoty 2250 złotych) pomimo, iż jak sam podkreślił ten nie miał pieniędzy nawet na „mleko dla dzieci”.

2.2.1., 2.2.2., 2.2.3., 2.2.4, 2.2.7., 2.2.8.

zeznania B. K. (2)

Zeznania B. K. (2) niewiarygodne w zakresie w jakim zapewnił, że oskarżony dążył do pokrzywdzenia jej i jej męża, gdyż były nielogiczne. Świadek sama opisała działania, które podejmował oskarżony by zrekompensować w części swoje długi jakie ma wobec niej i jej męża. Przyznała przy tym, iż remont łazienki, który wykonał oskarżony w ramach częściowych rozliczeń nastąpił „2 – 3 lata temu” co wskazuje, iż nawet po upływie kilku lat od uzyskaniu od J. K. (1) środków pieniężnych oskarżony podejmował starania by wykonać wobec pokrzywdzonego choć część swoich zobowiązań finansowych.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przy każdym czynie wskazać oskarżonego.

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej.

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania.

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania.

X

3.5.  Uniewinnienie

Zarzut części wstępnej wyroku, pkt I części dyspozytywnej wyroku

K. B.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego subsydiarnego zarzucił K. B., iż ten w lipcu 2011 r. pobrał od J. K. (1) środki pieniężne w wysokości 6.060 zł na zakup wyposażenia kuchni z zamiarem nie przeznaczenia tych środków pieniężnych na wskazany cel oraz pobrał od J. K. (1) środki pieniężne w wysokości 3.450 zł tytułem pożyczki z zamiarem nie oddania pokrzywdzonemu wskazanej kwoty pożyczki czym wprowadził w błąd pokrzywdzonego co do zamiaru wywiązania się ze swoich zobowiązań i co do swojej dobrej sytuacji majątkowej co doprowadziło pokrzywdzonego J. K. (1) do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w łącznej wysokości 9.510 zł tj. o czym z art. 286 § 1 k.k.

Na wstępie wskazać należy, iż, wbrew temu co wskazano w zarzucie, zgodnie z treścią pisemnych umów sporządzonych przez samego pokrzywdzonego 8 października 2011r. (co wyklucza, by zawierały niezgodne z rzeczywistością okoliczności dotyczące tych umów), do wypłacenia oskarżonemu pieniędzy (w wyniku zawarcia tych umów) doszło w czerwcu i lipcu 2011r. (umowa o dzieło – która dotyczyła generalnego remontu kuchni i przedpokoju § 1 umowy i na której wykonanie w zakresie zainstalowanego sprzętu określonego w § 6 umowy oskarżony pobrał określone środki pieniężne), oraz w sierpniu 2011r. umowa pożyczki kwoty 3500 złotych – wypłacona w dwóch ratach.

Występek z art. 286 § 1 k.k. jest przestępstwem umyślnym, zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Charakterystyczny dla strony podmiotowej tego przestępstwa zamiar bezpośredni powinien obejmować zarówno cel działania sprawcy, jak i sam sposób działania zmierzającego do zrealizowania tego celu. Przypisanie przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. wiąże się z wykazaniem, że sprawca obejmował swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim kierunkowym wprowadzenie w błąd innej osoby oraz to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (tak postanowienie SN z 4 stycznia 2011r. w sprawie III KK 181/10, Biul. SN 2011 nr 3, OSNKW 2011 nr 3, poz. 27, str. 90, KZS 2011 nr 4, poz. 17, Prok. i Pr. 2011 nr 9, poz. 10, za Legalis). O ile dla ustalenia złego zamiaru sprawcy liczą się, co do zasady, tylko zaszłości z czasu popełnienia przestępstwa, to jednak zdarzenia późniejsze mogą być pomocne w dokonaniu ustaleń co do tego zamiaru, albowiem „praktyka sądowa, a więc i zasady doświadczenia życiowego, uczą, że w razie oszukańczego zamiaru podmiot jest aktywny przed zawarciem umowy, chcąc wzbudzić zaufanie drugiej strony kontraktu, natomiast po uzyskaniu korzyści majątkowej zrywa te kontakty, a wręcz uniemożliwia je likwidując firmę, zmieniając miejsce zamieszkania i numery telefonów, z których wcześniej kontaktował się w sprawie umowy (tak Wyrok SN z 28 czerwca 2017 r. w sprawie III KK 100/17, KZS 2017 nr 10, poz. 26, za Legalis).

Przenosząc te rozważania na grunt tej sprawy Sąd uznał, iż działania podjęte przez oskarżonego po sierpniu 2011r. (a zatem dacie ostatniego rozporządzenia mieniem przez pokrzywdzonego) tj. m.in. podpisanie 8 października 2011r. pisemnych niekorzystnych dla niego umów, wykonanie remontu, którego dotyczyła umowa o dzieło, częściowa spłata pożyczki – 1000 złotych jeszcze 4 i 5 listopada 2011r., podejmowanie po wielu latach starań o zmniejszenie swojego zadłużenia także poprzez wykonanie określonych prac na rzecz pokrzywdzonych (remont łazienki) jednoznacznie wskazywały, iż zawierając z J. K. (1) w okresie od czerwca do sierpnia 2011r. umowy o dzieło i umowy pożyczki oskarżony nie miał zamiaru doprowadzić pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem bądź wprowadzić go w błąd co do woli wykonania zawartych umów bądź zamiaru niewywiązania się z zaciągniętych zobowiązań. Tym samym jego działania nie wyczerpały znamion czynu z art. 286 § 1 k.k.

Zważywszy, iż oskarżony swoim działaniem nie wyczerpał znamion czynu z art. 286 § 1 k.k. Sąd uniewinnił go od zarzutu popełnienia tego czynu.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt
z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia
z wyroku.

Wskazać punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu.

Przytoczyć okoliczności.

6. Omówienie innych zagadnień

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę.

7.  KOszty procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

K. B.

pkt II części dyspozytywnej wyroku

Wobec uniewinnienia oskarżonego Sąd stosownie do art.632 pkt 2 k.p.k. ustalił, iż koszty procesu ponosi Skarb państwa.

6.  Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Grzegorz Kosowski
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Grzegorz Stupnicki
Data wytworzenia informacji: