Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V GC 707/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze z 2015-06-17

Tytuł:
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze z 2015-06-17
Data orzeczenia:
17 czerwca 2015
Data publikacji:
31 lipca 2015
Data uprawomocnienia:
11 sierpnia 2015
Sygnatura:
V GC 707/14
Sąd:
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze
Wydział:
V Wydział Gospodarczy
Przewodniczący:
Joanna SKOWRON
Protokolant:
sekr. sądowy Joanna Linde
Hasła tematyczne:
Odszkodowanie
Podstawa prawna:
art. 10 ust. 2 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych
Teza:
Roszczenie powódek oparte na treści art. 10 ust. 2 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, zdaniem Sądu należy oceniać jako roszczenie o charakterze odszkodowawczym. Zbliżone swym charakterem do roszczenia opartego na treści art. 471 kc (por. pkt 12 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011I7/UE z dnia 16.02.2011 r. w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych Dz.U.UE L z dnia 23.02.2011 r.- dalej jako dyrektywa). Podstawą faktyczną roszczenia jest bowiem nienależyte wykonanie umowy polegające na zwłoce w zapłacie ceny. Zatem na powódkach ciążył obowiązek wykazania następujących okoliczności faktycznych: istnienie szkody, jej wysokość i związek przyczynowy. W ocenie sądu powódki wykazały istnienie szkody (niemożność dysponowania środkami pieniężnymi, poniesienie kosztów wezwania przed dniem zapłaty przez pozwanego) i związek przyczynowy między zachowaniem pozwanego a szkodą (brak terminowej płatności stanowił brak środków w przedsiębiorstwie powódek). Powódki nie zdołały jednak wykazać ww. przesłanki wysokości szkody. Wystawienie faktury vat przez firmę windykującą i jej zapłata nie stanowi o wysokości szkody. Zdaniem Sądu jednak sam fakt zapłaty oznaczonej w tej fakturze kwoty (choć kwota ta przekracza w przeliczeniu kwotę 40 euro) nie oznacza ipso facto rzeczywistej wysokości szkody. Mając na względzie treść art. 3531kc, strony tej umowy (o świadczenie usług windykacyjnych) mogły w taki sposób ustalić wynagrodzenie umowne, jednak nie może to w sposób bezpośredni stanowić o wysokości zobowiązania pozwanego (już o charakterze odszkodowawczym). W ocenie Sądu celem ustanowienia przepisu art. 10 ustawy o terminach zapłaty z transakcjach handlowych było zapobieżenie opóźnieniom w płatnościach oraz zapewnienie wierzycielom, którzy nie otrzymują w terminie płatności, pokrycia kosztów dochodzenia tych należności, kosztów, które w niektórych sytuacjach są trudne do ustalenia (telefony, wyjazdy, koszty czynności osób zatrudnionych przez wierzyciela związanymi z dochodzeniem należności). Z tego właśnie względu ustawodawca określił ryczałtową kwotę 40 euro. Wniosek sądu znajduje oparcie również w treści art. 6 ust. 3 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 201117/UE z dnia 16.02.2011 r. w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych (Dz.U.UE L z dnia 23.02.2011 r.), w którym wskazuje się, że "oprócz stałej kwoty, o której mowa w ust. 1, wierzyciel jest uprawniony do uzyskania od dłużnika rozsądnej rekompensaty za wszelkie koszty odzyskiwania należności przekraczające tą stałą kwotę, poniesione z powodu opóźnień w płatnościach dłużnika. Mogłoby to obejmować koszty poniesione między innymi w związku ze skorzystaniem z usług prawnika lub firmy windykacyjnej". Zatem koszty związane w korzystaniem z usług firmy windykacyjnej winny być "rozsądne". Ustalenie ich na poziomie wyższym niż kwota windykowana nie przejawia takiego przymiotu.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Bożena Lenda
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna SKOWRON
Data wytworzenia informacji: