Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 04 lutego 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Ewa Byik
Protokolant:	st. sekr. sądowy Marzenna Ornaf

po rozpoznaniu w dniu 04 lutego 2013 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) z siedzibą w L.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna w W.

o zapłatę kwoty 2.879,66 zł

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2 879,66 zł (dwa tysiące osiemset siedemdziesiąt dziewięć złotych sześćdziesiąt sześć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11.05.2012r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 761,00 zł tytułem kosztów postępowania, w tym kwotę 600.00zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V GC 533/12

UZASADNIENIE

Powód Towarzystwo (...) z siedzibą w L. w powództwie wytoczonym przed Sądem Rejonowym w Zgorzelcu w dniu 11 maja 2012 roku wniósł o zasądzenie w postępowaniu upominawczym od pozwanego Towarzystwo (...) S.A. w W. kwoty 2.879,66 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu roku do dnia zapłaty oraz kwoty wraz z kosztami postępowania sądowego, w tym kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu swojego żądania powód wskazał, iż w dniu 15 czerwca 2010 roku w garażu przy lokalu mieszkalnym numer (...) w G. wybuchł pożar na skutek samozapłonu ( zwarcie instalacji elektrycznej) samochodu osobowego zaparkowanego w pobliżu garażu. W wyniku pożaru uszkodzeniu uległy drewniane drzwi garażowe. Właścicielem pojazdu był J. P. posiadający ubezpieczenie obowiązkowe OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanego, zaś właścicielem uszkodzonego garażu Nadleśnictwo P. posiadające ubezpieczenie od ryzyka u powoda. Powód wypłacił poszkodowanemu odszkodowane w kwocie 2.879,66 złotych i wezwał pozwanego do jej zwrotu. Pozwany odmówił wskazując, iż nie znajduje podstaw do wypłaty odszkodowania za przypadek losowy.

Zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 15 maja 2012 roku sprawa została skierowana do rozpoznania w postępowaniu zwykłym a postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2012 roku przekazana do Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zwrot kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadniając swoje stanowisko podał, iż w świetle brzmienia art. 34 ustęp 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, (...) i (...) w odniesieniu do szkody doznanej przez powoda ewentualna odpowiedzialność pozwanego z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych powinna zostać oceniona w oparciu o zasadę winy, albowiem ubezpieczony u pozwanej posiadacz pojazdu nie ponosi w okolicznościach niniejszej sprawy odpowiedzialności na zasadzie ryzyka.

Sąd ustalił:

Nadleśnictwo P. było ubezpieczone od ryzyka w powodowym Towarzystwie (...) z siedzibą w L. w okresie od 01 stycznia 2010 roku do 31 grudnia 2010 roku.

( polisa w aktach szkody, zeznania świadka M. J. k: 61)

W dniu 15 czerwca 2010 roku w garażu przy lokalu mieszkalnym numer (...) w G. wybuchł pożar na skutek samozapłonu ( zwarcie instalacji elektrycznej) samochodu osobowego zaparkowanego w pobliżu garażu. W wyniku pożaru uszkodzeniu uległy drewniane drzwi garażowe. Właścicielem budynku, w tym uszkodzonego garażu było Nadleśnictwo P..

( protokół ustaleń, wypis z informacji zdarzenia w aktach szkody, zeznania świadka H. M. k: 61)

Właścicielem pojazdu był J. P. posiadający ubezpieczenie obowiązkowe OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanego. Samochód został doszczętnie spalony.

( polisa ubezpieczeniowa w aktach szkody, zeznania świadka H. M. k: 61)

W dniu 15 czerwca 2010 roku Nadleśnictwo P. zgłosiło powodowi szkodę na kwotę 2.879,66 złotych. Powód wypłacił poszkodowanemu odszkodowane w kwocie 2.879,66 złotych.

(zgłoszenie szkody, roszczenie, obliczenie wysokości szkody, operat szkody, ustalenie szkody- w aktach szkody, zeznania świadka T. N. k: 62)

W dniach 17 czerwca 2011 roku i 31 sierpnia 2011 roku powód w ramach regresu wezwał pozwanego do zwrotu kwoty 2.879,66 złotych.

( wezwania do zapłaty z potwierdzeniem nadania w katach szkody)

Pozwany odmówił wskazując, iż powstanie pożaru w samochodzie nastąpiło bez udziału czynnika ludzkiego i można je uważać za przypadek losowy.

( pismo pozwanego z dnia 01 września 2011 roku w aktach szkody)

Sąd zważył:

Bezsporne były okoliczności zdarzenia i wysokość szkody. Zakres oraz wysokość ustalonego przez powoda odszkodowania za szkodę w postaci spalonych drzwi do garażu oparta została na treści zgłoszenia szkody, obliczeniu wysokości szkody, operacie szkody i ustaleniu szkody. Wyliczona w ten sposób kwota odszkodowania w wysokości 2.879,66 złotych została wypłacona poszkodowanemu Nadleśnictwu P. przez powoda w ramach ubezpieczenia. W pozwie powód domagał się zasądzenia tej kwoty od pozwanego. Bezsporne bowiem było, iż J. P. był właścicielem pojazdu, który uległ spaleniu oraz to iż pożar tego pojazdu zaparkowanego tuż przy garażu Nadleśnictwa P. spowodował spalenie drzwi garażowych. Bezsporne również było to, iż J. P. posiadał ubezpieczenie obowiązkowe OC posiadaczy pojazdów mechanicznych u pozwanego. Sporem objęta była natomiast odpowiedzialność pozwanego. Pozwany twierdził bowiem, iż skoro samochód J. P. uległ spaleniu na skutek samozapłonu to nie ponosi on winy za to zdarzenie. Odpowiedzialność pozwanego jako ubezpieczyciela w przypadku określonym w art. 34 ustęp 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych należy oceniać przez pryzmat odpowiedzialności na zasadzie winy albowiem spalony pojazd nie znajdował się w ruchu.

Zgodnie z treścią art. 34 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym…( DZ. U. 2003 nr 124, poz. 1152) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Za szkodę powstałą w związku z ruchem pojazdu mechanicznego uważa się również szkodę powstałą:

1)  przy wsiadaniu do pojazdu mechanicznego i wysiadaniu z niego

2)  bezpośrednio przy załadowaniu i rozładowaniu pojazdu mechanicznego

3)  podczas zatrzymania, postoju, garażowania.

Odpowiedzialność cywilna posiadacza pojazdu za szkody wyrządzone ruchem tego pojazdu oparta została na zasadzie ryzyka ( art. 436 k.c. ) przy uwzględnieniu tych samych przesłanek egzogeneracyjnych jak w art. 435 k.c. Poszkodowany musi natomiast udowodnić istnienie związku przyczynowego pomiędzy szkodą a ruchem pojazdu. W rozpatrywanej sprawie istnienie związku przyczynowego jak i wysokość szkody nie była przez pozwanego kwestionowana. Podkreślenia wymaga, iż uregulowania w dziedzinie ubezpieczeń przyjmują zdecydowanie szerokie pojęcie ruchu, uznając za szkodę pozostającą w związku przyczynowym z ruchem pojazdu również szkodę zaistniałą podczas postoju lub podczas garażowania. Wynika to wprost z treści cytowanego przepisu art. 34. Dokonane przez Sąd w ramach określania stanu faktycznego ustalenie, iż pojazd był zaparkowany- garażowany tuż obok nieruchomości poszkodowanego Nadleśnictwa P. nie było przez pozwanego kwestionowane w odpowiedzi na pozew.

Według pozwanego pojazd nie znajdował się w ruchu, ale przecież pojęcie ruchu pojazdu jako przesłanki odpowiedzialności nie jest identyfikowane z ruchem pojazdu w znaczeniu czysto mechanicznym i jest od niego szersze o czym świadczy przywołana już wcześniej przez Sąd treść przepisu art. 34. W ocenie Sądu brak jest podstaw do określania odpowiedzialności posiadacza na zasadzie winy w przypadku postoju lub garażowania samochodu z uwagi na jednoznaczną treść przepisów art. 435 k.c., 436 k.c. i 34 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych.

W rozpatrywanej sprawie nie zaistniała także żadna z przesłanek egzogeneracyjnych wyłączających odpowiedzialność posiadacza pojazdu za powstałą szkodę. Nie stanowią bowiem przejawu siły wyższej wszelkie nieoczekiwane i nie przewidywane awarie zespołów mechanicznych pojazdów, a konsekwencje niesprawności technicznych pojazdu są zawsze objęte ryzykiem posiadacza pojazdu. Posiadacz pojazdu odpowiadający na zasadzie ryzyka nie może uwolnić się od odpowiedzialności w drodze ekskulpacji wykazując na przykład swoją należytą staranność w utrzymaniu pojazdu.

Skoro zatem odpowiedzialność cywilna posiadacza pojazdu J. P. była objęta systemem obowiązkowego ubezpieczenia u pozwanego, pozwany zobowiązany jest do naprawienia szkody objętej zdarzeniem z dnia 15 czerwca 2010 roku. Mając na uwadze poczynione ustalenia i rozważania Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku.

Wniosek o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka J. P. został cofnięty przez powoda na rozprawie sądowej.

O kosztach postępowania sądowego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.

Powód wygrał proces ponosząc koszty w wysokości 761,00 złotych (144,00 złotych -opłata sądowa od pozwu, 600,00- koszty zastępstwa procesowego, 17,00 złotych- opłata skarbowa od pełnomocnictwa.)