Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 maja 2019 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Staszkiewicz

Protokolant: Agnieszka Zamojska

po rozpoznaniu w dniu 08 maja 2019 r. w Jeleniej Górze

sprawy z odwołania K. O.

przeciwko Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowej
w J.

na skutek odwołania od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 09 sierpnia 2018 r. znak (...) (...)

w przedmiocie jednorazowego odszkodowania

I.  zmienia zaskarżoną decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 09 sierpnia 2018 r. znak (...) (...) , w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy K. O. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej
z dnia 02 czerwca 2018 r. w kwocie odpowiadającej 6 % (sześć procent) trwałego uszczerbku na zdrowiu,

II.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IV U 184/18

UZASADNIENIE

Wnioskodawca K. O. złożył odwołanie od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 09.08.2018 r., na podstawie której strona pozwana odmówiła mu prawa do jednorazowego odszkodowania w wyniku nie uznania zdarzenia z dnia 02.06.2018 r. za wypadek przy pracy rolniczej. Wnioskodawca wskazał, że decyzja jest dla niego krzywdząca. W dniu 02.06.2018 r. był w pasiece i schodząc z drabiny z rojem pszczół spadł z trzech ostatnich stopni i uderzył prawym podudziem w ławkę, co było bezpośrednią przyczyną zerwania ścięgna Achillesa. Lekarz, do którego się udał, wpisał w dokumentacji bezpośrednią przyczynę urazu, jakim było uderzenie w ławkę. W protokole znalazło się wiele niejasności z uwagi na to, że został on sporządzony w krótkim czasie po operacji, po której musiał przyjmować silne leki przeciwbólowe.

Strona pozwana wniosła o oddalenie odwołania. Na podstawie zgromadzonej dokumentacji organ rentowy przyjął, że nie można jednoznacznie ustalić faktycznego przebiegu zdarzenia, zeznania wnioskodawcy są sprzeczne z dokumentacją medyczną, wobec czego odmówiono mu prawa do jednorazowego odszkodowania z ubezpieczenia społecznego rolników.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Jest bezsporne, że w czerwcu 2018 r. K. O. prowadził pasiekę.

W dniu 02.06.2018 r. K. O. poszedł po rój pszczół, który siedział na drzewie. W celu jego ściągnięcia musiał wejść na drabinę. Po zebraniu pszczół K. O. schodząc osunął się z drabiny i uderzył prawym podudziem w pobliską ławkę.

Dowód: zeznania wnioskodawcy K. O. k. 15v;

W dniu 04.06.2018 r. K. O. udał się do lekarza, któremu wskazał, że uderzył się podudziem prawym w ławkę i od tego czasu odczuwa ból podudzia i stawu skokowego. Lekarz podczas wizyty stwierdził uszkodzenie ścięgna Achillesa i zalecił leczenie operacyjne.

Dowód: informacja o wizycie wystawiona przez lek. T. H. z aktach

KRUS,

zeznania wnioskodawcy K. O. k. 15v;

W dniu 07.06.2018 r. K. O. przeszedł operację powtórnego przyszycia zerwanego prawego ścięgna Achillesa. K. O. został wypisany ze szpitala w dniu 08.06.2018 r. Następnie zażywał silne leki przeciwbólowe, które miały działanie otępiające. W tym samym dniu został rozpytany co do okoliczności zdarzenia przez inspektora KRUS.

Dowód: karta informacyjna w aktach KRUS,

zeznania wnioskodawcy K. O. k. 15v;

W wyniku uderzenia prawym podudziem w ławkę w dniu 02.06.2018 r. K. O. doznał urazu w postaci zerwania ścięgna Achillesa podudzia prawego, który spowodował u niego trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 6 %.

Dowód: opinia biegłego ortopedy k. 29-30.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy zasługiwało na uwzględnienie.

Strona pozwana oparła zaskarżoną decyzję na treści przepisów art. 10, art. 11 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 20.12.1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt. 1 tej ustawy jednorazowe odszkodowanie przysługuje ubezpieczonemu, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej. Stosownie do treści art. 11 ust. 1 pkt. 1 tej ustawy, za wypadek przy pracy rolniczej uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło podczas wykonywania czynności związanych z prowadzeniem działalności rolniczej albo pozostających w związku z wykonywaniem tych czynności, na terenie gospodarstwa rolnego, które ubezpieczony prowadzi lub w którym stale pracuje, albo na terenie gospodarstwa domowego bezpośrednio związanego z tym gospodarstwem rolnym. W myśl art. 6 pkt. 3 tej ustawy, przez działalność rolniczą rozumie się działalność w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, w tym ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej i rybnej.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że przyczyną odmówienia wnioskodawcy prawa do jednorazowego odszkodowania był brak możliwości jednoznacznego ustalenia faktycznego przebiegu zdarzenia z uwagi na to, że zeznania wnioskodawcy były rozbieżne z dokumentacją medyczną, tj. treścią zaświadczenia z gabinetu ortopedycznego.

Sąd nie podzielił stanowiska strony pozwanej, że zeznania wnioskodawcy co do przebiegu i okoliczności wypadku z dnia 02.06.2018 r. budzą wątpliwości. W oparciu o całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszym postępowaniu, Sąd ocenił jako wiarygodne zeznania K. O., złożone na rozprawie, w zakresie prezentowanego przez niego przebiegu tego zdarzenia, jak również przyczyn rozbieżności pomiędzy jego twierdzeniami z postępowania powypadkowego i dokumentacją lekarską. Należy wskazać, że lekarz T. H. sprostował treść wydanego zaświadczenia odnośnie podudzia, w którym doszło do zerwania ścięgna Achillesa. Wnioskodawca wyjaśnił z kolei, że podczas rozpytania go przez inspektora KRUS, co do okoliczności zdarzenia, pozostawał pod działaniem silnych leków przeciwbólowych, w związku z przeprowadzoną dzień wcześniej operacją i nie był w pełni świadomy tego, co podpisuje. Ponadto w opinii wydanej na zlecenie Sądu przez biegłego lekarza ortopedę wynika, że do zerwania ścięgna Achillesa mogło dojść w okolicznościach opisanych przez wnioskodawcę. Sąd ocenił opinię biegłego lekarza jako w pełni wiarygodną, albowiem była on spójna, logiczna i wewnętrznie niesprzeczna. Żadna ze stron nie kwestionowała jej treści.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd uznał, że zdarzenie z dnia 02.06.2018 r. miało taki przebieg, jak zaprezentował to wnioskodawca w odwołaniu oraz podczas przesłuchania na rozprawie. Sąd uznał jednocześnie, że zdarzenie to należało uznać za wypadek przy pracy rolniczej biorąc pod uwagę definicję tego wypadku zawartą w art. 11 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Sąd musiał również ustalić, czy w wyniku wypadku przy pracy rolniczej w dniu 02.06.2018 r. wnioskodawca doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Zważywszy, że ocena stanu zdrowia wnioskodawcy wymagała wiadomości specjalnych, Sąd zasięgnął opinii biegłego lekarza ortopedy. Na podstawie wydanej w niniejszej sprawie opinii Sąd ustalił, że uszczerbek na zdrowiu wnioskodawcy w wyniku zdarzenia z dnia 02.06.2018 r. wynosi 6 % i ma charakter stały.

Należy zaznaczyć, że opinia biegłego podlega - jak inne dowody - ocenie według art. 233 § 1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny. Stanowią je zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii biegłego nie jest przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiedzy fachowej (wiadomości specjalnych). Nie podlega ona zatem weryfikacji w takich kryteriach, jak dowód na stwierdzenie faktów. Nie jest zatem miarodajne dla oceny tego dowodu niekonkurencyjna z nią ocena wnioskodawcy co do faktów będących przedmiotem opinii. Jednocześnie, przy ocenie biegłych lekarzy sąd nie może zająć stanowiska odmiennego, niż wyrażone w tej opinii, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego (patrz: wyrok SN z 13.10.1987 r., II URN 228/87). Z istoty i celu dowodu z opinii biegłego wynika przy tym, że jeśli rozstrzygnięcie sprawy wymaga wiadomości specjalnych, dowód z opinii biegłych jest konieczny. W takim wypadku Sąd nie może poczynić ustaleń sprzecznych z opinią biegłego, jeżeli jest ona prawidłowa i jeżeli odmienne ustalenia nie mają oparcia w pozostałym materiale dowodowym. W niniejszej sprawie Sąd nie dopatrzył się przesłanek podważających prawidłowość wydanej opinii.

Powyższe okoliczności skutkowały orzeczeniem jak w wyroku (art. 477 ¹⁴ § 2 kpc).