Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze - Wydział II Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Wojciech Grzebień

Protokolant Żaneta Wawrzyniec

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2018 roku

sprawy przeciwko M. G.

synowi E. i T. zd. D.

ur. (...) w J.

obwinionego o to, że:

W dniu 23 listopada 2017 roku około godz. 08:30 w J. na ul. (...) tj. na drodze publicznej kierował pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) w stanie po użyciu alkoholu ( I badanie 0,24mg/l, II badanie 0,25 mg/l, III badanie 0,20mgh/l).

tj. o wykroczenie z art. 87 § 1 kw

I.  uznaje obwinionego M. G. za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. wykroczenia z art. 87 § 1 kw i za to na podstawie art. 87 §1 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 700 (siedmset) złotych,

II.  na podstawie art. 29 § 1 i § 3 kw w zw. z art. 87 §1 kw orzeka w stosunku do tego obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 (jednego) roku,

III.  na podstawie art. 29 § 4 kw na poczet orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zalicza obwinionemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 23.11.2017 r. do dnia 23.01.2018r. r.

IV.  na podstawie art. 118 § 1 kpow w zw. z § 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10.10.2001 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 zł tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania oraz na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych wymierza mu opłatę w wysokości 70 zł.

- 1 -

Sygn. akt II W 1515/17

UZASADNIENIE

W wyniku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny.

W dniu 22.11.2017r. obwiniony M. G. spożył pewną ilość alkoholu w postaci wina, w godzinach późnowieczornych. Następnego dnia, krótko po godz. 8.30 zasiadł za kierownicą samochodu marki V. nr rej. (...) i jechał ulicami (...).

Dowód:

- wyjaśnienia obwinionego M. G. k. 10-11

- protokół użycia urządzenia A. k. 9

Na ulicy (...) w J. o godz. 8.30 został zatrzymany przez patrol policyjny. Związane to było ze stłuczką (lusterkami) do jakiej doszło z udziałem V. kierowanego przez obwinionego z innym pojazdem. M. G. został poddany badaniu A. . Okazało się, że kierował samochodem będąc w stanie po użyciu alkoholu (wynik I badania 0,24 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, II badanie 0,25 mg/l i III badanie 0,24 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu).

Dowód:

Wyjaśnienia obwinionego k. 10-11

- zeznania interweniującego funkcjonariusza policji B. G.

k. 7-8, 22

- protokół użycia A. k. 9

- policyjna notatka urzędowa k.5

Ponieważ obwiniony prawidłowo wezwany na rozprawę nie stawił się na nią i nie usprawiedliwił swojej nieobecności, Sąd rozpoznał jego sprawę w trybie zaocznym.

Obwiniony M. G. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że w godzinach późnowieczornych poprzedniego dnia (tj. 22.11.2017r.), spożył pewna ilość alkoholu, w postaci wina. Był pewien, że rano już tego alkoholu w organizmie nie ma, więc zdecydował się na kierowanie samochodem.

Sąd stwierdził co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego przyznającego się do zarzucanego mu czynu. Za sprawstwem i winą obwinionego przemawiają bowiem również inne dowody, a w tym obiektywne zeznania funkcjonariusza policji B. G. oraz wynik badania A., a także policyjna notatka urzędowa. W świetle wszystkich powołanych wyżej dowodów sprawstwo i wina M. G. w zakresie zarzucanego mu czynu nie budzą wątpliwości.

Dokonując oceny wiarygodności występującego w sprawie świadka Sąd stwierdził co następuje; świadek B. G. jest funkcjonariuszem publicznym, policjantem. Krytycznego dnia wykonywał on tylko swoje rutynowe obowiązki służbowe. Brak jest podstaw do kwestionowania jego wiarygodności i rzetelności. Za w pełni wiarygodne Sąd uznał występujące w sprawie dowody z dokumentów publicznych.

Obwiniony M. G. działaniem swoim wyczerpał ustawowe znamiona wykroczernia z art. 87 § 1 kw. W dniu 23.11.2017r. bowiem około godz. 08.30 w J., na ul. (...) tj. na drodze publicznej kierował pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) w stanie po użyciu alkoholu (I badanie 0,24 mg/l, II badanie 0,25 mg/l, III badanie 0,20 mg/l).

Jako okoliczność obciążającą dla M. G. Sąd uwzględnił wysoki stopień szkodliwości społecznej zarzucanego mu czynu, przejawiający się nagminnością tego rodzaju wykroczeń tak na tutejszym terenie jak i w skali całego kraju. Ponadto obwiniony po kolizji (lusterkami) z innym pojazdem, oddalił się z miejsca zdarzenia, utrudniając interwencję policyjną. Negatywną okolicznością jest również wysoka zawartość alkoholu w organizmie obwinionego, granicząca z przestępstwem z art. 178a § 1 kk.

Jako okoliczności łagodzące Sąd uwzględnił przyznanie się do winy przez M. G. oraz jego dotychczasową niekaralność sądową. Mając na względzie wszystkie powołane wyżej okoliczności Sąd uznał, że właściwą karą zasadniczą dla tego obwinionego będzie kara grzywny. Za współmierną, dostosowaną do stopnia zawinienia i szkodliwości społecznej czynu oraz możliwości majątkowych M. G. Sąd uznał grzywnę w kwocie 700 zł. Kara w takiej właśnie wysokości spełni swoją odpowiednią rolę społeczną. Za współmierny (obligatoryjny) środek karny Sąd uznał zakaz prowadzenia wszelakich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym wobec M. G. na okres 1 roku. Na wysokość tego środka wpłynęły powołane wyżej okoliczności. Wśród nich uwagę szczególnie zwraca wysoka ilość stwierdzonego w organizmie alkoholu- na pograniczu przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Orzeczenie o kosztach Sąd wydał w oparciu o przepis art. 118 § 1 kpow.