Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

30 września 2019 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze - Wydział II Karny

w składzie:

Przewodnicząca SSR Aleksandra Grzelak – Kula

Protokolant Marta Pross

po rozpoznaniu na rozprawie 5 września 2019 r., 30 września 2019 r.

s p r a w y M. F.

PESEL: (...)

obwinionego o to, że:

1.  W dniu 11 marca 2019 roku o godzinie 07:05 w J. na ul. (...) w dyskoncie spożywczym Biedronka, dokonał kradzieży art. cukierniczych o łącznej wartości 31,92 zł czym działał na szkodę (...) S.A.

tj. o czyn z art. 119 § 1 k.w.;

2.  W dniu 20 marca 2019 r. roku o godzinie 07:15 w J. na ul. (...), w dyskoncie spożywczym Biedronka, dokonał kradzieży art. cukierniczych o łącznej wartości 479,60 zł, czym działał na szkodę (...) S.A.

tj. o czyn z art. 119 § 1 k.w.;

I.  uznaje obwinionego M. F. za winnego popełnienia czynów opisanych w części wstępnej wyroku, tj. wykroczeń z art. 119 § 1 k.w. i za to na podstawie art. 119 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. wymierza mu łącznie karę 30 (trzydziestu) dni aresztu;

II.  na podstawie art. 119 § 4 k.w. orzeka wobec obwinionego M. F. obowiązek zapłaty równowartości ukradzionego mienia w kwocie 511,52 złotych na rzecz (...) S.A w K.;

III.  zwalnia obwinionego od ponoszenia kosztów postępowania w niniejszej sprawie, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt II W 790/19

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

11 marca 2019 r. M. F. przyszedł do sklepu (...) w J. przy ul. (...). Wziął z regału 8 czekolad M. o łącznej wartości 31,92 zł i wyszedł ze sklepu przechodząc przez nieczynną kasę nie płacąc za nie.

dowód: wyjaśnienia M. F. k. 29

zeznania M. Z. k. 8-9, 35

nagranie k. 13

zawiadomienie k. 5

M. F. przyszedł do tego samego sklepu również 20 marca 2019 r. Zaraz po wejściu chwycił karton zawierający 40 czekolad M. o łącznej wartości 479,60 zł i wyszedł wejściem korzystając z drzwi otwartych przez inne osoby.

dowód: zeznania M. Z. k. 8-9, 35

nagranie k. 13

zawiadomienie k. 6

M. F. ma 29 lat, jest bezrobotny, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności. Był wielokrotnie karany za przestępstwa i za wykroczenia.

dowód: oświadczenie k. 29

informacja k. 12

dane o karalności k. 14-17

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dał wiarę tylko tym wyjaśnieniom M. F., które zgodne są z pozostałymi dowodami w postaci zeznań M. Z. i nagraniami z monitoringu sklepu. Dotyczy to więc przyznania się przez obwinionego do pierwszego z zarzucanych mu czynów.

Sąd odmówił natomiast wiary twierdzeniom obwinionego, że nie ukradł kartonu z czekoladami o wartości 479,60 zł. M. F. twierdził, że to nie on jest sprawcą i nie on jest widoczny na nagraniu, na którym tę kradzież zarejestrowano. Mimo odtworzenia tego nagrania na rozprawie obwiniony konsekwentnie twierdził, że to nie on. Tymczasem sąd kategorycznie stwierdza, że na nagraniu z 20 marca 2019 r. sprawca kradzieży czekolad to obwiniony. Świadczy o tym nie tylko taka sama zielona bluza, w którą ubrany był podczas pierwszej kradzieży, do której się przyznał, ale także charakterystyczny profil i zakola dobrze widoczne u sprawcy. Nagranie jest na tyle wyraźne, że bez wątpliwości można rozpoznać na nim M. F..

Sąd wziął także pod uwagę zeznania M. Z., który na podstawie tego nagrania właśnie wskazał na obwinionego jako na sprawcę kradzieży. Świadek miał wcześniej osobistą styczność z obwinionym, znał go z wyglądu. Wskazał ponadto, że za każdym razem, gdy miał do czynienia z obwinionym, M. F. kradł słodycze. Okoliczność ta pośrednio przemawia za oceną, że na kwestionowanym przez obwinionego nagraniu jest on, tym bardziej że sam obwiniony przyznał, że „chciało mu się słodkiego”.

Świadek konsekwentnie podawał, że sprawcą obu kradzieży jest obwiniony, także po odtworzeniu mu na rozprawie nagrania podtrzymał to twierdzenie. Brak jest podstaw do uznania, żeby M. Z. podawał nieprawdę, nie miał ku temu żadnego powodu.

W związku z powyższym sąd odmówił wiarygodności wyjaśnieniom M. F. w zakresie nieprzyznania się do kradzieży czekolad wartych 479,60 zł, ponieważ są one odosobnione i niezgodne z pozostałymi, wiarygodnymi dowodami, w tym przede wszystkim z dowodem obiektywnym, jakim jest nagranie.

Sąd dał wiarę zebranym w aktach dokumentom. Pochodzą od uprawnionych osób, nie były kwestionowane przez strony.

W oparciu o tak ocenione dowody sąd ustalił, że M. F. dopuścił się dwóch kradzieży: 11 i 20 marca 2019 r. zabrał w celu przywłaszczenia ze sklepu (...) czekolady M. o wartości 31,92 zł podczas pierwszego zdarzenia i 479,60 zł podczas drugiego. Za każdym razem działał na szkodę (...) SA w K.. Wartość szkody nie przekroczyła każdorazowo 500 zł, a zatem oba te zachowania stanowią wykroczenia z art. 119 § 1 k.w.

Stopień społecznej szkodliwości popełnionych wykroczeń jest niewielki, przy czym w odniesieniu do tego drugiego należy dostrzec, że kwota szkody oscyluje na granicy przestępstwa. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości sąd wziął pod uwagę sposób popełnienia obu wykroczeń. M. F. przy popełnieniu pierwszego z zarzucanych mu czynów przeszedł przez zamkniętą kasę, ostentacyjnie ominął osoby stojące w kolejce do innej, otwartej kasy, rozmawiał w tym czasie przez telefon. Przy popełnieniu drugiego czynu wszedł kierując się od razu do kartonów z czekoladami i wyszedł wejściem po kilkunastu sekundach. Zdaniem sądu taki sposób działania świadczy o dużej zuchwałości obwinionego, okazał w ten sposób lekceważenie panujących zasad.

M. F. był wielokrotnie w przeszłości karany, zarówno za przestępstwa, jak i za wykroczenia. Mimo orzekania wobec niego grzywien i ograniczenia wolności, obwiniony w dalszym ciągu naruszał prawo. Oznacza to, że kary wolnościowe nie odniosły żadnego skutku. Sąd doszedł zatem do przekonania, że na M. F. należy oddziaływać surowiej i dlatego orzekł karę aresztu. Jej wymiar, tj. 30 dni, wynika z faktu popełnienia dwóch wykroczeń oraz z wcześniejszej karalności. Zdaniem sądu to wobec takich sprawców, którzy nagminnie naruszają prawo, a stosowane wobec nich kary nie przynoszą skutku, trzeba stosować najostrzejsze metody.

W wyniku działania obwinionego powstała w mieniu pokrzywdzonego szkoda w łącznej kwocie 511,52 zł. Sąd uznał zatem za słuszne, aby orzec wobec obwinionego obowiązek jej naprawienia, co znalazło wyraz w pkt II wyroku.

Sąd zwolnił obwinionego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. M. F. jest pozbawiony wolności, a wcześniej był bezrobotny, nie ma majątku.