Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 1534/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze z 2015-02-03

Sygnatura akt II K 1534/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2015 roku

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jarosław Staszkiewicz

Protokolant: Anna Walter

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 3 II 2015 roku sprawy

P. O. (1),

syna M. i M. z d. Z.,

urodzonego w dniu (...) w K.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 6 lipca 2014 roku w J. na terenie giełdy towarowej, na stanowisku handlowym, w ramach prowadzonego podmiotu gospodarczego M. O., dokonał obrotu towarami z podrobionymi znakami towarowymi w postaci: bluzy dresowej z kapturem koloru czarnego z logo firmy (...), koszulki koloru granatowego z logo firmy (...), 21 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 32 par skarpetek koloru białego i czarnego z nadrukiem firmy (...), 12 par skarpetek koloru białego i czarnego z nadrukiem firmy (...), 3 par skarpetek koloru czarnego z nadrukiem firmy (...), 3 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 4 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 3 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 3 par skarpetek koloru czarnego z nadrukiem firmy (...), 19 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 7 sztuk majtek koloru czerwonego, różowego, fioletowego, niebieskiego, czarnego z nadrukiem firmy (...), 4 sztuk majtek koloru białego, bordowego, czerwonego, brązowego z nadrukiem firmy (...), 2 sztuk majtek koloru białego, fioletowego z nadrukiem firmy (...), koszulki koloru granatowego z nadrukiem firmy (...), bluzy z kapturem koloru czarnego z nadrukiem firmy (...),

tj. o czyn z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku prawo własności przemysłowej

I.  ustala, iż oskarżony P. O. (1) dopuścił się popełnienia zarzucanego czynu, opisanego w części wstępnej wyroku przy przyjęciu, iż usiłował on wprowadzić wymienione przedmioty do obrotu, lecz swojego celu nie osiągnął z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji, co wypełniało znamiona z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku prawo własności przemysłowej i za to, na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k., warunkowo umarza wobec niego postępowanie na okres próby wynoszący rok;

II.  na podstawie art. 67 § 3 k.k., orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 500 ( pięciuset ) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej;

III.  na podstawie art. 44 § 2 k.k. w zw. z art. 100 k.k., orzeka przepadek bluz, koszulek, skarpetek i majtek, opisanych w wykazach dowodów rzeczowych Drz (...)- (...) Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych;

V.  na podstawie art. 627 k.p.k., zasądza od oskarżonego na rzecz (...) S.A w P. oraz (...) sp. z o.o. w W. kwoty po 540 złotych tytułem zwrotu kosztów działania ich pełnomocników z wyboru.

Sygnatura akt II K 1534/14

UZASADNIENIE

6 lipca 2014 roku w J. na terenie giełdy towarowej, na stanowisku handlowym, P. O. (1) – pełnomocnik M. O., prowadzącej działalność gospodarczą w S. – oferował do sprzedaży odzież. Część towarów w postaci: bluzy dresowej z kapturem koloru czarnego z logo firmy (...), koszulki koloru granatowego z logo firmy (...), 21 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 32 par skarpetek koloru białego i czarnego z nadrukiem firmy (...), 12 par skarpetek koloru białego i czarnego z nadrukiem firmy (...), 3 par skarpetek koloru czarnego z nadrukiem firmy (...), 3 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 4 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 3 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 3 par skarpetek koloru czarnego z nadrukiem firmy (...), 19 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 7 sztuk majtek koloru czerwonego, różowego, fioletowego, niebieskiego, czarnego z nadrukiem firmy (...), 4 sztuk majtek koloru białego, bordowego, czerwonego, brązowego z nadrukiem firmy (...), 2 sztuk majtek koloru białego, fioletowego z nadrukiem firmy (...), koszulki koloru granatowego z nadrukiem firmy (...), bluzy z kapturem koloru czarnego z nadrukiem firmy (...), miała oznaczenia, których nie nadały uprawnione podmioty.

( dowód: wyjaśnienia P. O. (1) k. 205-207,

zeznania A. Z. k. 21-22,

zeznania M. O. k. 23-24,

zeznania J. K. k. 95-97,

zeznania M. S. (1) k. 167-168,

zeznania M. S. (2) k. 195-196,

wydruk k. 3,

kopie dokumentów patentowych k. 5-11, 70-74, 104-118, 127-129

notatka urzędowa k. 19,

protokół zatrzymania k. 20,

protokoły przeszukania k. 27-32 i 33-36,

kopie faktur k. 39-44, 173-188, 198-201,

pisma k. 63-64, 76-77, 83-84, 131-136, 149-155 )

P. O. (1) nie był dotąd karany za przestępstwa.

( dowód: dane o karalności k. 208 )

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego wyjaśnił, iż zajmował się prowadzeniem działalności gospodarczej matki. Zaplanował sprzedawanie w jej imieniu odzieży. Część zakupił od nieznanej osoby, z którą skontaktował się przez internet, nie otrzymał od niej faktury. Zakupioną odzież sprzedawał 6 lipca 2014 roku na giełdzie towarowej w J.. Przyznał, iż miał wątpliwości, co do oryginalności zbywanych rzeczy. Mimo to dalej handlował towarem.

Sąd uznał takie wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne. Fakty związane z prowadzeniem przez niego spraw przedsiębiorstwa matki potwierdziły zeznania A. Z. i M. O.. Pochodzenie części z oferowanych towarów wynika z zeznań M. S. (1) i M. S. (2) oraz z kopii faktur. Nieoryginalność oznaczeń firmowych na niektórych ubraniach, zakładana przez oskarżonego, potwierdzona została przez zeznania J. K., jak również dokumentację, uzyskaną od pokrzywdzonych podmiotów.

Za wiarygodne uznano zeznania A. Z., M. O., M. S. (1), J. K. i M. S. (2). Podali oni znane sobie okoliczności zgodnie z pozostałymi dowodami, w tym wyjaśnieniami oskarżonego. Brak było powodów do kwestionowania ich prawdomówności.

Ustalenia faktyczne w sprawie oparto także na dokumentach w postaci: wydruku z ofertą towarów, kopii dokumentów patentowych, notatki urzędowej z kontroli stoiska oskarżonego, protokołu jego zatrzymania, protokołów przeszukania, kopii faktur oraz pism pokrzywdzonych podmiotów, dotyczących znaków towarowych i oryginalności oznaczeń na towarach oferowanych przez P. O. (1). Zostały one sporządzone przez uprawnione podmioty, w przewidzianej prawem formie. Ich rzetelności nie kwestionowano w toku postępowania.

Oskarżony przyznał, iż to on oferował do sprzedaży 6 lipca 2014 roku na terenie giełdy towarowej w J. przedmioty wymienione w zarzucie. Potwierdziły to inne dowody, zebrane w sprawie. Stąd jego sprawstwo w tym zakresie uznano za niewątpliwe.

Z ustaleń Sądu wynika, iż w dniu zdarzenia oskarżony, prowadzący sprawy przedsiębiorstwa matki, na stoisku handlowym wystawiał do sprzedaży odzież różnego asortymentu. Niektóre z towarów, wyliczone w zarzucie, opatrzone były znakami towarowymi przez osobę nieuprawnioną do ich wykorzystywania. Chcąc je zbyć oskarżony zmierzał bezpośrednio do tego, by dokonać nimi obrotu. Celu swego jednak nie osiągnął, gdyż został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji. Jego działanie zatrzymało się więc w fazie usiłowania, wypełniając znamiona z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku prawo własności przemysłowej.

W tym czasie oskarżony nie znajdował się w sytuacji lub stanie, które wyłączałyby jego swobodę działania lub podejmowania decyzji. Jego zawinienie nie budziło więc wątpliwości.

Z podanych przyczyn ustalono, iż oskarżony w dniu 6 lipca 2014 roku w J. na terenie giełdy towarowej, na stanowisku handlowym, w ramach prowadzonego podmiotu gospodarczego M. O., usiłował dokonać obrotu towarami z podrobionymi znakami towarowymi w postaci: bluzy dresowej z kapturem koloru czarnego z logo firmy (...), koszulki koloru granatowego z logo firmy (...), 21 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 32 par skarpetek koloru białego i czarnego z nadrukiem firmy (...), 12 par skarpetek koloru białego i czarnego z nadrukiem firmy (...), 3 par skarpetek koloru czarnego z nadrukiem firmy (...), 3 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 4 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 3 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 3 par skarpetek koloru czarnego z nadrukiem firmy (...), 19 par skarpetek koloru białego z nadrukiem firmy (...), 7 sztuk majtek koloru czerwonego, różowego, fioletowego, niebieskiego, czarnego z nadrukiem firmy (...), 4 sztuk majtek koloru białego, bordowego, czerwonego, brązowego z nadrukiem firmy (...), 2 sztuk majtek koloru białego, fioletowego z nadrukiem firmy (...), koszulki koloru granatowego z nadrukiem firmy (...), bluzy z kapturem koloru czarnego z nadrukiem firmy (...), lecz swojego celu nie osiągnął z uwagi na interwencję funkcjonariuszy Policji, wypełniając znamiona z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku prawo własności przemysłowej.

Społeczną szkodliwość czynu oskarżonego uznano za przeciętną. Zwiększa ją oferowanie przez P. O. (1) szeregu produktów, oznaczonych znakami towarowymi wielu podmiotów i to w miejscu, gdzie nabyć je mogła szeroka rzesza kupujących – na giełdzie towarowej w J.. Zmniejsza ją natomiast fakt, iż do dokonania obrotu przez oskarżonego nie doszło, a wszystkie produkty przez niego oferowane zostały zatrzymane i nie trafiły do w ogóle sprzedaży. Nie powstała zatem wskutek jego działania żadna szkoda dla pokrzywdzonych podmiotów, dla wiarygodności używanych przez nie znaków towarowych, która mogłaby doznać uszczerbku w sytuacji, gdyby nabywca otrzymał artykuł z takim znakiem, lecz o niższej jakości. Osoba, która chciała obracać towarami, nie otrzymała za to żadnej korzyści, nie odebrała w ten sposób jakiegokolwiek zysku przedsiębiorcom uprawnionym do korzystania ze znaków towarowych. Nadto w tym kontekście jako okoliczność łagodzącą trzeba było brać pod uwagę fakt, iż oskarżony w większości oferował do sprzedaży towary oznaczone przez właściwych przedsiębiorców, to było przedmiotem działalności, którą się zajmował. Tylko niewielka część artykułów odzieżowych nosiła znaki podrobione.

Podobnie stopień zawinienia oskarżonego oceniono jako przeciętny. Nie zwiększa go, ani nie zmniejsza żadna istotna okoliczność. Co prawda działał on w ramach przedsiębiorstwa, a więc podmiotu profesjonalnego, prowadzącego ciągłą działalność, lecz w większości, o czym była już wcześniej mowa, oferował towary legalne, których pochodzenie było udokumentowane.

Okolicznością łagodzącą dla oskarżonego była jego postawa w czasie postępowania. Przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu, przystał na zastosowanie zaproponowanego środka przymusu. Oznacza to, że rozumiał naganność własnego zachowania i dążył do poniesienia jego konsekwencji. Część oddziaływania wychowawczego została zatem osiągnięta przez samo prowadzenie postępowania karnego, niezależnie od zastosowanych środków represji.

P. O. (1) nie był dotąd karany za przestępstwa, przypisany mu czyn zagrożony jest karą nie przekraczającą 3 lat pozbawienia wolności. Wyraził zgodę na warunkowe umorzenie postępowania. W połączeniu ze stwierdzonym stopniem społecznej szkodliwości jego czynu oraz stopniem jego zawinienia oznacza to, że zaistniały warunki do zastosowania w niniejszej sprawie warunkowego umorzenia postępowania. Będzie to, w połączeniu ze środkiem zabezpieczającym w postaci przepadku przedmiotów, jak również świadczeniem pieniężnym wystarczające do osiągnięcia celów wychowawczego i prewencyjnego. Okres próby w odniesieniu do oskarżonego wyznaczono na rok. Będzie to czas wystarczający do zweryfikowania założenia, iż w przyszłości powstrzyma się on od naruszania prawa, że stwierdzony czyn był wyjątkowy w jego trybie życia, wynikał z chęci szybkiego uzyskania rentowności działalności gospodarczej, którą się zajmował w imieniu matki.

Aby orzeczenie stanowiło rzeczywistą, a nie tylko potencjalną dolegliwość dla sprawcy, na podstawie art. 67 § 3 k.k., wymierzono mu świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej. Jego wysokość, biorąc pod uwagę fakt, iż nie uzyskuje on dochodów, jest współwłaścicielem nieruchomości, ustalono na 500 złotych.

Równocześnie, by zabezpieczyć obrót gospodarczy przed używaniem przedmiotów oznaczonych fałszywymi znakami towarowymi, na podstawie art. 44 § 2 k.k. w zw. z art. 100 k.k., orzeczono przepadek bluz, koszulek, skarpetek i majtek, opisanych w wykazach dowodów rzeczowych Drz (...)- (...) Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze. Zaspokoi to interesy pokrzywdzonych podmiotów, które w ten sposób nie będą się musiały obawiać utraty swojego dobrego imienia wśród nabywców, którzy w innym wypadku mogliby napotkać w obrocie towary o niższej jakości.

Przy zakwalifikowaniu czynu oskarżonego jako usiłowania występku z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku prawo własności przemysłowej, brak było szkody, o której mowa w art. 67 § 3 k.k. Z pewnością przy warunkowym umorzeniu postępowania nie mogło być mowy o zastosowaniu art. 46 § 1 lub 2 k.k., o co wnosił pełnomocnik jednego z pokrzywdzonych podmiotów ( k. 228-229 ). Wobec tego jedynie na marginesie można dodać, że niemożliwe wydaje się orzeczenie, o co wnosił ów pełnomocnik, jednocześnie obowiązku naprawienia szkody z art. 46 § 1 k.k. i nawiązki na podstawie art. 46 § 2 k.k. ( skoro ta ostatnia ma być stosowana zamiast obowiązku z § 1 k.k. ).

Szkoda w rozumieniu art. 67 § 3 k.k. w niniejszym przypadku nie wystąpiła. Słusznie autor analizowanego pisma podnosi, iż szkodą jest różnica w stanie majątkowym pokrzywdzonego, która nie wystąpiłaby, gdyby nie zdarzenie z udziałem sprawcy. W odniesieniu do niniejszej sprawy nie sposób dopatrzyć się podobnego uszczerbku w mieniu podmiotu, który ów autor reprezentuje, a także pozostałych pokrzywdzonych. Nie doszło bowiem ani do zmniejszenia obrotu właściciela znaku towarowego ( skoro towary oferowane przez oskarżonego nie dotarły do klientów ), zmniejszenie wpływu z opłat licencyjnych mogłoby być postrzegane jako efekt nielegalnego oznaczania znakiem towarowym, czego jednak P. O. (1) nie przypisano. Jak już wspominano wcześniej, nie nastąpił odwrót istniejących klientów znanych marek, skoro nie mieli oni okazji zapoznać się z przedmiotami zbywanymi przez sprawcę, nie uległa też osłabieniu renoma pokrzywdzonego. Żadna osoba nie miała bowiem możliwości skonfrontowania jakości odzieży ze stoiska P. O. (2) z walorami, których można byłoby się spodziewać w związku z oznaczeniem danym znakiem owych przedmiotów. Oskarżony nie wykorzystywał prawa właściciela oznaczeń, czy też uprawnienia sprzedawcy legalnych towarów, dopiero zmierzał do takiego zachowania. Orzeczenia przytaczane przez autora pisma dotyczą środka karnego z art. 46 § 1 k.k. i dokonanego obrotu przedmiotami.

Wobec obciążenia oskarżonego świadczeniem pieniężnym, w opisanej wyżej jego sytuacji majątkowej, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolniono go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Na podstawie art. 627 k.p.k., zasądzono natomiast od oskarżonego na rzecz (...) S.A w P. oraz (...) sp. z o.o. w W. kwoty po 540 złotych tytułem zwrotu kosztów działania ich pełnomocników z wyboru.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Lendzion
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Jarosław Staszkiewicz
Data wytworzenia informacji: