Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Stupnicki

Protokolant: Joanna Szajkowska

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze – Bernadeta Bartkowiak-Soja

po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2016 r.

sprawy A. L.

syna K. i J. z d. K.

ur. (...) w J.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1)  Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 27 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 429/09 za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 10 lipca 2009 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności na poczet której zaliczono mu okres tymczasowego aresztowania od 3 sierpnia 2009 r. do 27 października 2009 r.;

2)  Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 28 stycznia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 2627/10 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 6 września 2010 r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 30 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda;

3)  Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 1191/13 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 5 maja 2013 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności na poczet której zaliczono mu okres zatrzymania w dniu 6 maja 2013 r.;

4)  Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 17/15 za czyny z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w dniach 10 grudnia 2013 r. i 12 grudnia 2013 r. na karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczono środek karny w postaci naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) S.A. kwoty 2695,98 zł;

5)  Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 1725/14 za czyny z art. 278 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 21 maja 2014 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności;

6)  Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II W 1513/13 za wykroczenia z art. 141 k.w. i art. 43’ ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi popełnione w dniu 5 czerwca 2013 r. na karę 300 złotych grzywny;

I.  na podstawie art. 569 § 1 k.p.k. w zw. z art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzone skazanemu A. L. wyrokami opisanym w pkt 3 i 4 części wstępnej wyroku kary pozbawienia wolności łączy i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k. zalicza skazanemu A. L. na poczet orzeczonej kary łącznej orzeczonej w pkt I części dyspozytywnej wyroku okresy: 6 maja 2013 r., od 21 lipca 2014 r. do 20 stycznia 2015 r. i od 12 sierpnia 2015 r. do 17 lutego 2016 r.;

III.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w sprawie wydania wyroku łącznego w zakresie kary pozbawienia wolności opisanej w pkt 1, 2, 5 i 6 części wstępnej wyroku;

IV.  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. pozostałe, nie podlegające łączeniu, orzeczenia zawarte w wyrokach opisanych w pkt 3 i 4 części wstępnej wyroku pozostawia do odrębnego wykonania;

V.  na podstawie art. 29 ust. 1 Ustawy z dnia 25 maja 1982 roku prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. H. kwotę 120 zł netto oraz kwotę 27,60 zł tytułem podatku od towarów i usług tj. łącznie brutto kwotę 147,60 zł;

VI.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia w całości skazanego A. L. od zapłaty kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

A. L., syn K. i J. z domu K. urodzony (...) w J. był dotychczas skazywany prawomocnymi wyrokami następujących sądów:

-

Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 27 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 429/09 za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 10 lipca 2009 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności na poczet której zaliczono mu okres tymczasowego aresztowania od 3 sierpnia 2009 r. do 27 października 2009 r.;

-

Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 28 stycznia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 2627/10 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 6 września 2010 r. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 30 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda;

-

Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 1191/13 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 5 maja 2013 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności na poczet której zaliczono mu okres zatrzymania w dniu 6 maja 2013 r.;

-

Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 17/15 za czyny z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w dniach 10 grudnia 2013 r. i 12 grudnia 2013r. na karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczono środek karny w postaci naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) S.A. kwoty 2695,98 zł;

-

Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 1725/14 za czyny z art. 278 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 21 maja 2014 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności;

-

Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II W 1513/13 za wykroczenia z art. 141 k.w. i art. 43’ ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi popełnione w dniu 5 czerwca 2013 r. na karę 300 złotych grzywny;

(Dowód:

-

wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 27 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 429/09 k.17;

-

wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 28 stycznia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 2627/10 k.19-20;

-

wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 1191/13 k.21;

-

wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 17/15 k.22;

-

wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 1725/14 k.24;

-

wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II W 1513/13 k. 52a;

-

dane o karalności skazanego k.8-9)

A. L. był dotychczas wielokrotnie karany sądownie. Aktualnie pozostały mu do wykonania kary pozbawienia wolności wymierzone mu wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 17/15 (początek kary 12 sierpnia 2015r. – koniec kary 9 grudnia 2016r.) oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 1725/14 (początek kary 9 grudnia 2016r. – koniec kary 8 kwietnia 2017r.). W czasie odbywania kar pozbawienia wolności w Zakładzie karnym w Z. zachowanie skazanego oceniane było jako poprawne. Nie był dotychczas karany dyscyplinarnie. Dziewięciokrotnie był nagradzany nagrodami regulaminowymi. Nie deklaruje uczestnictwa podkulturze więziennej. W stosunku do funkcjonariuszy przyjmuje postawę regulaminową. Pracuje nieodpłatnie na terenie zakładu karnego – jako sprzątający teren.

(Dowód :

-

opinia z zakładu karnego z informacją o pobytach i orzeczeniach k. 41, 42-46.

Sąd zważył co następuje:

Na wstępnie należy wskazać, iż z danych o karalności wynika, iż wobec skazanego wydano wyrok skazujący, który uprawomocnił się po dniu 1 lipca 2015r. tj. wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 1725/14, który został utrzymany wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 7 sierpnia 2015r. w sprawie o sygn. akt VI Ka 347/15 (k.23 akt sprawy). Stosownie do treści art. 19 ust 1 Ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015 Nr 396) przepisów rozdziału IX Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny, w brzmieniu nadanym tą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie tej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie tej ustawy tj. po dniu 1 lipca 2015r. Oczywiste jest zatem, iż w realiach niniejszej sprawy z mocy prawa (wynikającego wprost z art. 19 ust 1 w/w ustawy) stosuje się przepisy rozdziału IX Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (m.in. art. 85, art. 86) w brzmieniu obowiązującym po dniu 30 czerwca 2015r. Przepisy uprzednio obowiązujące mają zatem zastosowanie wyłącznie przy ustaleniu przesłanek o jakich stanowi art.4 § 1 k.k.

Sąd zobowiązany był zatem ustalić, czy przepisy uprzednio obowiązujące (do dnia 30 czerwca 2015r.) były dla A. L. względniejsze niż obowiązujące obecnie. Sąd wydaje bowiem wyrok łączny w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów wówczas, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej (art. 569 § 1 k.p.k.). W myśl art. 572 k.p.k. jeżeli brak jest warunków do wydania wyroku łącznego, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania.

Warunki do orzeczenia kary łącznej (do dnia 30 czerwca 2015r.) spełnione były wówczas, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu (art. 85 Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r.). Dodać należy, że potrzeba wydania wyroku łącznego zachodziła wówczas, gdy sprawca przed datą pierwszego wyroku skazującego popełnił wiele przestępstw, ale - z różnego rodzaju przyczyn - nie został za nie skazany jednym wyrokiem, lecz wieloma wyrokami. Rodziło to konieczność w wyroku łącznym, takiego łączenia kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa, jakie miałoby miejsce, gdyby sprawy o te przestępstwa były rozpoznawane w jednym postępowaniu, a więc łączenia je w taki sposób, w jaki zostałyby połączone w pierwszym wyroku skazującym. Oznacza to, że granicą wyznaczającą możliwość łączenia kar w wyroku łącznym była data wydania pierwszego wyroku skazującego. Przestępstwa popełnione po tej dacie mogły tworzyć odrębny zbieg, skutkujący orzeczeniem odrębnej kary łącznej (tak wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 23.12.2002r. w sprawie II AKa 556/02, OSA 2003/4/31).

Zgodnie z art. 85 § 1 k.k. (w brzmieniu aktualnie obowiązującym) jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa za które wymierzono kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu (§ 2 art.85 k.k.) – jednakże podstawą wymierzenia jednej kary łącznej nie może być kara wymierzona za przestępstwo popełnione po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania innej kary podlegającej łączeniu z karą wykonywaną w chwili popełnienia przestępstwa, lub karą łączną, w skład której wchodzi kara, która była wykonywana w chwili popełnienia czynu (§ 3 art.85 k.k.). Nadto karą łączną nie obejmuje się kar orzeczonych prawomocne wyrokami skazującymi za popełnienie przestępstwa wydane przez sąd właściwy w sprawach karnych w państwie członkowskim Unii Europejskiej (§ 3 art.85 k.k.). Oznacza to, iż łączeniu podlegają wyłącznie kary tego samego rodzaju (albo inne podlegające łączeniu – art.87 § 1 i 2 k.k.) podlegające wykonaniu a zatem brak jest możliwości orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności obejmującej już wykonane kary pozbawienia wolności (gdyż te nie podlegają wykonaniu).

W swoim wniosku o wydanie wyroku łącznego skazany wskazał na kary pozbawienia wolności wynikające z wyroków: Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 28 stycznia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 2627/10, Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 1191/13, Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 17/15, Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 1725/14, Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II W 1513/13. Jak wynika z danych o karalności skazanego, po wydaniu uprzedniego wyroku łącznego był on nadto skazany na karę pozbawienia wolności wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 27 października 2009r. w sprawie o sygn. akt II K 429/09.

Mając na względzie powyższe zasady oraz uznając za wiarygodne dowody z dokumentów Sąd ustalił, że stosując przepis art. 85 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. (tj. w brzemieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r.) możliwe było połączenie skazanemu kar pozbawienia wolności wynikających z wyroków: Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 1191/13 oraz Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 17/15 bądź stosując przepisy art. 85 § 1 i 2 k.k. (obecnie obowiązujące) możliwe było połączenie skazanemu kar pozbawienia wolności wynikających z wyroków Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 18 lutego 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 17/15 (początek kary 12 sierpnia 2015r. – koniec kary 9 grudnia 2016r.) oraz Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 1725/14 (początek kary 9 grudnia 2016r. – koniec kary 8 kwietnia 2017r.) – gdyż tylko te kary podlegają wykonaniu.

Oczywiste było przy tym, że orzeczenie kary łącznej w wyroku łącznym nie jest możliwe w związku z ukaraniem za wykroczenia, gdyż kara łączna dotyczy tylko kar wymierzony za przestępstwa (art.85 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. bądź art. 85 § 1 i 2 k.k.). Tym samym brak było możliwości uwzględnienia wniosku skazanego odnośnie kary wymierzonej mu wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II W 1513/13 za wykroczenia z art. 141 k.w. i art. 43’ ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Mając na względzie fakt, iż stosując ustawę obowiązującą uprzednio (art. 85 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k.) można było połączyć A. L. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z karą roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności zaś stosując ustawę nową (art. 85 § 1 i 2 k.k.) można było połączyć skazanemu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z karą roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności – przy czym w obu przypadkach łączeniu podlegały kary wymierzone za przestępstwa godzące w te same dobra chronione prawem, Sąd uznał, że ustawa poprzednio obowiązująca będzie dla A. L. względniejsza, toteż orzekając o karze łącznej w wyroku łącznym zastosował przepisy art. 85 k.k. w zw. z art. 4 § 1kk

Kolejnym chronologicznie pierwszym skazaniem A. L. – powodującym powstanie realnego zbiegu przestępstw był wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 lutego 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 1191/13 za czyn popełniony w dniu 5 maja 2013r. Możliwość orzeczenia kary łącznej z tego zbiegu dotyczyła zatem kar pozbawienia wolności wymierzonych za czyny popełnione przed dniem 21 lutego 2014r. (a po dniach 27 października 2009r. i 28 stycznia 2011r. (tj. daty wyroków nie tworzących „pierwszy” realny zbieg przestępstw).

Warunku tego nie spełniały zatem wyroki Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 27 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 429/09 (za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 10 lipca 2009 r. za który wymierzono karę 2 lat pozbawienia wolności), Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 28 stycznia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 2627/10 (za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 6 września 2010 r. za który wymierzono karę 7 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 30 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda), Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 1725/14 (za czyny z art. 278 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 21 maja 2014 r. za który wymierzono karę 4 miesięcy pozbawienia wolności). Tym samym w zakresie tych wyroków (oraz wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 29 lipca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II W 1513/13) Sąd, na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w sprawie wydania wyroku łącznego (pkt III części dyspozytywnej wyroku łącznego).

Ustalając wysokość kary łącznej Sąd miał na względzie dyrektywy z art. 86 § 1 Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. zgodnie z którymi Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 540 stawek dziennych grzywny, 18 miesięcy ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności.

Wymierzając skazanemu karę łączną pozbawienia wolności w związku z połączenia kar pozbawienia wolności dopuszczalne było wymierzenie jej w granicach od roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności do roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd wymierzając A. L. karę łączną w wymiarze roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności kierował się tym, iż kary wymierzone skazanemu w wyrokach podlegających połączeniu dotyczyły przestępstw godzących te same dobra chronione prawem – zachodziła zatem tożsamość przedmiotowa tych czynów jednakże nie pominął, iż skazany działał na szkodę różnych podmiotów w ostępie ponad półrocznym – co wyłączało możliwość zastosowania w przy wymiarze kary łącznej zasady absorpcji. Biorąc jednak pod uwagę postawę skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności, Sąd uznał, że wymierzenie mu kary łącznej w wyższym wymiarze byłoby dla niego nadmierną dolegliwością.

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej Sąd zaliczył skazanemu okresy: 6 maja 2013 r., od 21 lipca 2014 r. do 20 stycznia 2015 r. i od 12 sierpnia 2015 r. do 17 lutego 2016 r. Nadto na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. pozostałe, nie podlegające łączeniu, orzeczenia zawarte w wyrokach podlegających łączeniu Sąd pozostawił do odrębnego wykonania.

Na podstawie art. 29 ust. 1 Ustawy z dnia 25 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. adw. P. H. kwotę 120 złotych netto oraz kwotę 27,60 złotych tytułem podatku od towarów i usług tj. łącznie brutto kwotę 147,60 złotych albowiem bowiem koszty nieopłaconej obrony skazanego z urzędu ponosi Skarb Państwa.

Na podstawie art. 624 §1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego, bowiem uznał, iż uiszczenie tych kosztów byłoby dla niego zbyt uciążliwe, gdyż nie ma on ani oszczędności ani nie pracuje zarobkowo odbywając karę w zakładzie karnym.