Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Beata Chojnacka Kucharska

Protokolant Grzegorz Kosowski

po rozpoznaniu w dniu 01.04.2014r.

s p r a w y B. O.

syna M. i I. zd. K.

urodzonego dnia (...) w K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 22 stycznia 2014r. w J. na ul. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości 4,51 grama

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

I.  oskarżonego B. O. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na mocy z art. 62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 2 k.k. warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego B. O. kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

III.  na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego B. O. karę 40 (czterdziestu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na 10 (dziesięć) złotych;

IV.  na mocy art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonego B. O. pod dozór kuratora sądowego w okresie próby;

V.  na mocy art. 72 § 1 pkt 8 k.k. zobowiązuje oskarżonego B. O. do uzyskania stałej pracy zarobkowej w okresie próby;

VI.  na mocy art. 70 ust. 4 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu markomanii orzeka wobec oskarżonego B. O. nawiązkę w wysokości 100 zł. na rzecz Stowarzyszenia (...), (...) i (...) w J. z przeznaczeniem na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii;

VII.  na mocy art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu B. O. na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania w sprawie od dnia 22.01.2014r. do dnia 23.01.2013r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny;

VIII.  na mocy art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego B. O. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 160 zł. opłaty.

Sygn. akt. II K 194/14

UZASADNIENIE

W oparciu o całokształt materiału dowodowego zebrany w aktach sprawy i ujawniony na posiedzeniu, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 stycznia 2014r. na ulicy (...) w J. funkcjonariusze Policji zatrzymali do kontroli samochód, którym poruszał się oskarżony B. O. wraz z kolegą E. B.. W trakcie kontroli u oskarżonego B. O. funkcjonariusze Policji ujawnili 4,51 gr środka odurzającego w postaci marihuany. Substancję tę oskarżony posiadał wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Dowód : - wyjaśnienia oskarżonego B. O. k. 15,

- protokół przeszukania osoby k. 3-5,

- protokół użycia testera narkotykowego k. 25,

- protokół użycia wagi k. 26.

Oskarżony B. O. ma 20 lat, z zawodu jest mechanikiem samochodowym. Utrzymuje się z prac dorywczych uzyskując z tego tytułu dochody na poziomie 1000 zł. miesięcznie. Jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu.

Dowód : - dane o karalności oskarżonego k. 22,

- dane osobowo-poznawcze oskarżonego B. O. k. 14.

Oskarżony B. O. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu (k.15). Wyjaśnił, że ujawnioną przy nim marihuanę znalazł na parkingu przy sklepie (...) w J.. Była zawinięta w dwa worki foliowe, które leżały przy śmietniku. Oskarżony wyjaśnił, że nie jest uzależniony od substancji psychoaktywnych.

Na etapie postępowania przygotowawczego Prokurator uzgodnił z oskarżonym karę, środki karne i probacyjne. Prokurator wystąpił z aktem oskarżenia przeciwko oskarżonemu załączając do aktu oskarżenia wniosek o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie oskarżonemu kary, środków karnych i środków probacyjnych uzgodnionych z oskarżonym w postępowaniu przygotowawczym.

Na posiedzeniu w dniu 01 kwietnia 2014r. Sąd w całości uwzględnił wniosek Prokuratora załączony do aktu oskarżenia i wydał wyrok skazujący oskarżonego za zarzucany mu czyn.

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśniania oskarżonego B. O. zasługują na uznanie ich za wiarygodne. Wyjaśnienia oskarżonego znajdują potwierdzenie w protokole użycia testera narkotykowego, protokole użycia wagi i protokole przeszukania osoby. W ocenie Sądu powyższe dowody, biorąc pod uwagę ich treść, należało uznać za prawdziwe. W/w dowody przeprowadzone w toku procesu wzajemnie się uzupełniają, zaś pomiędzy nimi nie zachodzi jakakolwiek rozbieżność, czy sprzeczność, która dawałaby podstawę do poddania w wątpliwość ich prawdziwość.

W ocenie Sądu nie ma żadnych wątpliwości, że oskarżony B. O. w dniu 22 stycznia 2014r. swym zachowaniem wypełnił znamiona występku z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Posiadał on wbrew przepisom tej ustawy środek odurzający – marihuanę w ilości 4,51 gr.

Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, zdaniem Sądu, nie jest znaczny, jest przeciętny. Oskarżony posiadał taką ilość środka odurzającego, który pozwala na odurzenie kilkunastu do kilkudzisięciu osób. Była to marihuana, a więc środek odurzający uznawany za najmniej szkodliwy dla zdrowia i najmniej uzależniający w porównaniu do innych zabronionych środków odurzających i substancji psychotropowych. Wina umyślna oskarżonego, działanie w zamiarze bezpośrednim, w kontekście wyjaśnień oskarżonego nie budzi wątpliwości. Także stopień winy należało uznać za przeciętny, jako że oskarżony posiadał środek odurzający tylko przez jeden dzień i pozyskał go w sposób przypadkowy.

Kierując się dyrektywami sądowego wymiaru kary, mając na uwadze okoliczności decydujące o uznaniu stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, stopnia winy oskarżonego, mając też na względzie dotychczasowy sposób życia oskarżonego, jego niekaralność i młody wiek Sąd uznał, iż adekwatną do czynu popełnionego przez oskarżonego jest kara orzeczona w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności, a wskazana we wniosku Prokuratora. Dotychczasowy sposób życia oskarżonego dowodzi, że zasadny jest także wniosek Prokuratora w zakresie orzeczenia tej kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat. Zdaniem Sądu tak ukształtowana wysokość kary pozbawienia wolności orzeczonej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest w stanie spełnić cele kary zwłaszcza, iż obok tej kary Sąd orzekł karę 40 stawek dziennych grzywny miarkując jej wymiar w oparciu o okoliczności rzutujące na ustalenie stopnia społecznej szkodliwości, stopnia winy, a także w oparciu o postawę oskarżonego i dotychczasowy styl życia. Sąd ustalając wysokości stawki dziennej grzywny na poziomie 10 zł. miał na uwadze sytuację majątkową i rodzinną oskarżonego, stosownie do treści art. 33 § 1 kk. Sąd oddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego, który będzie motywował oskarżonego do przestrzenia porządku prawnego, a współpraca z kuratorem utrwali prawidłową postawę społeczną. Orzeczenie to jest obligatoryjne co do sprawcy przestępstwa umyślnego, który jest sprawcą młodocianym. Nadto za zasadne Sąd uznał i także w tym zakresie podzielił stanowisko Prokuratora zawarte we wniosku dołączonym do aktu oskarżenia, orzeczenie wobec oskarżonego nawiązki w wysokości 100 zł. na rzecz podmiotu zajmującego się zapobieganiem i zwalczaniem narkomani z przeznaczeniem nawiązki na te właśnie cele oraz zobowiązanie oskarżonego w okresie próby do uzyskania stałej pracy zarobkowej. Z uwagi na to, że oskarżony był w sprawie pozbawiony wolności, Sąd zaliczył na poczet kary efektywnie wykonywanej, tj. kary grzywny okres zatrzymania oskarżonego. Zważywszy na uzyskiwanie przez oskarżonego dochodów na poziomie 1000 zł. miesięcznie, jego sytuację rodzinną, posiadany zawód, Sąd uznał za zasadne, by oskarżonego obciążyć w całości kosztami sądowymi, w tym opłatą liczoną od orzeczonych kar.

Mimo, że Sąd w całości uwzględnił wniosek Prokuratora o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie oskarżonemu kar, środków karnych i probacyjnych, przez przeoczenie w wyroku nie zawarł rozstrzygnięcia w przedmiocie dowodu rzeczowego – środka odurzającego przekazanego do dyspozycji Sądu i nie orzekł o jego przepadku w oparciu o art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomani.