Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Jelenia Góra, dnia 26.09.2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Jaromir Antoszewski

Protokolant: Mariola Olechno

po rozpoznaniu w dniu 26.09.2013 r. w Jeleniej Górze sprawy

z powództwa M. G.

przeciwko T. S.

- o zapłatę

I.  oddala powództwo w całości;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 615 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt C 2071 /12

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 10.10.2012 roku powód M. G. wniósł o zasądzenie od pozwanego T. S. kwoty 3200 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 04.09.2012r. do dnia zapłaty i kosztami postępowania.

W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 21.06.2012 roku zamówił w Zakładzie (...) T. S. 100 m ² podbitki sosnowej o wymiarach 12 cm szerokości x 19 grubości, wpłacił zaliczkę 500 zł , 25.06.2012r. właściciel poinformował go , że podbitka jest gotowa. Przyjechał więc z żoną i po zapewnieniu pozwanego , iż na samochodzie jest 100 m podbitki wypłacił mu 2700 zł . Pozwany zobowiązał się wystawić fakturę na koniec tygodnia bo z uwagi na deszcz trzeba było śpieszyć się z przewiezieniem drzewa . W dniu 27.06.2012r. w trakcie składowania – segregacji desek stwierdził istotne wady – dużą ilość spękań , przebarwień, zagrzybień, próchna , dziur po sękach, fleków w miejscach sęków, grubość desek 17-17,5 mm. , gdy miały mieć 19 mm. Powód opisał jak w dniu 02.07.2012r. po wielu staraniach pozwany przyjął go w firmie i na żądanie wymiany towaru lub zwrotu gotówki obiecał odpowiedzieć w ciągu dwóch tygodni. W drugiej połowie lipca był trzy razy w stolarni z pismem reklamującym towar , ale pracownicy powiedzieli , że szefa nie ma i nie mogą niczego przyjąć. W dniu 08.08.2012r. wysłał pismo dot. reklamacji z dnia 02.07.2012r. pocztą i zawiadomił Urząd Skarbowy o niewystawieniu faktury. W dniu 04.09.2012r. została mu zwrócona korespondencja , której pozwany nie odebrał.

Pozwany T. S. w odpowiedzi na pozew nadesłanej dnia 05.03.2013 r. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wnosząc o zawieszenie postępowania wobec sprawy karnej-skarbowej z pomówienia powoda i przecząc twierdzeniom powoda , wskazał że powód przywiózł do niego jedną deskę na wzór oraz materiał na wykonanie ośmiu lub dziesięciu desek wg. tego wzoru o długości około dwóch metrów , deski te do dnia dzisiejszego leżą w zakładzie . Zaprzeczył , aby przyjmował od powoda jakiekolwiek pieniądze. Nadmienił , że dzwonił do powoda z pytaniem o grubość desek , a ten odpowiedział , że ma je tylko zabielić. Przez zapomnienie nie schował desek powoda do zakładu ,które na skutek deszczu zamokły i uległy deformacji , co jest przyczyną pomówienia go przez powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. S. od czternastu lat prowadzi działalność gospodarczą - Zakład (...) w J.. W lipcu lub sierpniu 2012r. M. G. przywiózł do zakładu kilkanaście desek aby T. S. wyfrezował je w swoim zakładzie. Deski te z powodu pozostawienia na dworze uległy deformacji po wpływem wilgoci.

W dniu 08.08.2012 roku M. G. przesłał do T. S. pismo z dnia 04.08.2012r. pt: „Dotyczy reklamacji z dnia 02.07.2012r. podbitki-boazerii ”. W piśmie twierdząc , iż zamówił u adresata 100 m ² podbitki , zapłacił zaliczkę 500 zł oraz resztę ceny 2700 zł, a dostarczona podbitka ma opisane wady . Zarzucił brak stanowiska adresata w tej sprawuje , nie przestawienie faktury vat i żądał zwrotu gotówki wobec wyczerpania przesłanek art. 8 pkt.1-4 ustawy konsumenckiej z dnia 27.07.2002r. Pismo zwrócono do nadawcy jako nieodebrane po powtórnym awizie w dniu 03.09.2012r. Odpis ww. pisma M. G. przesłał również do Urzędu Skarbowego w J. , który wszczął w związku z doniesieniem dochodzenie.

Dowód: pismo powoda z potwierdzeniem nadania i odbioru k. 6,9,

pisma Urzędu Skarbowego w J. k.7, 8,

zeznania świadka Ł. W. k. 49,

przesłuchanie powoda k49v. – 50,

przesłuchanie pozwanego k.50 .

Sąd zważył ,co następuje:

W przedmiotowej sprawie spór dotyczył przede wszystkim stanu faktycznego tj. zlecenia pozwanemu przez powoda zamówienia na wykonanie i sprzedaż 100 m ² podbitki, zapłaty z tego tytułu.

W toku postępowania Sąd dopuścił dowody zgłoszone przez strony , w szczególności w postaci pisma powoda z dnia 04.08.2012r., zeznań świadków F. M., A. G., Ł. W. , K. A. i przesłuchania stron . Sąd dopuścił dowody z wydruków zdjęć i zeznań świadka A. G. pomimo ich zawnioskowania przez powoda dopiero na drugim terminie rozprawy z urzędu z uwagi na taką potrzebę ad. wyjaśnienia sprawy, charakter stron – powoda tj. konsumenta i pozwanego – przedsiębiorcę , reprezentowanego przy tym przez zawodowego pełnomocnika. Sąd oddalił pozostałe wnioski dowodowe pozwanego zgłoszone na ostatniej rozprawie jako zbędne dla rozstrzygnięcia sprawy

Na gruncie zgromadzonego materiału dowodowego powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 6 kc. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Powód nie wykazał ani faktu zawarcia z pozwanym umowy o wykonanie i sprzedaż 100 m ² podbitki ani zapłaty na jego rzecz zaliczki czy całej ceny. Przedstawione w tym zakresie przez powoda dowody ani jego twierdzenia nie mogły być uznane za wystarczające. Okoliczność wysłania pisma z datą 04.08.2012r. – dokumentu prywatnego tj. zgodnie z art. 245 kpc. stanowiącego jedynie dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie nie stanowi o istnieniu materialnych okoliczności tam przywołanych. Zdjęcia desek podbitki stanowiły jedynie potwierdzenie posiadania takowych przez powoda , nie zaś ich pochodzenie od pozwanego. Podobnie zeznania świadka A. G. - żony powoda, osoby mu bliskiej i oczywiście zainteresowanej w sprawie , nie mogły stanowić wiarygodnej podstawy do uznania tu twierdzeń powoda za zgodne z prawdą. Pozwany zaprzeczył , aby do takiej umowy stron doszło i by otrzymał jakiekolwiek pieniądze od pozwanego. Logicznie wyjaśnił ( co było niesporne) ,iż przyjął od pozwanego jedynie 10-13 desek do wyfrezowania , które nadal znajdują się u niego . Zadeklarował gotowość oddania ich powodowi lub zwrotu ich wartości bo uległy zdeformowaniu . Tą ostatnią okoliczność – odkształcenie desek wskazywał jako przyczynę zdenerwowania powoda, podczas rozmowy w zakładzie, kłótni i oskarżeń kierowanych pod jego adresem , w tym wysłania zawiadomienia do Urzędu Skarbowego. Z zeznań świadka F. M. wiadomo, że powód odgrażał się pozwanemu „(...)” . Świadkowie Ł. W. i K. A. – pracownicy pozwanego , nie potwierdzili okoliczności podnoszonych przez powoda w zakresie istnienia umowy będącej podstawą roszczenia, przewożenia desek podbitki z firmy pozwanego do domu powoda . Ł. W. jedynie potwierdził , podawany też przez powoda fakt , iż powód przywiózł kilkanaście desek do zakładu pozwanego . Jak bezsprzecznie wiadomo były to deski dotyczące innego niż będący przedmiotem niniejszej sprawy stosunku prawnego.

Tym samym powód nie wykazał istnienia stosunku prawnego , z którego wywodził swoje roszczenie. Bezprzedmiotowe były tu zatem przepisy dotyczące zasad, terminów i sposobów załatwienia reklamacji wg. ustawy z dnia 27.07.2002r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie kodeksu cywilnego, w szczególności jej art.4, art. 8 i 9.

W konsekwencji powództwo jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu.

O kosztach orzeczono w oparciu o art. 98 kpc. zasądzając od powoda jako przegrywającego proces na rzecz pozwanego koszty zastępstwa procesowego w żądanej przez pełnomocnika pozwanego wysokości tj. 615 zł.