Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV P 89/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze z 2018-03-12

Sygn. akt IV P 89/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Staszkiewicz

Ławnicy: Janina Kowal, Halina Makuchowska

Protokolant: Katarzyna Przybylska

po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2018 r. w Jeleniej Górze

sprawy z powództwa D. B.

przeciwko Domowi Wczasów Dziecięcych i (...) w S.

o przywrócenie do pracy

I.  przywraca powódkę D. B. do pracy w pozwanym (...) Wczasów Dziecięcych i (...) w S. na poprzednich warunkach pracy i płacy,

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze kwotę 1.931 zł tytułem opłaty od pozwu, od której powódka była ustawowo zwolniona oraz kwotę 30 zł tytułem wydatków postępowania,

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Janina Kowal SSR Anna Staszkiewicz Halina Makuchowska

Sygn. akt IV P 89/17

UZASADNIENIE

Powódka D. B. w pozwie wniesionym przeciwko Domowi Wczasów Dziecięcych i (...) w S. domagała się uznania za bezskuteczne wypowiedzenia stosunku pracy z mianowania, ewentualnie, gdyby upłynął okres wypowiedzenia, przywrócenia do pracy na poprzednie warunki pracy i płacy, a także zasądzenia od strony pozwanej zwrotu ewentualnych kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że jest zatrudniona u strony pozwanej od 01 września 1996 r. na stanowisku nauczyciela wychowawcy. Akt nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela mianowanego otrzymała 19 grudnia 2001 r. Pisemnym oświadczeniem z dnia 22 maja 2017 r. pracodawca wypowiedział jej stosunek pracy z mianowania za trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia, którego bieg rozpoczął się 01 czerwca 2017 r. Jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy pracodawca wskazał zmiany planu nauczania (organizacyjne), konieczne w celu doprowadzenia funkcjonowania placówki do stanu zgodnego z przepisami prawa, tzn. realizowania również zajęć dydaktycznych określonych w ramowych planach nauczania dla szkół publicznych. Pracodawca wskazał, że nie posiada kwalifikacji do realizowania pensum zgodnie z wymogami prawa. Powódka podniosła, że wypowiedzenie jej umowy o pracę jest nieuzasadnione, albowiem posiada wystarczające kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela wychowawcy w domu wczasów dziecięcych. Ponadto w tym zakresie nie doszło do zmiany przepisów. Nie zmieniły się również przepisy dotyczące organizacji zajęć w domach wczasów dziecięcych. Tym samym nie można mówić o zmianach organizacyjnych, czy zmianie planu nauczania, bowiem te muszą wynikać z ogólnie obowiązujących przepisów. Pracodawca nie wskazał w wypowiedzeniu, skąd wynikała zmiana planu nauczania konieczna do doprowadzenia funkcjonowania placówki do stanu zgodnego z przepisami prawa. Nie wskazano, dlaczego jej dotychczasowe zatrudnienie było niezgodne z prawem lub nie wskazano, jakie przepisy uległy zmianie w ten sposób, że jej dalsze zatrudnienie jest niemożliwe.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana Dom Wczasów Dziecięcych i (...) w S., reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki kosztów zastępstwa radcy prawnego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu strona pozwana wskazała, że z początkiem 2016 r. w Starostwie (...) zmienił się Dyrektor Wydziału Oświaty i (...), którego zadaniem była m.in. kontrola działalności placówek oświatowych zgodnie z obowiązującymi przepisami. Na skutek podjętych działań wykazano wiele nieprawidłowości w ich funkcjonowaniu, w tym u strony pozwanej. Dyrektor pozwanej placówki, którą od 01 września 2016 r. została S. P., na podstawie analizy dokumentów ustaliła, że w placówce tej nie były realizowane zajęcia dydaktyczne, a wyłącznie zajęcia edukacyjne. W związku z koniecznością doprowadzenia placówki do działania zgodnie z przepisami prawa dyrektor jednostki podjęła natychmiastowe działania zmierzające do realizowania w placówce wszystkich obowiązkowych typów zajęć wymaganych przepisami, stąd konieczne zmiany planu nauczania polegające na wprowadzeniu do organizacji pracy strony pozwanej w roku szkolnym 2017/2018 wszystkich obowiązkowych typów zajęć, albowiem dotychczasowe plany nauczania nie uwzględniały realizacji zajęć dydaktycznych. Zgodnie z wymogami prawa i oceną kwalifikacji nauczycieli do realizowania zadań dydaktycznych, dyrektor jednostki podjęła działania mające na celu zatrudnienie w placówce osób, które mają kwalifikacje do realizacji zadań zgodnie z przepisami art. 42 ust. 3 pkt 8 ustawy Karta Nauczyciela. Brak kwalifikacji do realizowania pensum w pełnym wymiarze przez powódkę, która posiadała kwalifikacje wyłącznie do pracy w przedszkolu, a nie zajęć szkolnych w domu wczasów dziecięcych spowodowało, że znalazła się ona w grupie osób przewidzianych do zwolnienia. Nie posiadała ona bowiem kwalifikacji do pracy w szkole i nie mogła realizować zajęć dydaktycznych bezpośrednio z wychowankami lub na ich rzecz w pełnym wymiarze. W związku ze zmianami ustawy Prawo oświatowe strona pozwana zawiadomiła związki zawodowe o zmianach w arkuszu organizacyjnym na rok 2017/2018 i zwolnieniach pracowniczych. W dniu 28 marca 2017 r. przekazano wszystkim związkom zawodowym, w tym (...), projekt arkusza organizacyjnego strony pozwanej na rok szkolny 2017/2018 w celu zaopiniowania. Już z tego dokumentu wynikało, że powódka nie będzie zatrudniona w latach następnych. Dodatkowo w dniu 24 kwietnia 2017 r. odbyło się spotkanie strony pozwanej z Prezes Oddziału (...), w obecności Dyrektora Wydziału Oświaty i (...) Starostwa (...), gdzie szczegółowo omówiono kwestie zwolnień pracowników nie ujętych w arkuszu, w tym powódki. Pomimo zawiadomienia związków w sposób przewidziany zmienionymi przepisami ustawy Prawo oświatowe, dyrektor strony pozwanej ponownie w dniu 15 maja 2017 r. wydała polecenie pracownikowi placówki, aby doręczył do siedziby Oddziału (...) w S. pismo zawiadamiające o zamiarze rozwiązania stosunku pracy z powódką i innymi pracownikami. W budynku, gdzie mieści się siedziba Oddziału (...), nie zastano żadnej osoby uprawnionej do odbioru tego pisma. Pismo to zostało doręczone w dniu następnym na adres domowy Prezesa Oddziału (...) w S., która następnie wydała opinię negatywną i doręczyła ją do strony pozwanej w dniu 23 maja 2017 r. Zdaniem strony pozwanej termin ten upływał 22 maja 2017 r. i w tym dniu przesłano powódce oświadczenie woli o rozwiązaniu stosunku pracy za wypowiedzeniem z dniem 31 sierpnia 2017 r.

W piśmie procesowym z dnia 14 września 2017 r. powódka, reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, podniosła, że strona pozwana nie dotrzymała wymogów stawianych przepisami art. 20 ust. 5a ustawy Karta Nauczyciela, zgodnie z którym o zamiarze wypowiedzenia nauczycielowi stosunku pracy z powodu częściowej likwidacji szkoły albo w razie zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnienie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć, dyrektor szkoły zawiadamia reprezentującą nauczyciela zakładową (międzyzakładową) organizację związkową, która w terminie 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia może zgłosić na piśmie dyrektorowi szkoły umotywowane zastrzeżenia. W niniejszej sprawie termin ten upływał w dniu 23 maja 2017 r. i w tym też dniu stanowisko organizacji związkowej zostało doręczone do siedziby strony pozwanej. Ponadto powódka podniosła, że nie znajduje uzasadnienia stanowisko strony pozwanej, że nie posiada ona kwalifikacji wymaganych do zajmowania dotychczasowego stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Jest bezsporne, że od 01 września 1996 r. D. B. była zatrudniona w (...) Wczasów Dziecięcych i (...) w S. na stanowisku nauczyciela wychowawcy, ostatnio na podstawie mianowania.

Jest bezsporne, że w dniu 25 lutego 2002 r. D. B. uzyskała stopień awansu zawodowego nauczyciela mianowanego.

D. B. ma wykształcenie wyższe pedagogiczne, wyższe magisterskie - dzienne na kierunku pedagogika w zakresie wychowania przedszkolnego specjalność nauczycielska. W 1999 r. ukończyła kurs kwalifikacyjny z zakresu pedagogiki opiekuńczo – wychowawczej, a w 2001 r. ukończyła kurs w zakresie terapii pedagogicznej i uzyskała w tych dziedzinach stosowne kwalifikacje.

Dowód: kopia dyplomu ukończenia studiów k. 6-7,

kopie świadectw ukończenia kursu kwalifikacyjnego k. 8-9,

zeznania powódki D. B. k. 199v-201;

W (...) Wczasów Dziecięcych i (...) w S. nie funkcjonowała szkoła powołana zgodnie z przepisami oświatowymi, przez uprawniony do tego podmiot, stąd nie były w tej placówce prowadzone zajęcia dydaktyczne. Do placówki tej przyjeżdżały dzieci w ramach tzw. zielonej szkoły, oprócz ferii i wakacji. Były to pobyty kilkudniowe i zajęcia z tymi dziećmi były realizowane przez nauczycieli ze szkół macierzystych zgodnie z programem zatwierdzonym przez dyrektora takiej szkoły.

Dowód: zeznania świadka L. S. k. 188-190v;

Jest bezsporne, że w okresie od 15 września 2006 r. do 31 sierpnia 2016 r. D. B. zajmowała stanowisko wicedyrektora (...) Wczasów Dziecięcych i (...) w S..

Jest bezsporne, że z dniem 01 września 2016 r. stanowisko dyrektora (...) Wczasów Dziecięcych i (...) w S. objęła S. P..

Jest bezsporne, że w 2017 r. D. B. została członkiem Związku (...).

Po opracowaniu projektu arkusza organizacyjnego (...) Wczasów Dziecięcych i (...) w S. na rok szkolny 2017/2018 został on skierowany do związków zawodowych reprezentujących pracowników placówki w celu zaopiniowania. W projekcie tym nie była uwzględniona D. B.. W dniu 29 marca 2017 r. projekt ten odebrała Prezes Zarządu Oddziału (...) w S. I. K.. W piśmie z dnia 06 kwietnia 2017 r. Zarząd Oddziału (...) w S. poinformował dyrektora (...) Wczasów Dziecięcych i (...) w S. o negatywnym zaopiniowaniu tego projektu.

Dowód: kopia pisma z dnia 28 marca 2017 r. k. 54,

kopia pisma z dnia 06 kwietnia 2017 r. k. 55-56,

zeznania świadka I. K. k. 184-188,

zeznania przedstawiciela strony pozwanej S. P.

k. 201-205;

W dniu 24 kwietnia 2017 r. odbyło się spotkanie w Wydziale Oświaty i (...) Starostwa (...), w którym uczestniczyli S. P., S. U. – dyrektor Wydziału i I. K. - Prezes Zarządu Oddziału (...) w S.. Przedmiotem rozmowy było omówienie sytuacji w (...) Wczasów Dziecięcych i (...) w S. i zatrudnionych pracowników.

Dowód: zeznania świadka S. U. k. 142v-146,

zeznania świadka I. K. k. 184-188,

zeznania przedstawiciela strony pozwanej S. P.

k. 201-205;

W dniu 15 maja 2017 r. S. P. przygotowała pismo do Prezes Zarządu Oddziału (...) w S. informujące o zamiarze rozwiązania z dniem 31 sierpnia 2017 r. stosunku pracy z D. B.. W dniu 15 maja 2017 r. pracownik placówki B. B. podjął działania zmierzające do doręczenia tego pisma w siedzibie Oddziału (...) w S.. Z uwagi na nieobecność w siedzibie I. K. oraz brak innego pracownika uprawnionego do odbioru korespondencji, B. B. nie doręczył tego pisma w dniu 15 maja 2017 r. Następnego dnia doręczył to pismo do domu I. K., która potwierdziła jego odbiór w dniu 16 maja 2017 r.

Dowód: Kopia pisma z dnia 15 maja 2017 r. k. 69-70,

zeznania świadka B. B. k. 141-142v,

zeznania świadka I. K. k. 184-188,

zeznania przedstawiciela strony pozwanej S. P.

k. 201-205;

W dniu 22 maja 2017 r. zostało sporządzone pismo o rozwiązaniu z D. B., na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela, stosunku pracy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynie z dniem 31 sierpnia 2017 r. Jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy pracodawca wskazał zmiany planu nauczania (organizacyjne), konieczne w celu doprowadzenia funkcjonowania placówki do stanu zgodnego z przepisami prawa, tzn. realizowania również zajęć dydaktycznych określonych w ramowych planach nauczania dla szkół publicznych. Pracodawca wskazał, że D. B. nie posiada kwalifikacji do realizowania zajęć dydaktycznych. Pismo to zostało wysłane do D. B. przesyłką kurierską w dniu 22 maja 2017 r. o godz. 12.00.

Dowód: kopia pisma z dnia 22 maja 2017 r. k. 4,

kopia dowodu nadania k. 5;

W dniu 23 maja 2017 r. do (...) Wczasów Dziecięcych i (...) w S. wpłynęło pismo Zarządu Oddziału (...) w S., w którym nie wyraził on zgody na rozwiązanie stosunku pracy z D. B..

Dowód: kopia pisma z dnia 19 maja 2017 r. k. 71.

Jest bezsporne, że w dniu 31 maja 2017 r. D. B. odebrała pismo rozwiązujące stosunek pracy.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Powódka D. B. domagała się przywrócenia jej do pracy u strony pozwanej na dotychczasowych warunkach pracy i płacy.

Bezspornym jest, że pismem z dnia 22 maja 2017 r. z powódką został rozwiązany stosunek pracy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia upływającym w dniu 31 sierpnia 2017 r.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela, dyrektor szkoły w razie częściowej likwidacji szkoły albo w razie zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnianie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć rozwiązuje z nim stosunek pracy lub, na wniosek nauczyciela, przenosi go w stan nieczynny. Nauczyciel zatrudniony na podstawie mianowania może wyrazić zgodę na ograniczenie zatrudnienia w trybie określonym w art. 22 ust. 2.

Treść przepisu art. art. 20 ust. 1 pkt. 2 Karty Nauczyciela zawiera trzy przypadki rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem. Z powyższego przepisu wynika, że: 1) częściowa likwidacja szkoły, 2) zmiany organizacyjne powodujące zmniejszenie liczby oddziałów w szkole, 3) zmiany planu nauczania stanowią podstawę do rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem albo do obniżenia (za zgodą nauczyciela) wymiaru zajęć, pod warunkiem, że nie jest możliwe dalsze jego zatrudnianie w pełnym wymiarze zajęć.

Powódka podniosła, że wypowiedzenie jej stosunku pracy jest nieuzasadnione, albowiem posiada wystarczające kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela wychowawcy w domu wczasów dziecięcych. Zarzuciła ponadto stronie pozwanej naruszenie zasady wyrażonej w art. 20 ust. 5a Karty Nauczyciela, zgodnie z którym o zamiarze wypowiedzenia nauczycielowi stosunku pracy z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 2 dyrektor szkoły zawiadamia reprezentującą nauczyciela zakładową (międzyzakładową) organizację związkową, która w terminie 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia może zgłosić na piśmie dyrektorowi szkoły umotywowane zastrzeżenia.

W ocenie Sądu, zarzut naruszenia przez stronę pozwaną zasady konsultacji zamiaru wypowiedzenia stosunku pracy z organizacją związkową okazał się uzasadniony.

Strona pozwana stała na stanowisku, że jej zamiarem było doręczenie w dniu 15 maja 2017 r. do siedziby Zarządu Oddziału (...) w S., którego członkiem była powódka, pisma zawiadamiającego o zamiarze rozwiązania z nią stosunku pracy. Z przyczyn leżących po stronie związku zawodowego doręczenie pisma w tym dniu było niemożliwe, albowiem w siedzibie nie było osoby uprawnionej do jego odbioru. Pismo to zostało doręczone dnia następnego do miejsca zamieszkania Prezesa Zarządu Oddziału (...) w S.. Zdaniem strony pozwanej, 7 – dniowy termin wskazany w art. 20 ust. 5a Karty Nauczyciela winien być zatem liczony od 15 maja 2017 r.

W ocenie Sądu, nawet gdyby przyjąć za prawidłowe takie rozumowanie strony pozwanej, to i tak doszło do naruszenia przez nią terminu, w którym organizacja związkowa reprezentująca powódkę mogła zgłosić na piśmie dyrektorowi szkoły umotywowane zastrzeżenia. Do sposobu obliczania tego terminu zastosowanie miały bowiem reguły wyrażone w przepisach art. 111 kc, zgodnie z którymi termin oznaczony w dniach kończy się z upływem ostatniego dnia, a jeżeli początkiem terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie, nie uwzględnia się przy obliczaniu terminu dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło.

Przy założeniu strony pozwanej, że 7 – dniowy termin wskazany w art. 20 ust. 5a Karty Nauczyciela winien być liczony od 15 maja 2017 r., to według wskazanych powyżej reguł kończył się on z upływem ostatniego dnia, tj. 22 maja 2017 r. Strona pozwana nadała do powódki przesyłkę zawierającą oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy w dniu 22 maja 2017 r. o godz. 12.00. Organizacja związkowa złożyła swoje stanowisko na piśmie w dniu 23 maja 2017 r., a zatem w terminie 7 dni od daty faktycznego doręczenia pisma zawiadamiającego o zamiarze rozwiązania z powódką stosunku pracy.

Należy wyraźnie wskazać, że decyzję o wypowiedzeniu stosunku pracy dyrektor szkoły ma prawo podjąć dopiero po rozpatrzeniu stanowiska organizacji związkowej, a w razie nie zajęcia takiego stanowiska, dopiero po upływie 7 dni od dnia zawiadomienia tej organizacji. Strona pozwana naruszyła tą zasadę podejmując decyzję o rozwiązaniu stosunku pracy z powódką i przesyłając jej stosowne oświadczenie w tym przedmiocie przed upływem tego terminu.

W wyroku z dnia 17 marca 2016 r. (III PK 80/15) Sąd Najwyższy wyraził pogląd, który sąd orzekający w niniejszej sprawie w pełni podziela, że „prawidłowe wykonanie obowiązku konsultacyjnego przewidzianego w art. 20 ust. 5a Karty Nauczyciela powinno polegać na tym, że dyrektor szkoły zawiadomi „na piśmie” organizację związkową reprezentującą nauczyciela o zamiarze wypowiedzenia temu nauczycielowi stosunku pracy z przyczyn wskazanych w art. 20 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela oraz w piśmie tym poda motywy, które później sformułuje w ewentualnym oświadczeniu wypowiadającym stosunek pracy. Z kolei organizacja związkowa reprezentująca nauczyciela jest uprawniona do zgłoszenia dyrektorowi szkoły „umotywowanych zastrzeżeń" odnośnie do zamiaru wypowiedzenia w terminie 7 dni (a nie 5 dni, jak stanowi art. 38 § 2 KP). Dopiero po rozpatrzeniu stanowiska organizacji związkowej (które dla pracodawcy nie jest wiążące) albo w razie niezajęcia przez tę organizację stanowiska w terminie siedmiodniowym, dyrektor może dokonać rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem”.

W ocenie Sądu, nie można przy tym podzielić stanowiska strony pozwanej, że dokonała konsultacji zamiaru wypowiedzenia powódce stosunku pracy z reprezentującą ją organizacją związkową na etapie opiniowania przez związki zawodowe projektu arkusza organizacyjnego strony pozwanej.

W myśl art. 110 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 59) Prawo oświatowe, arkusz organizacji szkoły i przedszkola opracowuje dyrektor szkoły i przedszkola, uwzględniając przepisy wydane na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 3, po zasięgnięciu opinii zakładowych organizacji związkowych będących jednostkami organizacyjnymi organizacji związkowych reprezentatywnych w rozumieniu ustawy o R. Dialogu (...) albo jednostkami organizacyjnymi organizacji związkowych wchodzących w skład organizacji związkowych reprezentatywnych w rozumieniu ustawy o R. Dialogu (...), zrzeszających nauczycieli. W myśl ust. 2, arkusz organizacji szkoły i przedszkola zatwierdza organ prowadzący, po zasięgnięciu opinii organu sprawującego nadzór pedagogiczny.

Z treści powyższych przepisów wyraźnie wynika, że jest to odrębna procedura konsultacji ze związkami zawodowymi niż ta określona w art. 20 ust. 5a Karty Nauczyciela i zdaniem sądu orzekającego w niniejszej sprawie procedury te wzajemnie się nie zastępują. Odbywają się one na różnych etapach planowania pracy danej jednostki na kolejny rok szkolny, a tzw. ruch kadrowy odbywa się co do zasady po zatwierdzeniu arkusza organizacyjnego przez organ prowadzący. W uzasadnieniu powołanego powyżej wyroku z dnia 17 marca 2016 r. (III PK 80/15) Sąd Najwyższy wskazała, że „w okolicznościach faktycznych ustalonych w sprawie, pozwany (...) nie wykonał prawidłowo obowiązku konsultacyjnego wymaganego przez art. 20 ust. 5a Karty Nauczyciela, bo nie zawiadomił na piśmie organizacji związkowej reprezentującej powódkę o zamiarze definitywnego rozwiązania stosunku pracy. Przeprowadzenie przez pozwany (...) konsultacji planowanego ograniczenia powódce wymiaru zajęć w nowym roku szkolnym, nie zwalniało pracodawcy z obowiązku ponowienia na piśmie konsultacji rozwiązania stosunku pracy, czego nie mogło zastąpić ustne powiadomienie organizacji związkowej o takim zamiarze (art. 38 § 1 KP w związku z art. 91c ust. 1 Karty Nauczyciela)”. Powyższe zapatrywanie w pełni odnosi się również do okoliczności faktycznych niniejszej sprawy.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd uznał, że dokonane przez pozwanego pracodawcę wypowiedzenie było wadliwe z uwagi na niewłaściwe przeprowadzeni konsultacji ze związkiem zawodowym, który reprezentował interesy pracownicze powódki. Już z tych względów roszczenie powódki o przywrócenie do pracy było uzasadnione.

Żądanie pozwu znajduje swoje oparcie w treści art. 45 § 1 kodeksu pracy, który stanowi, że w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Przepisy te mają odpowiednie zastosowanie do stosunków pracy nauczycieli w myśl art. 91 c ust. 1 Karty Nauczyciela.

W ocenie Sądu, należało również podzielić zarzut powódki, że wypowiedzenie jej stosunku pracy jest nieuzasadnione, albowiem posiada wystarczające kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela wychowawcy w domu wczasów dziecięcych.

Z analizy przepisów § 4 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli (Dz.U. Nr 50, poz. 400) oraz obowiązującego od dnia 01 września 2017 r. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 sierpnia 2017 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli (Dz.U. z 2017 r. poz. 1575) wynika, że powódka miała uprawnienia do prowadzenia zajęć dydaktycznych w klasach I – III szkoły podstawowej.

W myśl § 4 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli (Dz.U. Nr 50, poz. 400):

ust. 1. Kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela w przedszkolach, szkołach podstawowych, placówkach wychowania pozaszkolnego, placówkach zapewniających opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem § 11 ust. 2-4, § 12-14, 16-22 i 24, posiada osoba, która:

1) ma kwalifikacje określone w § 2 ust. 1, § 3 lub

2) ukończyła zakład kształcenia nauczycieli w specjalności odpowiadającej nauczanemu przedmiotowi lub prowadzonym zajęciom, lub

3) ukończyła zakład kształcenia nauczycieli w specjalności innej niż wymieniona w pkt 2, a ponadto ukończyła kurs kwalifikacyjny w zakresie nauczanego przedmiotu lub prowadzonych zajęć.

2. Kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela w przedszkolach i klasach I-III szkół podstawowych posiada również osoba, która ukończyła:

1) studia wyższe na kierunku pedagogika w specjalności przygotowującej do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym, lub

2) zakład kształcenia nauczycieli w specjalności przygotowującej do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym.

W myśl § 4 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli z dnia 1 sierpnia 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 1575):

ust. 1. Kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela w przedszkolach i szkołach podstawowych, z zastrzeżeniem § 12-24, posiada osoba, która:

1) ma kwalifikacje określone w § 3 ust. 1 lub

2) ukończyła:

a) studia pierwszego stopnia na kierunku (specjalności) zgodnym z nauczanym przedmiotem lub prowadzonymi zajęciami oraz posiada przygotowanie pedagogiczne lub

b) studia pierwszego stopnia na kierunku, którego efekty kształcenia, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 9c ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym, w zakresie wiedzy i umiejętności obejmują treści nauczanego przedmiotu lub prowadzonych zajęć, wskazane w podstawie programowej dla tego przedmiotu na odpowiednim etapie edukacyjnym, oraz posiada przygotowanie pedagogiczne, lub

c) studia pierwszego stopnia na kierunku (specjalności) innym niż wymieniony w lit. a i lit. b oraz studia podyplomowe lub kurs kwalifikacyjny, w zakresie nauczanego przedmiotu lub prowadzonych zajęć, oraz posiada przygotowanie pedagogiczne, lub

d) zakład kształcenia nauczycieli w specjalności odpowiadającej nauczanemu przedmiotowi lub prowadzonym zajęciom, lub

e) zakład kształcenia nauczycieli w specjalności innej niż wymieniona w lit. d oraz kurs kwalifikacyjny w zakresie nauczanego przedmiotu lub prowadzonych zajęć.

2. Kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela w przedszkolach i klasach I-III szkół podstawowych posiada również osoba, która ukończyła:

1) studia pierwszego stopnia, studia drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie, na kierunku pedagogika w specjalności przygotowującej do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym;

2) zakład kształcenia nauczycieli w specjalności przygotowującej do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym.

Z zeznań świadka L. S. wynika ponadto, że przez cały okres pracy powódki w pozwanej placówce nie były kwestionowane jej kwalifikacje do pracy w domu wczasów dziecięcych. Kilkakrotnie powierzał powódce stanowisko zastępcy dyrektora i wówczas jej kwalifikacje były sprawdzane. Z kolei z zeznań świadka S. U. wynika, że powódka startowała w konkursie na dyrektora pozwanej placówki w 2016 r. i wówczas nie zakwestionowano jej kompetencji do zajmowania tego stanowiska.

Istotne znaczenie miały również zeznania świadka L. S., wieloletniego dyrektora pozwanej placówki, który stwierdził, że u strony pozwanej nigdy nie funkcjonowała szkoła powołana zgodnie z poprzednio obowiązującymi przepisami ustawy o systemie oświaty, a obecnie Prawa oświatowego, stąd nie były prowadzone zajęcia dydaktyczne. W pozwanej placówce odbywały się kilkudniowe pobyty dzieci i młodzieży, przeważnie w ramach tzw. zielonej szkoły i zajęcia były realizowane przez nauczycieli ze szkoły macierzystej zgodnie z programem. W przypadku dłuższego pobytu pojedynczego ucznia musiałaby być mu zapewniona realizacja obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki w szkole funkcjonującej poza domem wczasów dziecięcych.

W ocenie Sądu, taki sposób funkcjonowania pozwanej placówki był zgody z przepisami Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 2 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach (Dz.U. z 2015 r. poz. 1872), gdzie wskazano, że dom wczasów dziecięcych prowadzi działalność dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych dla młodzieży, z wyjątkiem szkół policealnych (§ 66 ust. 2). Okres pobytu wychowanka w domu wczasów dziecięcych nie powinien przekraczać 12 tygodni (§ 68). Wychowankowie przebywający w domu wczasów dziecięcych spełniają obowiązek szkolny lub obowiązek nauki przez uczęszczanie do szkoły funkcjonującej w domu wczasów dziecięcych lub do szkoły poza domem wczasów dziecięcych (§ 71 ust. 1).

Sąd ocenił co do zasady jako wiarygodne zeznania świadków i stron postępowania w zakresie istotnym dla rozpoznania sprawy. Zeznania te w przeważającej części korespondowały ze sobą i znajdowały potwierdzenie w zgromadzonych w sprawie dowodach z dokumentów. W przeważającej mierze rozstrzygnięcie niniejszej sprawy związane było z interpretacją i zastosowaniem odpowiednich przepisów prawa. Sąd ocenił jako wiarygodne dowody z dokumentów przedłożonych do akt sprawy, których autentyczności i wiarygodności nie kwestionowano w toku postępowania. Dowody te stanowiły zatem wystarczającą podstawę do dokonania w ich oparciu ustaleń faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd uwzględnił powództwo i przywrócił powódkę do pracy u strony pozwanej na poprzednich warunkach pracy i płacy.

Sąd na podstawie art. 113 § 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zasądził od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.931 zł tytułem opłaty od pozwu, od której powódka była ustawowo zwolniona. Kwota ta odpowiada wysokości 5 % wartości przedmiotu sporu. Obciążył również stronę pozwaną kwotą 30 zł tytułem wydatków postępowania związanych ze stawiennictwem świadka na rozprawie.

Strony były reprezentowane w niniejszym postępowaniu przez zawodowych pełnomocników. Zgodnie z przepisami art. 98 § 1 i 3 kpc z zw. z art. 99 kpc, strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

Biorąc pod uwagę przedmiot sporu koszty zastępstwa procesowego należało ustalić na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, w brzmieniu obowiązującym po 27 października 2016 r. W tym zakresie stawka wynagrodzenia pełnomocnika wynosiła 180 zł. Z tych względów Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Ziółkowska-Mikulicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Staszkiewicz,  Janina Kowal ,  Halina Makuchowska
Data wytworzenia informacji: