Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 497/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze z 2014-08-20

Sygn. akt II K 497/14

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 sierpnia 2014r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Stupnicki

Protokolant: Joanna Szajkowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2014r.

s p r a w y : D. B. (1)

syna B. i B. zd. Ż.

ur. (...) w J.

oskarżonego o to, że:

w dniu 10.05.2013 r w J.działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim podrobieniu zaświadczenia o swoim zatrudnieniu w fikcyjnej firmie (...) ul. (...)i uzyskiwanych z tytułu zatrudnienia dochodach posłużył się tak sfałszowanym dokumentem przez co wprowadził w błąd pracownika f-my (...) D. P. (...)-(...) J. ul. (...)co do swojego zatrudnienia, oraz zamiaru i możliwości wywiązania się ze spłaty pożyczki, po czym zawarł umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1.030,03 zł czym działał na szkodę właściciela Firmy (...) D. P. (...) ul. (...). ul. (...)przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazany: wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 23.02.2007 r sygn. akt IIIK 125/05 za czyn z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii w zw z art. 12kk w zw z art. 64 § l kk popełnione w okresie od sierpnia 2003 r do sierpnia 2005 r. na karę 4 lat pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 50 zł każda, za czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii w zw z art. 65 § l kk w zw z art. 64 § l kk w zw z art. 12kk popełniony w okresie od sierpnia 2003 do sierpnia 2005 r na karę 3 lat pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 zł każda, za czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii w zw z art. 12kk w zw z art. 65 § l kk w zw z art. 64 § l kk popełniony w okresie o sierpnia 2003 r do sierpnia 2005 r na karę 2 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w sierpniu 2004 r na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 61 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 12.09.2005 r na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych po 10 zł każda, za przestępstwo z art. 157§2kk popełnione w dniu 21 września 2005 r na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którym to wyrokiem wymierzono mu karę łączną 6 lat pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wysokości 130 stawek dziennych po 10 zł każda, wyrokiem Sądu Rejonowego w w J.z dnia 23.01.2008 r. sygn akt IIK 861/07 za czyn z art. 286§lkk i 270 § l kk w zw z art. 11 §2kk w zw z art. 64§lkk popełnione w dniu 17 marca 2005 r na karę 1 roku pozbawienia wolności, objętego wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 29.06.2009 r sygn akt IIIK 72/09 mocą którego orzeczono karę łączną w wysokości 6 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od dnia 12.09.2005 r do 13.10.2008 r i od 17.12.2008 r do 17.09.2010 r tj. o czyn z art.

tj. o czyn z art. 286§ l kk i art. 270 § l kk w zw z art. 11 § 2 kk w zw z art. 64 § 1 kk

I.  uznaje oskarżonego D. B. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. czynu z art.286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to za podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego D. B. (1) środek karny w postaci naprawienia szkody w całości w kwocie 760,03 zł na rzecz pokrzywdzonego - (...) D. P.;

III.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca pokrzywdzonemu - (...) D. P.dowody rzeczowe opisane w wykazie Drz 374/14 pkt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8;

IV.  na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzeka przepadek dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych Drz 374/14 pkt 9;

V.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia w całości oskarżonego D. B. (1) od kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa, w tym na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych nie wymierza mu opłaty.

Sygn. akt II K 497/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 maja 2013 r. w J.przy ul. (...) D. B. (1)spotkał się z pracownikiem firmy (...) D. P. (...) ul. (...)celem zawarcia umowy pożyczki gotówkowej. D. B. (1)nie miał ani zamiaru ani możliwości wywiązania się z jej warunków. By zawrzeć tą umowę wpierw podrobił zaświadczenie o swoim rzekomym zatrudnieniu firmie (...) (...)-(...) J. ul. (...)oraz uzyskiwanych z tytułu zatrudnienia dochodach a następnie posłużył się tak sfałszowanym dokumentem przez co wprowadził w błąd pracownika firmy (...) D. P. (...) ul. (...)co do swojego zatrudnienia, oraz zamiaru i możliwości wywiązania się ze spłaty pożyczki, po czym zawarł umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1 030,03 złotych doprowadzając w ten sposób właściciela Firmy (...) D. P. (...) ul. (...). ul. (...)do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 760,03 złote – gdyż kwota 270 złotych stanowiła opłatę pobieraną z kwoty pożyczki. D. B. (1)dotychczas nie spłacił żadnej raty pożyczki.

(dowód:

- wyjaśnienia D. B. (1) k.39-40, 64-64;

- zeznania świadka W. Ł. k.4-7;

- zeznania świadka W. K. k.65-66;

- umowa o kredyt gotówkowy z załącznikami k.26)

D. B. (1) był uprzednio wielokrotnie karany sądownie w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 23.02.2007 r. sygn. akt III K 125/05 D. B. (1) został skazany za czyn z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w okresie od sierpnia 2003 r do sierpnia 2005 r. na karę 4 lat pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 50 zł każda, za czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od sierpnia 2003 do sierpnia 2005r. na karę 3 lat pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 zł każda, za czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w okresie o sierpnia 2003 r. do sierpnia 2005 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w sierpniu 2004r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 61 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 12.09.2005r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych po 10 zł każda, za czyn z art. 157 § 2 k.k. popełniony w dniu 21 września 2005 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za które wymierzono mu karę łączną 6 lat pozbawienia wolności, oraz karę grzywny w wysokości 130 stawek dziennych po 10 zł każda. Nadto wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 23.01.2008 r. sygn. akt IIK 861/07 za czyn z art. 286 § 1 k.k. i art.270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 17 marca 2005 r. D. B. (1) został skazany na karę roku pozbawienia wolności. Kary te objęto wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 29.06.2009r. sygn. akt IIIK 72/09 w którym wymierzono mu karę łączną w wysokości 6 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od dnia 12.09.2005r. do 13.10.2008r. i od 17.12.2008r. do 17.09.2010r.

(dowód:

- dane o karalności oskarżonego k.41-45;

- odpisy wyroków sądowych k.50-52,54-55)

Oskarżony D. B. (1) przyznał się w całości do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że posłużył się podrobionym przez siebie zaświadczeniem o zatrudnieniu i dochodach w przedsiębiorstwie w którym nigdy nie pracował by uzyskać pożyczkę gotówkową. Zapewnił, że inne osoby, poza nim, nie miały „jakiegokolwiek udziału w sprawie”.

Sąd zważył co następuje:

Wyjaśnienia oskarżonego D. B. (1) w zakresie w jakim przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz okoliczności jego popełnienia były wiarygodne, bowiem są one jednoznaczne oraz korespondują z zeznaniami W. Ł. oraz W. K., a także z dowodami z dokumentów w postaci umowy o pożyczkę gotówkową z załącznikami (k.26 akt sprawy). Brak jest nadto jakiegokolwiek powodu by uznać, że oskarżony bezpodstawnie wskazywał na swoje działania, narażające go na odpowiedzialność karną, gdyby nie miały one miejsca w rzeczywistości.

Jako wiarygodne Sąd uznał zeznania świadków W. Ł. oraz W. K. uznając, że były one rzeczowe. Nie bez znaczenia jest także fakt, że dotyczą one okoliczności, którym oskarżony nie zaprzeczał.

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów ujawnionych w toku procesu, bowiem były one sporządzone przez powołane do tego podmioty w granicach ich kompetencji, a żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności.

D. B. (1)swoim działaniem podjętym w dniu 10.05.2013 r. w J., polegającym na tym, że w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim podrobieniu zaświadczenia o swoim rzekomym zatrudnieniu w firmie PPHU (...) (...)-(...) J. ul. (...)i uzyskiwanych z tytułu zatrudnienia dochodach posłużył się tak sfałszowanym dokumentem przez co wprowadził w błąd pracownika firmy (...) D. P. (...) ul. (...)co do swojego zatrudnienia, oraz zamiaru i możliwości wywiązania się ze spłaty pożyczki, po czym zawarł umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1030,03 zł czym działał na szkodę właściciela Firmy (...) D. P. (...) ul. (...). ul. (...)czym wyczerpał znamiona czynu z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Oskarżony działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim przemyślanym, kierunkowym. Chciał bowiem, uzyskać korzyść majątkową kosztem firmy (...)a by osiągnąć ten cel przedłożył podrobionym przez siebie uprzednio zaświadczeniem o swoim rzekomym zatrudnieniu (czym wyczerpał znamiona czynu z art. 270 § 1 k.k.), wprowadzając w ten sposób w błąd pracownika tej firmy w błąd, co do swojej zdolności kredytowej oraz zamiaru i możliwości wywiązania się z umowy, doprowadzając do podpisania umowy o pożyczkę gotówkową na kwotę 1030,03 złotych, uzyskując w ten sposób korzyści majątkową w postaci środków pieniężnych w kwocie 760,03 złotych przekazywanych mu pracownika firmy (...), których nie zamierzał spłacić, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia właściciela firmy P. D.(wyczerpując w ten sposób znamiona czynu z art. 286 § 1 k.k.). Z uwagi na to, że czyn oskarżonego wyczerpał znamiona z dwóch przepisów ustawy karnej, należało zastosować przepis art. 11 § 2 k.k.

D. B. (1) dopuścił się tego czynu będąc uprzednio skazanym za przestępstwo umyślne z art. art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę roku pozbawienia wolności – którą odbył do dnia 17.09.2010r. Przypisanego mu czynu z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. (który jest przestępstwem podobnym w rozumieniu art. 115 § 3 k.k. do przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. – gdyż są tego samego rodzaju) dopuścił się w dniu 10 maja 2013r. a zatem w ciągu 5 lat po odbyciu (w dniu 17 września 2010r.) tej kary. Tym samym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa o jakich stanowi art. 64 § 1 k.k.

Oskarżony jest osobą pełnoletnią. Dopuszczając się zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu nie znajdował się w sytuacji lub stanie, które wyłączałyby swobodę jego działania lub podejmowania decyzji. Podkreślić należy, że oskarżony sam przyznał, że w roku 2013 – gdy dopuścił się przypisanego mu czynu, w ogóle nie spożywał alkoholu, toteż jego wcześniejsze problemy z nadużywaniem alkoholu nie miały znaczenia w sprawie ale oceny jego zdolności do zawinienia.

Czyn oskarżonego charakteryzował się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Na stopień społecznej szkodliwości tego czynu miał wpływ sposób oraz okoliczności jego popełnienia. Oskarżony działał z premedytacją, podejmował szereg działań (chociażby podrobił dokument poświadczający nieprawdę o jego rzekomym zatrudnieniu) by osiągnąć korzyść majątkową. Ponadto mając świadomość, że nie będzie spłacał tej pożyczki (gdyż nie spłacił żadnej z tygodniowych rat) pożyczki zostanie ustalony jako sprawca. Pożyczkę tą zawierał bowiem w oparciu o swoje dokumenty poświadczające jego tożsamość. Ta okoliczność świadczyła o demoralizacji oskarżonego, który tak lekceważył porządek prawny, że dopuszczał się przestępstwa mając niejako pewność, że zostanie wykryty jako sprawca toteż wiedział, że będzie musiał ponieść odpowiedzialność karną za swoje działanie. Okolicznością zmniejszającą stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego był fakt, iż szkoda wyrządzona tym przestępstwem nie była wysoka i wynosiła jedynie 760 złotych. Sąd nie przeoczył jednak, że szkoda ta nie została dotychczas naprawiona a także nie pominął, iż dla tak niewielkiego „zysku” oskarżony zdecydował się popełnić przestępstwo i to w okolicznościach jednoznacznie wskazujących na niego jako na sprawcę. Jak już wskazano powyżej, świadczyło to o dużej demoralizacji oskarżonego i nasileniu jego negatywnych skłonności.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uznał przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Jako okoliczność obciążającą Sąd uznał uprzednią, wielokrotną karalność oskarżonego w zakresie w jakim nie wpływało to na kwalifikację prawną jego czynu.

Za adekwatną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu Sąd uznał karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta, choć w dolnych granicach ustawowego zagrożenia (wynoszących od 6 miesięcy do 12 lat pozbawienia wolności) winna być dla oskarżonego wystarczającą dolegliwością, która uświadomi mu nieopłacalność wchodzenia w konflikt z prawem, a przez to wdroży go do przestrzegania reguł społecznych polegających na tym, że człowiek zaspokaja swoje potrzeby materialne pracując nie zaś popełniając przestępstwa. Kara ta winna spełnić także swoje cele w zakresie prewencji ogólnej, wskazując, że przestępstwo nie pozostaje bez odpowiedniej odpłaty karnoprawnej a przez to utrwalić prawidłowe postawy w społeczeństwie.

Mając na względzie dotychczasowy sposób życia oskarżonego, który był uprzednio wielokrotnie karany w tym za przestępstwa przeciwko mieniu, w ocenie Sądu jedynie jego izolacja od społeczeństwa spełni zakładane wobec niego cele kary. Sąd uznał, iż brak jest podstaw do przyjęcia wobec oskarżonego pozytywnej prognozy kryminologicznej i ustalenia, iż pomimo zawieszenia wykonania kary będzie on przestrzegał porządku prawnego i nie popełni przestępstwa w przyszłości. Tym samym Sąd uznał, iż nie są spełnione przesłanki z art. 69 § 1 i § 2 k.k. umożliwiające Sądowi warunkowe zawieszenie wykonania wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności.

Zważywszy, że pokrzywdzony nie odzyskał od oskarżonego dotychczas zwrotu uzyskanej jego kosztem korzyści majątkowej, Sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę kwoty 760,03 zł na rzecz pokrzywdzonego - (...) D. P.. Brak takiego środka karnego spowodowałoby nieuzasadnione wzbogacenie się oskarżonego (kosztem pokrzywdzonego) w wyniku popełnienia przestępstwa, co byłoby oczywiście niesprawiedliwe.

W związku z wydaniem wyroku w niniejszej sprawie dokumenty ujęte w wykazie dowodów rzeczowych Drz 374/14 pkt 1,2,3,43,5,6,7,8 stały się zbędne dla postępowania, wobec czego Sąd na mocy art. 230 § 2 k.p.k. zarządził ich zwrot na rzecz pokrzywdzonego - (...) D. P.. Ponadto na podstawie art. 44 § 1 k.k. należało orzec przepadek dowodu rzeczowego opisanego w wykazie dowodów rzeczowych Drz 374/14/14 pkt. 9 – gdyż ten podrobiony dokument pochodził bezpośrednio z przestępstwa.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., Sąd zwolnił w całości oskarżonego od obowiązku uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w tym na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych nie wymierzył mu opłaty, ponieważ uwzględniając fakt, że oskarżony nie posiada aktualnie stałych dochodów uznał, iż ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Grzegorz Kosowski
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Grzegorz Stupnicki
Data wytworzenia informacji: