Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Jelenia Góra, dnia 21.05.2015 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Jaromir Antoszewski

Protokolant: Mariola Olechno

po rozpoznaniu w dniu 21.05.2015 r. w Jeleniej Górze sprawy

z powództwa K. F.

przeciwko (...) S.A w W.

- o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A w W. na rzecz powoda K. F. kwotę 7701,78 zł (siedem tysięcy, siedemset jeden złotych, siedemdziesiąt osiem gorszy) z ustawowymi odsetkami od dnia (...) r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2135,41 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 1200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 1110/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 05.09.2013r. powód K. F. , działający przez zawodowego pełnomocnika, wystąpił o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. w W. kwoty 7701,78 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.05.2014 r. do dnia zapłaty i kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że w wyniku kolizji drogowej w dniu (...) r. spowodowanej przez sprawcę ubezpieczonego w (...) S.A. w W., uszkodzony został jego samochód marki M. nr rej. (...) . Pozwany po dokonaniu oględzin pojazdu uznał swoją odpowiedzialność kalkulacją z dnia (...)., jednak co do wypłaty jedynie kwoty 4497,15 zł . Wskazał, iż mimo przedstawienia niezależnej kalkulacji na kwotę 12 198,93 zł i wezwania do zapłaty w terminie do dnia 20.05.2014r. kwoty 7701,78 zł jako różnicy między kwotą szkody , a wypłaconym dotąd odszkodowaniem, pozwany nie zmienił swojego stanowiska. Uzasadniając roszczenie odsetkowe powód powołał się na art. 14 ust.1 ustawy z dnia 22.05.2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych , Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Zaznaczył , że zgłosił szkodę w dniu (...) , termin 30-u dni upływał w dniu (...) , (...). to była niedziela , więc datuje odsetki od dnia następnego.

W odpowiedzi na pozew z dnia 10.10.2014 r. pozwany (...) S.A. w W., działający przez zawodowego pełnomocnika , wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 1217 zł .

W uzasadnieniu przyznając fakt wystąpienia szkody w wyniku wypadku komunikacyjnego z dnia (...) r. i swoją odpowiedzialność odszkodowawczą podniósł , iż powód w trakcie postępowania likwidacyjnego wyraził zgodę na likwidację szkody wg. kalkulacji na podstawie systemów (...)/ (...) , kalkulacja uwzględnia uszkodzenia powypadkowe stwierdzone w protokole (...) SA. Stwierdził , że rozliczenie w takiej formie zwalniało powoda z dokumentowania poniesionych kosztów naprawy i umożliwiało niezwłoczne uzyskanie odszkodowania , ustalił i wypłacił w dniu (...) odszkodowanie w kwocie 4497,15 zł brutto. Zakwestionował podawany przez powoda koszt naprawy jako wynikający z kalkulacji , z której nie wynika by była sporządzona przez osobę uprawnioną, która zawiera uszkodzenia nie stwierdzone w wyniku oględzin pojazdu i ceny części oraz koszty robocizny w autoryzowanych zakładach naprawczych , a powód nie wykazał przeprowadzenia naprawy w serwisie. Podkreślił , że pojazd powoda miał ponad 13 lat, ponad standardowy przebieg 215 230 km , a powód nie przedstawił żadnego dowodu na okoliczność ,że pojazd nigdy nie był uszkodzony , ani - jeżeli był naprawiany to, że był serwisowany w autoryzowanym serwisie. Dalej pozwany przywołał art. 363 §1 kc. i orzeczenie Sądu Najwyższego ad. zasad ustalania odszkodowania wg. niezbędnych i ekonomicznie uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu. Przedstawił swoje refleksje na temat używanych do naprawy części i przepisy Unii Europejskiej , stwierdzając że w ich świetle naprawa pojazdu nie będącego pojazdem nowym i nie objętego gwarancją ,z wykorzystaniem wyłącznie części oznaczonych logo producenta , wykracza poza pojęcie naprawy przeprowadzonej w sposób racjonalny i uzasadniony ekonomicznie. Zwrócił uwagę na możliwość przywrócenia pojazdu do stanu sprzed wypadku przy użyciu części nowych nie sygnowanych logo producent i o identycznej lub porównywalnej jakości, znacznie tańszych, dopuszczonych do obrotu. Powołał się również na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 12.04.2012r. ( sygn. akt III CZP 80/11 ) , wg. której zamontowanie nowych części oryginalnych w miejsce zużytych i wyeksploatowanych , może prowadzić do podwyższenia wartości pojazdu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu (...) na skutek kolizji z innym samochodem, uszkodzony został samochód marki M. (...) nr rej. (...) należący do K. F. . Sprawca szkody był ubezpieczony w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu mechanicznego w (...) S.A. w W.. Poszkodowany zgłosił szkodę w dniu (...)

Koszt naprawy pojazdu wynosi 12 390,56 zł brutto przy zastosowaniu części oryginalnych producenta albowiem do naprawy tego pojazdu nie wstępują części zamienne typu (...) ani (...) . Średnie stawki roboczogodziny prac naprawczych – blacharskich na terenie J. i okolic wyniosły 126 zł , a prac lakierniczych 139 zł.

Dowód: dokumentacja zdjęciowa na płycie CD k. 11,

opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej k. 60-69,

okoliczności bezsporne).

W wyniku sporządzonej w dniu (...) kalkulacji naprawy (...) S.A. w W., decyzją z dnia (...) wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 4497,14 zł.

Pismem z dnia (...) K. F. wezwał zakład ubezpieczeń sprawcy do zapłaty kwoty 7701,78 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia (...) do dnia zapłaty tytułem odszkodowania oraz kwoty 1217 zł plus VAT tytułem zastępstwa procesowego. W piśmie zarzucił rażące zaniżenie kwoty odszkodowania m.in. poprzez przyjęcie niedopuszczalnego urealnienia części zamiennych i stawki roboczogodziny na poziomie 70 zł, niewłaściwą metodę przyjęcia czynności naprawczych i zakresu naprawy. Powołał się na zlecona przez siebie kalkulację naprawy z dnia (...)

Zakład ubezpieczeń nie uiścił żądanej sumy.

Dowód: pismo powoda k.12

kalkulacje naprawy k. 7-10, 13-16,

okoliczności bezsporne ).

Sąd zważył co następuje :

Zgodnie z art. 822 § 1 kc. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. § 2. stanowi : jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia. W myśl art. 822 § 3. Strony mogą postanowić, że umowa będzie obejmować szkody powstałe, ujawnione lub zgłoszone w okresie ubezpieczenia. § 4 : Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Na gruncie art. 805 kc. i art. 824 ¹kc. świadczenie ubezpieczyciela obejmuje zapłatę sumy pieniężnej odpowiadającej wysokości poniesionej przez poszkodowanego szkody. Odszkodowanie ustalane winno być wg. reguł wynikających z art. 363 §1 i §2 kc. i ma na celu pełne wyrównanie poniesionej przez poszkodowanego straty, przywrócenie rzeczy do stanu używalności takiego jaki istniał przed wyrządzeniem szkody.

Bezspornymi w sprawie były ubezpieczenie OC sprawcy szkody w (...) S.A. w W., odpowiedzialność odszkodowawcza pozwanego, wypłacona część odszkodowania . Sporna pozostawała pomiędzy stronami wysokość szkody na gruncie stosowanych części zamiennych, zakresu uszkodzeń, stawek roboczogodziny prac naprawczych.

W toku postępowania strony zgłosiły , a Sąd dopuścił dowody z dokumentów , w tym kalkulacji naprawy stron , wezwania do zapłaty , opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej.

W ocenie sądu powód wykazał zasadność swojego roszczenia tj. wysokość żądanego odszkodowania. Sąd dał tu wiarę opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej J. W. . Biegły powołując się na brak innych niż oryginalne , części zamiennych o symbolu (...) i (...) , ustalił sumę odszkodowania w oparciu o ceny części oryginalnych .

W świetle tych dowodów oraz braku podstaw do przyjęcia , że w pojeździe przed kolizją miały znajdować się części nieoryginalne , braku takich części, za przywrócenie pojazdu do stanu sprzed wypadku sąd uznał koszt jego naprawy przy użyciu oryginalnych , takich jak pierwotne , części. Pozwany w żaden sposób nie wykazał , aby w przedmiotowym pojeździe miały być zamontowane inne , ani też by pojazd miał być wcześniej naprawiany. Pozwany nadto nie tylko nie wykazał ale nawet nie wskazał w jaki zakresie powód uwzględnić miał do naprawy uszkodzenia nie objęte przez ubezpieczyciela.

Na marginesie zauważyć można, iż równie chybione i niczym nie poparte jak zarzuty dotyczące znajdujących się w pojeździe przed wypadkiem części , serwisowania pojazdu czy dywagacje na temat okoliczności wcześniejszego ewentualnego uszkodzenia samochodu powoda , były sugestie pozwanego dotyczące obowiązku przedstawienia faktur za naprawę pojazdu dla wypłaty czy wysokości odszkodowania z tytułu odpowiedzialności cywilnej. Zakład ubezpieczeń nie może uzależniać wypłaty odszkodowania od przedstawionej faktury lub rachunków za naprawę pojazdu.

Ustalając wartość szkody biegły zaznaczył , iż pozwany w swojej kalkulacji , zastosował stawkę roboczogodziny w wysokości 70/70 zł, bezzasadnie potrącił materiały lakiernicze o 33 % uznając , że części naprawiane wystarczy polakierować w 67 % -ch , zastosował potrącenie amortyzacyjne na części zamienne nie stosowane w rozliczaniu szkód z polis odpowiedzialności cywilnej oraz potrącił normalia w ilości 2 % . Biegły zauważył , iż pozwany w swojej kalkulacji naprawy zastosował oryginalne części zamienne , a z karty systemu A. ( k.10 ) wynika , że nie występują dla tego samochodu części zamienne inne niż o symbolu (...) – oryginalne części zamienne z logo producenta. W naprawie błotnika przedniego prawego pozwany zastosował natomiast metodę naprawy S. , przeznaczoną do naprawy powłoki lakierniczej bez wgnieceń oraz z niewielkimi wgnieceniami , mającą zastosowanie przede wszystkim podczas usuwania skutków gradobicia, gdy tymczasem przy uszkodzeniach błotnika pojazdu powoda długości 10 cm i szerokości 3 cm, metoda ta nie ma zastosowania. Natomiast poważne uszkodzenia blachy zamka przedniego wymagają wymiany tego elementu na nowy . Koszt naprawy biegły określił na sumę 12 390,56 zł, kierując się średnimi stawkami roboczogodziny prac naprawczych – blacharskich na terenie J. i okolic ustalonymi w wysokości 126 zł , a prac lakierniczych 139 zł. Przyjęte przez biegłego zakłady gwarantują prawidłowość wykonania naprawy na porównywalnym poziomie i dysponują stosownym wyposażeniem technicznym, w tym ramami kontrolno-pomiarowymi oraz kabinami lakierniczymi. Sąd uznał opinię biegłego za miarodajną . Została ona sporządzona przez bezstronny podmiot, jest rzeczowa i jasna. Ponadto strony jej nie kwestionowały. Obowiązkiem powoda - poszkodowanego w wyniku kolizji , nie było wykazanie czy przedstawianie dokumentów potwierdzających koszt naprawy , zastosowanie do naprawy zamienników oryginalnych części, dla otrzymania odszkodowania z tytułu odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody odpowiadającego kosztom takiej naprawy.

W konsekwencji Sąd uznał, iż strona pozwana nie zrekompensowała doznanej szkody w pełnej kwocie, dlatego też roszczenie w wysokości odpowiadającej kosztom naprawy wynikającym z opinii biegłego , pomniejszonej o wypłacone już z tego tytułu odszkodowanie ocenił jako uzasadnione i zasługujące na uwzględnienie.

W świetle powyższych okoliczności Sąd przyznał powodowi odszkodowanie w żądanej wysokości, która mieści się w granicach szkody wyliczonej przez biegłego, jako różnica między kwotą 12 390,56 zł wartości szkody w pojeździe a kwotą 4497,14 zł wypłaconego już odszkodowania. Stąd w pkt. 1. wyroku zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 7701,78 zł z ustawowymi odsetkami od niekwestionowanej daty (...) r. tj. od dnia następnego po dniu , po upływie 30-u dni od zgłoszenia szkody ( art. 14 ust. 1ustawy z dnia 22.05.2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych , Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ).

O kosztach procesu rozstrzygnięto na podstawie art. 98 §1 i 3 kpc. , zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu obciążając nimi w całości stronę pozwaną – przegrywającą proces. Na wskazane koszty składało się wynagrodzenie pełnomocnika powoda w wysokości 1200 zł, opłata od pozwu ( 386 zł) i od pełnomocnictwa 17 zł oraz 532,41 zł połowy kosztów opinii biegłego poniesionych przez powoda ( druga połowa pokryta została z zaliczki pozwanego ) , razem 2135,41 zł.