Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Jelenia Góra, dnia 20-05-2014 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Paweł Siwek

Protokolant:Paulina Kocoń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20-05-2014 r. w J.

sprawy z powództwa Gminy J. - (...)
w J.

przeciwko Gminie P.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej Gminy P. na rzecz strony powodowej Gminy J. - (...) w J. kwotę 3. 150 złotych ( trzy tysiące sto pięćdziesiąt złotych ) z ustawowymi odsetkami:

-od kwoty 450 złotych od dnia 11.06.2013 r. do dnia zapłaty;

-od kwoty 450 złotych od dnia 11.07.2013 r. do dnia zapłaty;

-od kwoty 450 złotych od dnia 11.08.2013 r. do dnia zapłaty;

-od kwoty 450 złotych od dnia 11.09.2013 r. do dnia zapłaty;

-od kwoty 450 złotych od dnia 11.10.2013 r. do dnia zapłaty;

-od kwoty 450 złotych od dnia 11.11.2013 r. do dnia zapłaty;

-od kwoty 450 złotych od dnia 11.12.2013 r. do dnia zapłaty;

II.  dalej idące powództwo w zakresie ustalenia odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 758 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 600 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 68/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 10 stycznia 2014 r. Gmina J. – Zakład (...) w J. domagał się zasądzenia kwoty 3.150 zł wraz z ustawowymi odsetkami od wskazanych kwot oraz ustalenia odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość w wysokości odszkodowania wyliczonego według obowiązującej stawki czynszu należnej w kwocie 450 zł.

W uzasadnieniu swojego pozwu strona powodowa wskazała, że posiada lokal mieszkalny położony w P. przy ul. (...). Przedmiotowy lokal został oddany w najem J. M., z którym prawo zamieszkania posiadali G. i T. M.. Najemcy wykonywali niewłaściwie umowę najmu poprzez brak wnoszenia opłat z tytułu czynszu najmu, skutkiem czego przedmiotowa umowa została wypowiedziana. Pomimo wypowiedzenia umowy lokal nie został wydany przez byłych najemców Gminie J., co wiąże się z faktem bezumownego korzystania z tego lokalu.

Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10 maja 2013 r., sygn. akt I C 2284/12, orzeczono wobec G., J. i T. M. eksmisję z przedmiotowego lokalu. W pkt II wyroku Sąd przyznał im uprawnienie do lokalu socjalnego, zaś w pkt III wyroku nakazał wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu mieszkalnego do czasu złożenia przez Gminę P. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.

Pozwana Gmina P. pomimo skutecznego zawiadomienia przez stronę powodową o treści wydanego orzeczenia i ciążącego na niej obowiązku dostarczenia lokalu socjalnego do dnia wniesienia pozwu nie wywiązała się z niego, a także pomimo pierwotnej akceptacji tego stanu rzeczy zawartego w piśmie z dnia 17 lipca 2013 r. ostatecznie w odpowiedzi na wezwanie do zapłaty pismem z dnia 22 sierpnia 2013 r. uznało żądania strony powodowej za nieuprawnione i odmówiło zapłaty odszkodowania wskazując na rzekomy brak dochodzenia należności czynszowych przez stronę powodową, co nie jest zgodne z prawdą, albowiem wobec dłużników prowadzone były postępowania sądowe i egzekucyjne, jednakże wobec braku jakiegokolwiek majątku pozostają one bezskuteczne.

Wysokość odszkodowania wyliczona przez stronę powodową wynosi wartość czynszu, jaka strona powodowa mogłaby w związku z wynajęciem lokalu uzyskać na wolnym rynku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 10 maja 2013 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt I C 2284/12, Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze nakazał pozwanym G. M., J. M. i T. M., aby opuścili i opróżnili wraz ze wszystkimi rzeczami i osobami prawa ich reprezentującymi lokal mieszkalny nr (...) położony w P. przy ul. (...) i wydali go stronie powodowej Gminie J. – Zakładowi (...) w J. w stanie wolnym; ustalił, iż pozwanym przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego; nakazał wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez Gminę P. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.

(Dowód: - wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10.05.2013 r., sygn. akt I C 2284/12, k. 16)

Pismem z dnia 17 lipca 2013 r. Gmina P. poinformowała Gminę J., iż w chwili obecnej Gmina P. nie dysponuje opróżnionym lokalem socjalnym, do którego mogłaby się przeprowadzić rodzina Państwa M..

(Dowód: - pismo z dnia 17.07.2013 r. k. 13)

Pismem z dnia 13 sierpnia 2013 r. Gmina J. wezwała Gminę P. do wypłaty odszkodowania z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego na rzecz państwa M. w związku z prawomocnym wyrokiem eksmisyjnym z dnia 10 maja 2013 r., sygn. akt I C 2284/12.

Odszkodowanie miało być wypłacane w okresach miesięcznych począwszy od miesiąca czerwca 2013 r. w wysokości 450 zł miesięcznie.

(Dowód: - pismo z dnia 13.08.2013 r. wraz z potwierdzeniem odbioru k. 14 – 15)

Pismem z dnia 22 sierpnia 2013 r. Gmina P. odmówiła wypłaty odszkodowania.

(Dowód: - pismo z dnia 22.08.2013 r. k. 17)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo w zasadniczej części zasługiwało na uwzględnienie.

Jak stanowi art. 18 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 , poz. 150) osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Odszkodowanie odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać odszkodowania uzupełniającego.

Osoby uprawnione do lokalu zamiennego albo socjalnego, jeżeli sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu, jakie byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie wygasł.

Jeżeli gmina nie dostarczyła lokalu socjalnego osobie uprawnionej do niego z mocy wyroku, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze do gminy, na podstawie art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Na mocy art. 417 § 1 k.c. za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa.

Na wstępie należało wskazać, iż mimo że pozwana Gmina P. już w dniu 01 kwietnia 2014 r. otrzymała zawiadomienie o terminie rozprawy i wezwanie do złożenia w terminie 14 dni odpowiedzi na pozew, to zajęła stanowisko w sprawie dopiero na rozprawie w dniu 20 maja 2014 r.

Dlatego Sąd Rejonowy twierdzenia strony pozwanej uznał za spóźnione. Co nie zmieniało faktu, że w części były one również chybione.

W związku z tym należało jedynie zauważyć, iż bezspornym w sprawie było, że wyrokiem z dnia 10 maja 2013 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt I C 2284/12, Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze nakazał pozwanym G. M., J. M. i T. M., aby opuścili i opróżnili wraz ze wszystkimi rzeczami i osobami prawa ich reprezentującymi lokal mieszkalny nr (...) położony w P. przy ul. (...) i wydali go stronie powodowej Gminie J. – Zakładowi (...) w J..

Ponadto ustalił, iż pozwanym przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego i w związku z tym nakazał wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez Gminę P. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.

Nie było również sporne, że Gmina P. nie złożyła G. M., J. M. i T. M. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.

Jak również, że w/w osoby nie uiszczają należności za zajmowany lokal.

Odnośnie zatem, odpowiedzialności strony pozwanej na gruncie art. 417 k.c. to trzeba było wskazać, iż pozostaje w normalnym związku przyczynowym z zaniechaniem przez gminę wypełnienia obowiązku dostarczenia lokalu socjalnego osobie do tego uprawnionej, strata właściciela lokalu mieszkalnego spowodowana nie uiszczaniem przez byłego lokatora opłat za używanie zajmowanego lokalu (vide: wyrok Sądu najwyższego z dnia 13 stycznia 2010 r., II CSK 323/09, Lex nr 602680).

Odpowiedzialność odszkodowawcza gminy wobec właściciela za niedostarczenie lokalu socjalnego osobie uprawnionej do takiego lokalu z mocy wyroku orzekającego eksmisję, nie jest odpowiedzialności subsydiarną (tak też: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 czerwca 2008 r., V CSK 31/08, Lex nr 457701). A zatem wbrew twierdzeniu strony pozwanej Gmina J. – Zakład (...) w J. nie musiała w pierwszym rzędzie kierować sprawy przeciwko Państwu M..

Odnośnie argumentu, że strona pozwana nie posiada odpowiednich środków finansowych aby zapewnić wszystkim lokale socjalne, to trzeba było stwierdzić, że brak środków w budżecie Gminy P. nie niweczy jej odpowiedzialności odszkodowawczej (por. wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 24 września 2009 r., II Ca 553/09, nie publ.).

Odnośnie samej wysokości odszkodowania, to jak już zostało wskazane, twierdzenia i zarzuty strony pozwanej w tym zakresie były spóźnione i nie mogły zostać uwzględnione.

Stąd też jedynie na marginesie należało zauważyć, że art. 18 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów na który powoływała się strona pozwana został uchylony wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 września 2006 r. (sygn. akt P 14/06).

I z tych względów, skoro strona pozwana nie zakwestionowała skutecznie twierdzeń strony powodowej odnośnie należnej jej wysokości odszkodowania, zasądzono na rzecz Gminy J. – (...) w J. żądaną kwotę 3.150 zł.

W kwestii odsetek Sąd orzekł stosownie do treści art. 481 § 1 i 2 k.c., który stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności. Jeżeli stopa odsetek nie była z góry oznaczona należą się odsetki ustawowe.

Natomiast Sąd Rejonowy uznał za bezzasadne żądanie strony powodowej ustalenia na przyszłość odpowiedzialności Gminy P. za zapłatę kwoty 450 zł miesięcznie.

Podstawy tego żądania można było upatrywać w art. 189 k.p.c., który stanowi że powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny.

Jak się wskazuje w doktrynie i orzecznictwie, interes prawny zachodzi, jeżeli sam skutek, jaki wywoła uprawomocnienie się wyroku ustalającego, zapewni powodowi ochronę jego prawnie chronionych interesów, czyli definitywnie zakończy spór istniejący lub prewencyjnie zapobiegnie powstaniu takiego sporu w przyszłości.

I o ile faktycznie pozytywne orzeczenie w niniejszej sprawie, w zakresie odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość, mogłoby mieć charakter prewencyjny.

Tym niemiej należało równocześnie zauważyć, że odpowiedzialność Gminy P. za kolejne miesiące zajmowania lokalu przy ul. (...) w P. przez Państwo M. nie jest w cale taka pewna.

Może bowiem ona wygasnąć (lub zostać ograniczona) w przypadku gdyby Państwo M. zaczęli płacić należności Gminie J.. Ponadto strona powodowa nie wykazała (i nie jest w stanie wykazać), że stawka miesięcznego odszkodowania będzie stała i będzie wynosiła 450 zł do momentu wskazania przez Gminę P. lokalu socjalnego Państwu M..

I dlatego też w tym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach postępowania Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony

W niniejszej sprawie na koszty te w przypadku strony powodowej złożyła się opłata sądowa 158 zł oraz koszty zastępstwa procesowego 600 zł (§ 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późń. zm.)).